Het heelal is gewoon erg slecht georganiseerd

“Eerst zag ik alleen de mooie kanten van het ouder worden. Maar ouder worden, betekent gewoon keiharde aftakeling!”, zegt Zineb met grote verbittering in haar stem. Ze wijst naar de lichte trekken om haar mond die wat dieper worden als ze lacht. Ik vind haar mooi.
De volgende dag loop ik de HEMA binnen voor dagcrème. Er staan verschillende potjes crème voor mensen van verschillende leeftijden. Zo ook voor 25-plussers. ‘Ter voorkoming van de eerste tekenen van ouderdom.’ Slik. Het is echt waar! Het tijdperk dat ik nog een jonge huid had, is voorbij. Finito! Een gelaat lijkend op dat van een kalkoen is wat mij rest. Alle potjes crème ten spijt.
‘s Avonds belt mijn vader. Hij is bij mijn oom en tante op bezoek geweest. Ze wonen in een verzorgingsflat met ‘een schitterend uitzicht over het water’. In de schuur staan hun fietsen aan de oplader. Doembeelden dringen zich aan me op. Nog even en dan parkeren ze in de rollatorstalling naast de witte-haren-kapper en leven ze zout- en vetarm op een pillenontbijt. Mijn vader vervolgt zijn verhaal en zegt over zijn broer: “Hij wordt al echt een oude man. Opa fietste op die leeftijd nog zelf.” Op mijn vraag hoeveel ouder mijn oom is, antwoordt hij: “Ik geloof vijftien jaar. Of was het nou zestien?” “Maar dat zijn er helemaal niet zoveel”, zeg ik peinzend. Het ongenoegen aan de andere kant van de lijn neemt plotseling toe. “Nee Merel, ik weiger mezelf te zien als een oude man!”, bromt hij terug.

Paul verhoeven is dezelfde avond te gast bij het televisieprogramma De Wereld Draait Door. Hij vertelt met een grijns dat hij nog best dertig jaar professioneel had willen dansen. Helaas is hem dit niet gegeven. “Het heelal is gewoon erg slecht georganiseerd”, zegt hij lachend. Dat zal het dan wel zijn…

Merel Pit is studente Bouwkunde