Bedrijfskundestudent Elodie Rias komt uit Frankrijk. Zij deed een dubbele master: het eerste jaar in Grenoble, het tweede in Eindhoven en een gezamenlijke afstudeerstage. “De inhoud van Operations Management & Logistics sprak me aan, en de TU/e staat goed aangeschreven.” Het onderwijs hier is meer gericht op zelf onderzoek doen, vertelt ze. “Ik was ook benieuwd hoe het Nederlandse bedrijfsleven zou zijn.” Rias koos voor een afstudeerstage bij Organon, waar ze onderzoek deed naar een verpakkingslijn voor medicijnen. “Ze hadden er problemen met het indelen van de orders. Het lastige is dat er op die lijn twee dingen gebeuren: ze maken bestellingen, maar ook voorraad. Bovendien wordt de lijn voor drie tot vijf verschillende medicijnen gebruikt. Voor ieder land is vervolgens een andere verpakking, en je hebt ook nog verschillende formaten doosjes. Al met al rollen er meer dan honderd producten van die band.” Een logistieke puzzel van jewelste. “De medicijnen zijn hooguit drie jaar houdbaar, dus je kunt niet teveel voorraad maken.”
Voor ieder product bestaat een optimale productiecyclus. Met hulp van een model onderzocht Rias of het mogelijk was voor de producten op de lijn een cyclische planning te maken van bijvoorbeeld een week of een maand. “Een paar grote orders bleken veel invloed te hebben op de lengte van je cyclus. De lijn draait 50 of 60 uur per week. Een order van 35 uur slokt dan een groot deel van die tijd op.” Hoewel het tijd kost om de lijn tussendoor schoon te maken, bleek het voor de planning soms handiger om zo’n grote order op te breken in kleinere delen.
Haar afstudeerstage was een pilot. “Organon onderzoekt nu voor meerdere lijnen of een dynamische of een cyclische planning beter is.” Rias werkt niet meer aan dat project, maar ze heeft wel een baan bij Organon gekregen. “Ik blijf dus nog wel even in Nederland”, zegt ze lachend. En die bedrijfscultuur? De clichés blijken waar: “Mensen zijn hier directer. Wat me verbaasde, is dat ze hier op het werk de radio aanhebben. In Frankrijk gebeurt dat niet. En ja, hoe zal ik het zeggen...het is ook wat gezelliger.”

Tekst: Anouck Vrouwe
Foto: Rien Meulman