In het onderzoek stonden de proef-personen in een virtual-reality-omgeving tegenover een virtuele gesprekspartner. Als de proefpersonen een natuurlijke hartslag te horen kregen die bij de gesprekspartner hoort, hielden ze vanzelf meer afstand, zoals mensen dat in alledaagse situaties automatisch doen. Ook gaven de proefpersonen zelf aan het contact met de virtuele gesprekspartner als hechter te ervaren door de hartslag. Dat effect bleek net zo groot als het effect van elkaar aankijken. 

Het overbrengen van de hartslag maakt een virtuele ontmoeting dus persoon-lijker, maar dat hoeft volgens Janssen niet per se in de vorm van geluid. De hartslag kan ook worden overgebracht door een kloppend gevoel, bijvoorbeeld via een speciale ring.

De resultaten van dit onderzoek zijn gepubliceerd in de laatste uitgave van IEEE Transactions on Affective Compu-ting. (IJ/TJ)