Maandag:
Een aantal maanden voordat we met z’n allen op vakantie gaan, wordt bij de faculteiten een begin gemaakt met de voorbereiding voor het collegerooster van het nieuwe studiejaar. Als dat allemaal klopt, komt mijn bijdrage aan het geheel: het inroosteren van het onderwijs in zalen. Daarbij houd ik rekening met blokken, dagen, uren, aantallen studenten, incidentele reserveringen, zaaltechniek, videocollege, notebookvakken, capaciteit van de zalen en logistiek. De praktijk zal uitwijzen of het een goed rooster is.

Er komt een melding uit collegezaal 15. Daar hangen ze met de benen buiten. Er zijn 125 studenten en er zijn maar 85 zitplaatsen. Studenten staan achterin de zaal en nog een aantal op de gang. Er zitten drie groepen van verschillende opleidingen bij elkaar en de bezetting is verkeerd ingeschat. Is er nog een benedenzaal vrij? Jawel, ze kunnen vandaag naar zaal 2.

Dinsdag:
Een mail van een docent die toch duidelijk om een notebookzaal heeft gevraagd. Gekeken wordt of een ander vak in een notebookzaal deze faciliteit niet nodig heeft. Contact opgenomen met de betreffende docent en een zaalwisseling tot stand gebracht.

Donderdag:
Verzoek om een instructie toe te voegen in het wiskunderooster. Het betreft het derde en vierde uur op donderdag. Alles zit vol. Er is werkelijk geen zaal meer vrij. Kan het eventueel naar het eerste en tweede uur worden verschoven? Dat blijkt niet te kunnen. Dit raakt meteen één van de kernproblemen van het roostermaken. We willen laat beginnen en vroeg stoppen. De uren drie tot en met zes zitten bomvol en op een en twee of zeven en acht zijn veel zalen beschikbaar. De instructie gaat uiteindelijk naar een andere dag.

Vrijdag:
Vandaag de laatste dag. Alles zit zo’n beetje op z’n plaats en dat is bepalend voor de rest van het semester. Ik ga wat eerder naar huis, want morgenvroeg vertrek ik met mijn jongste zoon voor een vakantie naar New York. Mijn vrouw gaat niet mee, want zij houdt niet van lange vluchten. Dit wordt een heel andere vakantie dan anders. Als ik terug ben, volgen mijn laatste zeven maanden aan de TU/e. Dan volgt een extra lange bijzondere vakantie (hoop ik).