spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB


Columnist:
Bram van Gessel

Cursor in PDF formaatCursor als PDF
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
En hoe is het in Parijs?
6 maart 2008 - Studenten van de TU/e gaan steeds vaker voor hun studie naar het buitenland. Voor stage of voor het verrichten van onderzoek, omdat het verplicht is of omdat ze het leuk vinden. Cursorlezers kunnen iedere week over de schouder van een TU/e-student in het buitenland meekijken.

Op de middelbare school was ik al gecharmeerd van de Franse taal. Bovendien vind ik Parijs een geweldige stad, dus de keuze voor de bestemming van mijn stage was snel gemaakt. Ik zit hier op Supélec, een onderdeel van de Université du Paris Sud. Deze universiteit ligt net buiten Parijs. Dat betekent dat ik met de RER binnen zo’n 40 minuten in hartje Parijs sta.

Ik woon hier op de campus en doordeweek richt ik mij vooral op mijn onderzoek, met als onderwerp Networked Control Systems. Het is tegenwoordig steeds gebruikelijker om een regelaar niet meer bij het proces te plaatsen, maar de twee met een netwerk te verbinden. De regelaar kan dan op een goedkope pc draaien die vele processen tegelijk regelt. Nadeel van dit soort netwerken is dat ze onvoorspelbare vertragingen introduceren, waar de regelaar rekening mee moet houden. Ik ben hier bezig met een methode voor het toelaten van onvoorspelbare vertragingen. Het project is vooral theoretisch en er komt veel wiskunde bij kijken. Kortom ‘my sort of thing’.

Maar genoeg over mijn stageonderwerp, want het is alweer weekend! Waar mijn contact met de Franse cultuur doordeweeks vooral beperkt blijft tot mijn Marokkaanse - en net als ik voetbalgekke - huisgenoten, snuif ik in het weekend wat meer cultuur. Ik ga eigenlijk ieder weekend naar Parijs, waar ik ofwel gewoon in het zonnetje lees en rustig mijn dag doorbreng ofwel ik zoek nog eens een nieuw deel op. Ik voel me soms al echt een Fransoos als er weer een toerist de weg vraagt. Laatst had ik een aparte ervaring bij de kapper. De kapster dacht dat ik alles wat ze zei begreep en ik maar reageren met een onafgebroken stroom van “Oui, Oui”.

Bijkomend voordeel van Parijs is, althans naar mijn mening, dat het vrij dicht bij Nederland is. Verscheidene mensen zijn me al op komen zoeken en anderen komen nog langs. Het is leuk om ze langs de plaatsen te leiden waar ik zelf iedere week ben en waar ik inmiddels goed de weg ken. Nog een kleine anderhalve maand en dan ben ik alweer in Nederland, dus ik ga nu snel Parijs in.

Au revoir,

Rob Gielen, student Elektrotechniek