spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
    PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
    Effe zeuren
     
    16 juni 2011 - Onlangs is Jorge Semprun overleden, beroemd auteur en bij tv-kijkers bekend om zijn bijdragen aan de serie 'Een Schitterend Ongeluk', waarin ook Gabriel García Márquez, George Steiner en György Konrád optraden. Na de dood van Franco was Semprun in Spanje minister van Cultuur.

    Een soortgelijke carrière had André Malraux, bekend door zijn boeken L' Espoir en 'La Condition humaine' (aanbevolen). Hij vocht in de Spaanse Burgeroorlog en werd in Frankrijk minister van Cultuur.

    Onze minister van Cultuur heet Marja van Bijsterveldt-Vliegenthart; opleiding volgens haar officële cv: 'verpleegkundige a'. Zij wordt bijgestaan door staatssecretaris Halbe Zijlstra; opleiding: 'marketing'. Dat zijn mensen die kultuur (cultuur) niet alleen met een 'kleine k' schrijven, maar ook zonder 'tuur'.

    Hoe staat (stond) het met onze cultuurministers? De voorlaatste was Ronald Plasterk, niet gespeend van cultuur, maar voornamelijk geïnteresseerd in cultuur voor zichzelf: het bezoeken van voorstellingen. Altijd op de eerste rij, prijzen uitreiken en deelnemen aan feestjes. Ondertussen liet hij het Nederlands Geschiedenismuseum uit zijn handen vallen.

    Wie hadden we nog meer? Jo Ritzen, hoogleraar Openbare Financiën en bekend van de uitspraak "Op onderwijs kan best nog flink bezuinigd worden". Verzachtende omstandigheid: hij heeft mijn afscheidscollege (deels) gelezen. Daarna Loek Hermans, bestuurskundige, Maria van der Hoeven: Mulo, kweekschool, bedrijfskunde.

    Cultuur was vroeger -en nu ook weer- onderdeel van Onderwijs, Kunsten en Wetenschap(pen), in de tussentijd was het achtereenvolgens samengevoegd met: Recreatie en Maatschappelijk Werk en met Welzijn, Volksgezondheid en Sport.

    Dan hadden we nog Eelco Brinkman: politieke wetenschapper, directeur van Bouwend Nederland (volgens menigeen: De Bouwfraude) en commissaris Zand, Grind en Beton. Verder nog Harry van Doorn, voorstander van de doodstraf, en Piet Engels, die de P.C. Hoofdprijs voor W.F. Hermans met 10.000 gulden verlaagde - die wou hem toen niet meer.

    Een zooitje ongeregeld, geen Malraux's en geen Sempruns.

    Fred Steutel | oud-hoogleraar Wiskunde