/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon |
/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE |
jaargang 43, 8 februari 2001 Cultuur |
De tweede editie van het Cementfestival vindt van 7 tot en met 11 februari plaats in Eindhoven. Op twintig verschillende locaties zijn zo'n 35 voorstellingen te zien op het gebied van muziek, theater, film, dans en beeldende kunst. Studium Generale verleent haar medewerking aan het festival en heeft ervoor gezorgd dat op verscheidene locaties op het TU/e terrein voorstellingen opgevoerd zullen worden. Zo zal het geraamte van het voormalige T-hooggebouw het decor zijn voor het beeldende kunst project 'Dreamlife of Sleeping Buildings'. De Amerikaanse beeldende kunstenaar Raymond Salvatore Harmon verkent hierin de grenzen tussen menselijke interactie en architectuur met behulp van een videoinstallatie. Iedere avond zal de illusie van een bewoond kantoor worden gepresenteerd op telkens een andere locatie binnen het cementen skelet. De voorstelling loopt van 7 t/m 15 februari. Op zaterdag 10 februari staat de Blauwe Zaal in het teken van de voorstelling DiGit. Een verrassende voorstelling van tien composities waarin muziek en beeld samengaan en toch ook op zichzelf staan. Verder zal gedurende het hele festival het werk van twee talentvolle kunstenaars te zien zijn in de hal van het Hoofdgebouw./. Meer info: www.productie-huis.nl/cement Het voormalige T-hoog stond afgelopen zomer letterlijk en figuurlijk in de schijnwerpers tijdens de lichtkunstvoorstelling Lux Agitat Molem. Foto: Bram Saeys. |
Publiek debat 'De computer beslist' De deelnemers buigen zich in dit eerste debat onder andere
over de vraag of een computer de positie van rechter of zelfs
minister-president mag bekleden. Opvallend hierbij is de aanwezigheid
van Jaap van den Herik. Hij is degene die vijftien jaar terug
stelde dat rechters door computers vervangen zouden moeten worden
en nog niet zo lang geleden ging hij nog een stapje verder door
in een programma van Paul Witteman te beweren dat voor premier
Wim Kok hetzelfde geldt. Niet iedereen sluit zich echter aan bij
profetische vooruitzichten van dit kaliber. Zo verwoordde de auteur
van een opiniërend artikel betreffende kunstmatige intelligentie,
verschenen in het tijdschrift Computable, zijn mening als volgt:
"Anno 2001 zouden we beter moeten weten wat de beperkingen
van kunstmatige intelligentie zijn, maar er wordt ons een verleidelijk
rad voor ogen gedraaid door de ki-mensen. We geloven maar al te
graag in sprookjes! Daarom is het goed om even stil te staan bij
het wonder van de menselijke intelligentie en het menselijke leven,
dat onbegrensde mogelijkheden kent en dat tot heel veel meer in
staat is dan fraaie voorspellingen." De discussie rondom
dit thema is duidelijk nog niet ten einde. Kortom, alle ingrediënten
zijn aanwezig voor twee boeiende en vooral ook spraakmakende debatten. |
'Agressie' is de naam van dit door Carel Kneulman gemaakte kunstwerk. Dit vier ton wegende, aan de noordoostkant van de hoofdingang gelegen, grauwe bronzen beeld heeft al sinds 1971 een vaste stek op de TU/e campus. En of je het nu mooi vind of niet, het dwingt je als voorbijganger tot kijken en dat al twintig jaar lang. Carel Kneulman werd op 15 december 1915 geboren te Amsterdam. Hij genoot zijn artistieke opleiding aan de Rijksacademie voor Beeldende Kunsten Amsterdam en was als docent plastische vormgeving werkzaam aan de Gerrit Rietveld-academie. Zijn beeldhouwstijl wordt omschreven als abstraherend, naturalistisch, surrealistisch en expressionistisch. Veelzijdig in stijl dus en niet alleen daarin. Hij is het best te omschrijven als een alleskunner, een Homo Universale. Een zeer gewaardeerd kunstenaar, een bekwame zanger, een verdienstelijk dichter en een filosoof van het eerste uur. Kneulman verwoordde de filosofie die achter het beeld 'Agressie' schuilgaat als volgt: "Het grote bronzen beeld moet een verbeelding zijn van onbeteugelde agressiviteit. Agressie is naar mijn mening hetzelfde als een niet te stuiten groeidrift. Agressiviteit schept voor de mens slechts leefruimte als het geaard is door een filosofie, gebaseerd op het streven naar ontplooiing van en voor iedereen. Het ontbreken van een dergelijke filosofie is zichtbaar in calamiteiten als oorlogen (dat zijn uit de hand gelopen discussies) en milieuvervuiling (dat is uit de hand gelopen techniek). Het beeld stelt de ontaarding voor van de mooie vogel tot het verwoestende ijdele agressieve dier. Het beeld stelt het beest voor dat klauwt en slaat met te korte vleugels. Deze laat een spoor achter van verwoesting, honger en ellende. Ik heb er niet alleen een kijkbeeld, maar tegelijk ook een zitbeeld van gemaakt. Ga erop zitten en denk na, dat wil zeggen beheers het beeld. Houd discussies rondom dit beeld. Kortom, probeer met je daden bij te dragen aan een grotere leefbaarheid. Het beeld is dus een oproep om alert te studeren, alert te leven. Spits je toe op je deelgebied, maar houd alle poriën bewust helemaal open, opdat zo weinig mogelijk aan je aandacht ontsnappen kan. Het is bewust geen 'mooi' beeld. Het is gehavend, geblakerd, aangetast door het verterend vuur der ijdelheden. Het beeld is de ijdelheid zelf." Deze uitleg van de nog altijd in leven zijnde Amsterdamse kunstenaar was te lezen in de voorloper van Cursor, de th-berichten, in 1971. Kneulman is als beeldhouwer tot op late leeftijd actief gebleven. Tot hij niet meer in staat was zijn grote liefde te bedrijven. Hem overkwam waar iedere kunstenaar doodsbang voor is: Hij verloor zijn gezichtsvermogen./. Foto: Bram Saeys |
/Reggae-Night /Saturday Late Night Live Show /Stuffed Puppet Theatre /Excursie Leids Cabaret Festival /Zoenzucht |
[an error occurred while processing this directive] |