Het spel startte in december met ongeveer veertig deelnemers. De leden van de studievereniging moesten elkaar te grazen nemen met een waterpistool. Werd je geraakt, dan lag je uit het spel. De leden mochten elkaar niet overal neerschieten. De grenzen lagen bij de fietspaden van het TU/e-terrein. Daarbinnen iemand raken mocht niet, op de fietspaden zelf en daarbuiten wel. Ook mikken tijdens activiteiten van de studievereniging was niet toegestaan. ‘Zelfmoord’ plegen was overigens ook mogelijk. Dit was van toepassing als je binnen tien dagen niemand had ‘vermoord’. De leden haalden allerlei capriolen uit om elkaar te raken. Zo was het station een geliefd oord voor een ‘aanslag’. Ook gebruikten studenten smoesjes zoals ‘mijn sleutels liggen nog bij jou’. Geduld werd vaak beloond. Winnaar Niels moest bijvoorbeeld ’s avonds een uur wachten tot zijn beoogde slachtoffer verscheen. Uiteindelijk bleef dat duel onbeslist. Hij en zijn slachtoffer Luuk schoten in de stad tegelijkertijd uit de heup. Het bestuur van de studievereniging moet nog beslissen wat hun prijs wordt./.