1. Ewout & Etienne  

Een trage start met een flitsend einde  

Terwijl zijn tuinkamer aan de St. Rochusstraat 9 langzaam volstroomt met publiek voor Euwout en Etienne, drinkt bewoner Fritjof een biertje in de keuken. “Ik heb gewoon ‘ja’ gezegd toen de organisatie vroeg of het hier mocht, maar waar ben ik aan begonnen?”  

Dan komt het cabaretduo via de tuindeur de kamer binnen in en begroet ongemakkelijk het publiek. Zeventien mensen in totaal. Vooral Etienne lijkt moeite te hebben met het feit dat de toeschouwers op nog geen meter van hem vandaan zitten. Er wordt gegrinnikt en gegiecheld en flauwe grappen volgen elkaar in ijl tempo op. Plaatsvervangende schaamte neemt bijna de overhand. 

Dat deze jongens op twaalf festivals maar liefst acht prijzen mee naar huis mochten nemen, lijkt een moment onwaarschijnlijk. “Er zijn mensen die ons studentikoos vinden” zegt Ewout in aanloop naar een sketch. “Dat komt vanavond toevallig heel goed uit.”  

Als dat maar goed gaat. Maar dan breekt het ijs. De grappen worden beter, soms zelfs hilarisch en ze worden harder. Vooral moslims moeten het ontgelden. Het publiek is wat stijfjes. Even maar, want wanneer tot twee keer toe om een mooie vrouw uit de ‘kamer’ wordt gevraagd en het hele publiek uiteindelijk dient mee te zingen met de carnavalskraker ‘Leg ‘m daar maar neer’ zit de sfeer er prima in. 

Het duo verandert met het grootste gemak van Wildlife-rangers in K3 zangeressen, met Queen’s Bohemien Rhapsody, als absoluut hoogtepunt. “Het ging prima” aldus Etienne na afloop. “Misschien was ik een beetje nerveus maar het is wennen in zo’n kamertje. Dit was ook nog maar de eerste ronde.” 

Nerveuze Ewout en Etienne krijgen lachers op hun hand. Foto:Bart van Overbeeke 

2. Michiel 

Michiel tovert lach op gezichten studenten 

“Zal ik eens even heel officieel opkomen?” Voor de twintig studenten in een pand aan de Boschdijk er erg in hebben, is artiest Michiel alweer de keuken in verdwenen. Om vervolgens ‘flitsend’ op te komen met zijn gitaar. “Want dan is het net echt!”Het publiek lijkt aanvankelijk niet goed te weten wat ze met Michiel aanmoeten. Verbazing overheerst, maar al snel breekt de lach door. De teksten zijn even vreemd als ook interessant en zijn liedjes blijven verrassen. Zoals dat over een ééncellig wezentje en ook een ‘episch’ liedje. “Dat is verhalend”, voegt Michiel voor de zekerheid toe. 

Eva Methorst en Rianne van Dorp zijn helemaal uit Amsterdam gekomen. “Mijn ouders wonen in Eindhoven. Eigenlijk wilden we alleen naar het eindfeest van het StuKaFest gaan, maar toen zagen we dat er ook allerlei optredens zijn. We hebben er echt een opbouw in zitten. We zijn net naar de poppenkastvoorstelling van Eefje Wentelteefje geweest, nu hebben we muziek en dadelijk hebben we wat drukkere muziek van Dead Elvis.”  

Na een heuse toegift en een stevig applaus, is het weer tijd voor de studenten om op hun stalen ros te klimmen. In sommige gevallen wordt het flink doortrappen om het optreden aan de andere kant van de stad binnen het halfuur te halen. 

Michiel met verrassend optreden in studentenkamer Boschdijk. Foto:Bart van Overbeeke 

3. Sneakerfreak 

Sfeerverhogend optreden van Sneakerfreak aan Heezerweg 

Hoe krijg je meer dan veertig studenten in een kleine ruimte en hoe zorg je er ook nog voor dat ze stil zijn? Als je de band Sneakerfreak voor een optreden vraagt, kom je een heel eind. Het publiek zit op de bank en op de grond in een studentenkamer aan de Heezerweg. Er moeten zelfs mensen staan. Het past dan ook maar net allemaal. De derde ronde van dit optreden was uitverkocht, de eerste twee rondes was het wat rustiger. Een etage hoger is ook een optreden, maar daar is weinig van te merken. 

Als de stem van de zanger en de gitaarklanken van de andere twee muzikanten de kamer vullen, is iedereen muisstil. Hier en daar neuriën toehoorders zachtjes mee. De sfeer is echt knus te noemen. De knakworstjes en de bakjes chips die rondgaan, dragen daar aan bij. Ook een drankje hier en daar mag uiteraard niet ontbreken. Overigens te bestellen in het keukentje dat voor de gelegenheid als bar dienst doet.  

De muziek van Sneakerfreak is nog het beste te omschrijven als ‘luisterpop’. Niet te wild, maar zeker ook niet te flauw. Muziek die in je hart kruipt. De bandleden traden eerder op bij onder meer het Oerolfestival en Noorderslag. Na dit halfuurtje genieten, is het tijd voor de studenten om zich naar club Rembrandt te begeven. Op naar het slotfeest van het StuKaFest.  

Genieten van Sneakerfreak aan Heezerweg. Bart van Overbeeke