Er is nooit gebrek geweest aan middelen om ter dood veroordeelden aan hun eind te helpen. Via onthoofden, radbraken, ophangen, vierendelen en levend koken of verbranden is men gekomen tot technische snufjes als de elektrische stoel en het automatisch injecteren van gif. De Atheners waren eigenlijk heel beschaafd.

In onze beschaafde tijd is er discussie over de vraag hoe lang het duurt voor je dood bent en hoe het met de pijn gesteld is. Bij het doodmartelen is dat niet zo’n moeilijke vraag, maar wel bijvoorbeeld bij het onthoofden. De guillotine was ontworpen om het onthoofden ‘cleaner’ te maken; met een zwaard wou de beul er wel eens neffen hakken. Tijdens de Franse revolutie is het apparaat natuurlijk vreselijk misbruikt. Ook hier was de vraag of je meteen dood was als je kop in de mand lag. Een edelman schijnt eens beloofd te hebben dat hij met zijn losse kop zou proberen te knipogen. Daar zijn bij mijn weten geen waarnemingen van geregistreerd.

Wie voorstander is van de doodstraf, zou bereid moeten zijn om die straf ook te voltrekken, niet perse met een zwaard of een honkbalknuppel, maar wel door het overhalen van een hendel of het drukken op een knop. Maar, ook voorstanders van de doodstraf werken aan de uitvoering niet graag mee. Zo was bij vuurpelotons altijd één geweer met losse flodders geladen, zodat iedereen het idee kon hebben dat hij niet meegedaan had.

Bij doodstraf door injectie worden ook allerlei mechanieken aangewend om de operatie zo anoniem mogelijk te maken. Dit gaat dan blijkbaar gepaard met tamelijk langdurig gemartel en getob. Ik begrijp daar niets van. Bij een bypassoperatie voel je het eerste prikje al niet en na een paar ogenblikken kun je pijnloos worden geradbraakt of gevierendeeld - dat is ook ongeveer wat er dan met je gebeurt.

Doe mij maar een glaasje hemlock.