spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB


“Ik wilde geen product ontwerpen, maar een ervaring”
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
Special Cursor 50 jaarSpecial Cursor 50 jaar
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Pretparkattracties hoeven niet altijd hoger, sneller en spectaculairder. Ze kunnen ook muzikaal, leuk en verrassend zijn. Dat laat Industrial Design-student Willem Knijnenburg zien met zijn ontwerp ‘De Muziekfabriek’ voor het nieuw te bouwen pretpark ‘Het Muzenrijk’ in het Brabantse Maarheeze.

In ‘De Muziekfabriek’ van Knijnenburg staan grote, metalen machines die uitnodigen tot speelse interactie. De ritmemachine heeft bijvoorbeeld een lopende band waarop je felgekleurde ballen kunt gooien. De machine laat een ritme horen op basis van het ballenpatroon. De melodiemachine is een groot gevaarte met knoppen. Je moet omhoog klauteren om op de knoppen te kunnen drukken, waarna de machine zijn melodie verandert. Samen produceren de machines een soort concert.

“Ik wilde geen product ontwerpen, maar een ervaring”, legt Knijnenburg uit. “Zelf ben ik veel met muziek bezig. Ik wilde iets maken waarmee musiceren een toegankelijke, leuke ervaring wordt voor beginners. Mijn opdrachtgever, BillyBird Facilities, was over de eerste prototypes al heel positief.”

De attracties van Het Muzenrijk moeten passen bij de ‘couleur locale’ van de regio. In de ‘muze’ van Knijnenburg komen muziek en technologie samen. “Uit tekensessies met kinderen bleek dat het fabrieksthema heel geschikt was”, zegt Knijnenburg. “Kinderen kunnen zich daar veel bij voorstellen.”

Eén van de ontwerpen werkte de student uit tot een levensgroot prototype: het mengvat. Het ziet eruit als een enorme ketel van glanzend metaal met curieuze toeters en bellen. De ketel mengt geen chemische stoffen, maar kleuren en muziek.

Wie er voor gaat staan, ziet zijn eigen silhouet op een groot lichtgevend scherm. Door te pompen met een luchtpomp, borrelen er gekleurde belletjes omhoog, die tegen het silhouet kapot spatten. Als dat gebeurt, verandert de muziek die uit het mengvat komt. Met een grote hendel bepaal je of de melodie, dan wel het ritme verandert. En met drie schakelkranen zijn de kleuren van de belletjes te mengen.
“Een webcam registreert door middel van kleurherkenning het silhouet van de persoon die voor het lichtgevende scherm staat”, legt Knijnenburg uit. “In het mengvat zit een computer waar de bedrading van de webcam en alle hendels op uitkomt. Software berekent hoe het beeld op het scherm moet veranderen, en stuurt een muziekprogramma aan dat de muzikale compositie maakt.”

De opdrachtgever heeft nog niet besloten of de attractie daadwerkelijk wordt uitgevoerd in Maarheeze. Knijnenburg probeert zijn prototype de komende tijd in elk geval te presenteren op festivals en andere gelegenheden.

Tekst: Enith Vlooswijk
Fotomontage: Rien Meulman


Heeft u tips voor deze serie; mail ze dan naar cursor@tue.nl .