“Ons ontwerp is voornamelijk geïnspireerd door technisch lego”, zegt Bastian Eenink lachend. De vierdejaars student maakt deel uit van Groep 2 en legt uit hoe de auto van zijn groep in elkaar zit: “We hebben twee elastieken aan elkaar geknoopt en die laten we via een paar assen naar de achteras lopen, zodat we een vertraging van een op tien bereiken.” Op die manier wikkelt het elastiek zich na het opwinden in het juiste tempo af, en wordt de auto over de volle tien meter aangedreven. Een ander elastiek wordt gebruikt voor de ingebouwde stormram, die de auto een ‘kickstart’ moet geven.

De studenten ontwierpen de auto in het ontwerpprogramma 3D-CAD. Vervolgens werd bij TNO het ontwerp uit een berg polyesterpoeder tevoorschijn getoverd met Selective Laser Sintering: een laser laat het poeder laag voor laag op de voorgeprogrammeerde plekken smelten, en tijdens het stolproces vormt zich vanzelf het ontwerp. Dan hoeft alleen het overgebleven poeder te worden verwijderd, legt ing. Henk Buining van het RM Demo Centre uit. “Je kunt het zo ontwerpen dat de racewagens volledig functioneel uit de SLS-oven komen”, aldus Buining. “Dat heeft een van onze medewerkers in ieder geval voor elkaar gekregen.” Dat geldt niet voor Groep 2, die alle componenten -zoals lagers, assen en wielen- van hun racewagen achteraf in elkaar hebben gezet, in totaal zo’n 25 componenten. Maar zij hebben dan ook nog maar een maandje ervaring.

Het is de laatste keer dat het project in deze vorm wordt aangeboden, zegt ir. Hans Hijink, die het project vanuit Werktuigbouwkunde coördineert. “Dit is eigenlijk een uitloopjaar: het project is helaas uit het curriculum gevallen door de invoering van de minor.” Hij hoopt dat de studenten via de minor toch in aanraking zullen blijven komen met Rapid Manufacturing./.