De overgang naar een duurzame energieproductie en het afwenden van een klimaatramp moet volgens Terlouw door de overheid worden afgedwongen door om de tafel te gaan met de grote spelers in het bedrijfsleven. Als de overheid kan zorgen voor een eerlijk speelveld, zullen de multinationals bereid zijn hun beleid te wijzigen, denkt Terlouw. Hij vindt het echter een utopie te denken dat het vanzelf goed komt als het energieprobleem volledig aan de markt wordt overgelaten. De huidige financiële crisis toont dat volgens hem afdoende aan. “Het is onzin dat Shell subsidie krijgt om CO2 in de grond te stoppen. Zij maken miljarden winst en bovendien zou de vervuiler moeten betalen.” Ook wetenschappers hebben volgens Terlouw een belangrijke taak: zij moeten zich duidelijker uitspreken over de gevaren van het broeikaseffect, liefst zonder de slagen om de arm die onderzoekers beroepshalve plegen te houden. “Dan geef je politici een ontsnappingsroute: als wetenschappers al twijfelen, waarom zouden wij dan al die moeite doen?”/.