Sinds juni is Chantal (23) administratief medewerkster bij het scanbureau van de Centrale Bibliotheek. De papieren afstudeerverslagen vanaf 1978 mag zij inscannen. Die staan in een rij van 365 meter op haar te wachten. “Eerst snij ik de kaften eraf. Dan stop ik de losse bladen allemaal tegelijk in de scanner. Soms zijn dat er twintig, soms wel driehonderd. Daarna ga ik croppen, dat is de term voor het met Adobe verwijderen van de zwarte rand die bij het scannen ontstond.”

Het is leuker werk dan het plaatsen van chocolaatjes op de taarten voor Albert Heijn, het in bakjes leggen van filetjes bij een kipverwerkingsbedrijf of het onderbetaalde werk in kledingwinkels, zoals ze eerder deed. Hoewel het snijden van de kaften wel zwaar is. Als het kan, dan laat ze dat een collega met spierballen doen.

Behalve scannen krijgt ze steeds meer andere klussen. Zoals post die zonder naam en/of gebouwaanduiding aankomt op de TU/e op de juiste bestemming krijgen. Per dag zijn er wel twintig van die enveloppen. En als er geen naam op staat, mag ze die openen. Helaas zijn het geen liefdesbrieven die ze dan te zien krijgt, maar saaie rekeningen. (NS)