Wist echt niemand dat jij het zou worden?
“Zelfs mijn vrienden niet. Ik heb wekenlang gelogen en heb smoesjes moeten verzinnen. Lastig, want je moet opletten wat je tegen wie zegt.”

Wat ging er door je heen toen je werd aangekondigd?
“Het was geweldig. Al die mensen die je naam roepen. Je ziet niemand, want er staan spots op je gericht, maar je hoort gejuich en op een gegeven moment zie je dat je een staande ovatie krijgt. Ik was als kind verlegen, dit had ik toen nooit gedurfd.”

Waarom hebben ze jou gekozen?
“Ik ben heel actief binnen GELIMBO en pak graag dingen aan. Iedereen kent me. Ik denk dat het comité met een soort lijst werkt, waarop iedereen staat die ze geschikt achten. De persoon in kwestie moet zich prettig voelen met mensen om zich heen en moet het vooral niet erg vinden om avond na avond bier te drinken.”

En jij vindt dat prima?
“Ja hoor, alleen ben ik wel helemaal stuk na zo’n serie carnavalsborrels denk ik. Ach, het voordeel is dat je veel nieuwe mensen ontmoet en dat je andere carnavalsverenigingen leert kennen. Bovendien ben je een jaar lang de GEWIS-prins en dat is een hele eer.”

Ga je zelf nog carnaval vieren?
“Daar heb ik geen tijd voor, want ik word straks continu door het dispuut meegetrokken naar borrels in Maastricht, naar Enschede en naar verschillende feesten in Eindhoven. Medailles uitdelen, wuiven, dat soort dingen.”

Je hebt gewone kleren aan. Moet je eigenlijk niet tot eind februari in vol ornaat over het TU/e-terrein paraderen?
“Gelukkig niet. Over een tijdje is er een carnavalsborrel van een aantal andere studieverenigingen. Dan zet ik mijn steek op en doe mijn cape om. Verder ben ik hier gewoon Martie.” (RS) /.