Concepción is een middelgrote stad vierhonderd kilometer ten zuiden van Santiago, de hoofdstad van Chili. Wie deze stad in een reisgids opzoekt, vindt waarschijnlijk een kort hoofdstukje dat de reiziger aanraadt om de industriestad links te laten liggen, en het is inderdaad waar dat Conce, zoals de bewoners hun stad noemen, weinig te bieden heeft voor de gemiddelde toerist. De brede straten worden geflankeerd door grijze gebouwen die geen van allen het bezichtigen waard zijn. Het feit dat het hier in de zomermaanden meer regent dan in Schotland helpt ook niet mee.

Als de reisgidsen al een positief woord over hebben voor Concepción, gaat het over de campus van de Universidad de Concepción. Vergeleken bij deze ruime, groene campus aan de voet van beboste heuvels, is de campus van de TU/e maar een treurige aangelegenheid. Aan het centrale grasveld liggen fraaie gebouwen, en de trappen aan de voet van de klokkentoren vormen een perfecte locatie voor nachtelijke concerten. Vooral nu, in de ongebruikelijk warme en droge herfst, is de universiteit met afstand het mooiste punt van de stad.

Aan deze universiteit ben ik een maand bezig met mijn stage voor Embedded Systems. In een lab in de Falculdad de Ingeniería werk ik aan een FPGA-accelerator voor medical image registration - simpel gezegd, een chip die twee medische scans zo transformeert dat ze zo veel mogelijk overlappen, om zo bijvoorbeeld te compenseren voor eventuele bewegingen van de proefpersoon in de scanner. Het project staat nog in de kinderschoenen, maar gelukkig heb ik tot eind september om alles werkend te krijgen.

Het lab deel ik met twee Chileense studenten, en met mede-TU/e’er Barend van Liempd. Samen met onze twee collega’s en andere Chileense vrienden trekken we er regelmatig op uit om de omgeving te bezichtigen en om te proeven van het Chileense leven. Ze geven ons gratis Spaanse lessen, vooral over scheldwoorden en versiertrucs, maar soms ook over nuttige dingen. Die lessen hebben we ook echt nodig, want het Chileens is nauwelijks te vergelijken met het standaard Spaans. De taal zit vol woorden die je in geen enkel ander Spaanstalig land tegenkomt, en de Chilenen praten zo snel dat ze bijna niet te volgen zijn. Maar, verzekeren de Chilenen me, zolang ik weet hoe ik ‘huevon’ moet zeggen, komt alles goed.

Evert van Aart, student Embedded Systems