Vorige week hadden voorzitters Westerveld (LSVb) en Verweij (ISO) al aangegeven niet op één lijn te zitten over de ideale aflossingstermijn. De LSVb prefereert vijftien jaar omdat het ‘overzichtelijker is voor mensen met een laag inkomen’. Het ISO verklaarde juist voor uitbreiding te zijn omdat ‘het grootste gedeelte van de studenten gewoon afbetaalt, en het aandeel kwijtscheldingen naar verwachting gelijk blijft’.

Minister Plasterk, die de Kamer had beloofd ISO en LSVb te laten bepalen hoe de aflossing zou worden ingericht, toonde begrip voor beide punten. “Je hebt natuurlijk mensen die niet op gang komen als ze klaar zijn met hun studie en het met een uitkering moeten doen. Als je dan 25 jaar lang wordt achtervolgd door de wetenschap dat je moet gaan aflossen zodra je een keer ergens een baan vindt, dan is dat wel heel lang.”

De bewindsman deed zijn uiterste best om de studentenbonden op één lijn te krijgen. Maar het compromis om twintig jaar af te lossen – door hem zelf “een beetje flauw” genoemd – werd door ISO en LSVb terzijde geschoven. Ook in een extra onderling overleg zagen de clubs geen heil. De minister beloofde daarop dat hij de knoop snel zelf zal doorhakken.(HOP)/.