spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
Special Cursor 50 jaarSpecial Cursor 50 jaar
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Orkanen in het hoofd en in het Gaslab

26 maart 2009 - TU/e-studenten gaan op donderdag 2 april in het Gaslab het muzikale gevecht aan tijdens de Eindhovense voorronde van Nootuitgang: de landelijke singer-songwriterwedstrijd voor studenten.
Jeaphianne van Rijn.
Foto: Bart van Overbeeke

‘He liked my lipgloss, it made him grin. And I swear it tasted even better on him.’ Ze is helemaal gek op dit eerste zinnetje uit één van haar liedjes, zegt Jeaphianne van Rijn, “maar in het schrijven van liedjes ben ik doorgaans niet erg origineel. Ze gaan meestal over de liefde en heel erg meisjesachtige dingen.” Goed zingen kan ze dan weer wel, “maar als ik ooit zou kunnen zingen als Pia Douwes, zou ik pas écht dolgelukkig zijn.”

Hoewel de tweedejaars Scheikundige Technologie een paar jaar geleden nog minstens zo’n tien uur per week in muziek stak, komt ze daar nu, wegens studie en bestuursbezigheden, amper nog aan toe. “Ik treed ook nauwelijks meer op, maar elke mogelijkheid die zich voordoet, grijp ik met beide handen aan. Door een wedstrijd als Nootuitgang maak ik bovendien weer eens tijd vrij om een liedje te schrijven.” Daarbij doet ze graag opnieuw een gooi naar de landelijke titel, nadat ze vorig jaar in de finale achter het net viste.

Hurricane
Meedoen aan bijvoorbeeld X-factor? Jaren terug misschien, maar nu zou het niet meer haar ding zijn, zegt Maud Stevers, “hoewel de deelnemers wél supervette workshops volgen en veel leren.” En leren kan ook Stevers, die zowel de master Architectuur als Human-Technology Interaction doet, naar eigen zeggen nog volop. Vooral van de Deense Cathrine Sadolin zou ze graag de fijne kneepjes van het zingen bijgebracht krijgen: “In haar boek beschrijft ze ‘the complete vocal technique’ waarin alle facetten van het zingen schematisch zijn weergegeven.” Lachend: “Ik studeer wél aan een TU, hè?”

Niet dat de techniek domineert bij het schrijven en zingen. “Het schrijven is vooral een uitlaatklep om de ‘hurricane in my head’ wat te kalmeren. Het is doorgaans nogal druk in mijn hoofd.” Pure en eenvoudige luisterliedjes brengt ze, “eigenlijk meer een soort gedichten op muziek. Doordat ik dingen niet zo letterlijk zeg, kunnen mensen mijn teksten op hun eigen manier uitleggen.”

Stevers deed, net als Van Rijn, al vaker mee aan Nootuitgang. “Eén jurylid opperde eerder dat ik wat meer whisky moest drinken en sigaren moest roken om een wat zwoelere stem te krijgen.” Die tip nam ze maar niet al te letterlijk, “maar mijn stem heeft door de jaren heen wel wat meer body gekregen.” Een ander jurylid tipte om eens een steelstring-gitaar te proberen, die wellicht beter bij haar stemgeluid zou passen. In het Gaslab pronkt Stevers straks dan ook gretig met haar hagelnieuwe ‘Seagull’, “een prachtige warme western. Dat is echt m’n mattie.”

Vaag en zinvol
‘Zelfs in hartje winter is het in mijn hartje zomer.’ Zomaar een frase uit een liedje? In elk geval erg typerend voor Hanne & the Rudes, het duo Ruud van Giels (TU/e-student Bouwkunde) en Hanneke Bax (Fontys-studente Logopedie). Bax schrijft, zingt en treedt sinds haar vijftiende op tijdens allerlei open podia. Ze knutselt al een paar jaar gretig met teksten, “in een stijl van vaag tot zinvol die mensen hopelijk aan het denken zet.”

Van Giels is gitarist, treedt zo nu en dan op met Bouwkundeband Pur en gaat regelmatig los tijdens jamsessies in zijn studentenhuis, waar ook Bax geregeld een toontje meezingt. Samen maken ze “toegankelijke songs met een filosofische ondertoon”, geïnspireerd door onder anderen Spinvis, Soko, Damien Rice, Beatrice van der Poel en Fixkes. “Kortom: complex en simpel tegelijkertijd”, aldus Bax.

Muzikale orkaan
‘We’re hesitating all our lives, a jungle of contagious minds.’ Voor halfzachte sing-a-longs of bejubelingen van de eeuwige liefde is de muziekliefhebber bij Secret Satellite aan het verkeerde adres. Het duo Bas Goudsmit en Mira de Graaf wil met ingetogen liedjes, met elementen uit de jazz en pop noir, het hart van zijn publiek raken. Het echte gevoel, daar gaat het de twee om, “zoals wanneer je alleen bovenin een boom zit, naar beneden kijkt en ziet dat het trapje waarmee je naar boven klom, kapot is. Of als je een ijsje koopt en wanneer je hapt, het bolletje van het hoorntje valt”, beschrijft Goudsmit.


Secret Satellite.

De gitarist, student Industrial Design, treedt vaker op met zijn band Boolean; het optreden met zangeres De Graaf (Design Academy) in het Gaslab wordt het debuut van het duo. “We spelen regelmatig in de huiskamer; het voelt goed om uit het ritme van alledag te stappen en rust te nemen om gebeurtenissen te verwerken en om te zetten in muziek.” Daarbij laten ze zich onder andere inspireren door Portishead (“meesters van de nihilistische muziek”), José Gonzáles (“prachtig hoe één man met een gitaar de muziek kan vullen”) en de Beatles (“thematisch supersterk, simpel maar toch verrassend”).

Tijdens Nootuitgang hopen de twee ervaring op te doen, feedback te krijgen en natuurlijk: te winnen. “Maar ook: samen tot rust komen in het oog van een muzikale orkaan, waarin we anderen willen meenemen.”/.

Nootuitgang, donderdag 2 april vanaf 20.30 uur in het Gaslab. De landelijke finale is op 23 mei in Rotterdam.
Zie www.nootuitgang.nl.