spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
Special Cursor 50 jaarSpecial Cursor 50 jaar
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
Effe zeuren
17 juni 2010 - Het is opvallend dat in de rubriek ‘De TU/e in 2020’ de verstandigste taal gesproken wordt door de werkvloer: studenten en universitair docenten. Hoe verder van de vloer hoe hoger de toon: verdubbelen, kwadrateren, machtsverheffen!

Waar willen we over tien jaar zijn? Met beide benen op de grond, lijkt me. We doen gewoon onderwijs en onderzoek in Eindhoven en omgeving en richten geen dependances op in China, Singapore of Witwatersrand, en we snoeien in de tientallen formele relaties met andere universiteiten, veraf of dichtbij. Relaties tussen wetenschappers van andere instellingen zijn nuttig, maar ze worden gelegd door mensen, niet door PR-bureaus. Ikzelf -de maat van al mijn dingen- werkte samen met collega’s in België, Frankrijk, Zweden, Denemarken, de VS, Canada, Australië en Japan zonder dat daar een bureau ‘Externe Betrekkingen’ aan te pas kwam.

We spannen straks al onze paarden uit en spannen ze opnieuw in, maar nu vóór de wagen. We geven op een enkele uitzondering na onderwijs in het Nederlands, en we eisen van onze docenten geen certificaat gebroken Engels, maar van onze studenten een certificaat gebroken Nederlands. De Denen, Zweden, Fransen, Italianen en Duitsers geven op hun universiteiten les in hun landstaal. Niemand schijnt zich hier te realiseren dat onderwijs aanzienlijk verschraalt als het in een vreemde taal wordt gegeven. Je kunt in een buitenlandse taal de meeste dingen maar op één manier zeggen en sommige helemaal niet. Nederlanders denken dat ze goed ‘hun talen’ spreken, maar er zijn meer Duitsers die behoorlijk Nederlands spreken dan ondersom. De beheersing van de eigen taal is dikwijls al gebrekkig; in officiële stukken van het TU/e-bestuur staan soms rare taalfouten. Daar komt, speciaal voor het onderwijs, bij dat het veel makkelijker is om een taal passief, luisterend, te gebruiken dan actief, sprekend.

Dit betekent dat we niet de deur open zetten voor honderden buitenlandse studenten, soms van heel bedenkelijke kwaliteit, maar dat we wel begaafde studenten verwelkomen die van een van onze beroemde specialisten iets willen leren. Er is geen ‘safety in numbers’, wel ‘safety in quality’.

We vervangen een overschot aan managers door gast-toponderzoekers, zoals Eurandom dat wel deed, en misschien nog doet.

Als we ons verstand terugvinden, zijn we er in 2020 weer bovenop - op de grond.

Fred Steutel