/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon

/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE /Zoeken:

jaargang 43, 3 mei 2001 Mensen

Jos Jansen "Wiskunde en natuurkunde bepalen academisch niveau" Chriz van de Graaf Foto: Bram Saeys "Mag ik misschien even de knuppel in het hoenderhok gooien? De vraag die je vaak hoort is: wat is het verschil tussen HBO en universiteit. Hier op de TU/e zorgen de faculteiten Wiskunde en Natuurkunde ervoor dat er goed wetenschappelijk en goed fundamenteel onderzoek plaatsvindt. Daarom is het te betreuren dat er een discussie is over wiskunde." Universitair hoofddocent dr. ir. Jos Jansen neemt na bijna 38 jaar afscheid van de universiteit, maar niet nadat hij de zaak op scherp heeft gezet. Jansen begon zijn lange carrière aan de TU/e op 1 december 1963 als programmeur. Een IBM-computer was aangeschaft en hij deed toen wat hij eigenlijk nog steeds het liefst doet: mensen helpen met het oplossen van problemen. Nu zijn dat wiskundige problemen, toen hielp hij met het maken van programma's waarmee mensen van andere faculteiten berekeningen konden maken. "Ik vind het leuk om iets uit te rekenen wat anderen niet lukt, dat is mijn kick", zegt Jansen met een glimlach. "Rekenen is ook heel moeilijk. Uit een computer kun je elk getal krijgen, maar je moet het goeie hebben." In 1972 behaalde hij zijn diploma als wiskundig ingenieur en in 1976 promoveerde hij op een project over satellietantennes. Dr. Jeuken had een wiskundig probleem en Jansen loste dat op. Het was een opdracht uit het bedrijfsleven en dat was uniek toen: "Wij kregen de opdracht van 10.000 dollar. Een derde geldstroom bestond toen nog niet. Men wist niet wat ermee te doen, uiteindelijk hebben we er een studiereis mee gemaakt." De laatste jaren is Jansen actief in Scientific Computing Group en al dertig jaar geeft hij studenten les in nummerieke wiskunde. "Verveelt dat niet, vragen mensen mij. Als dat zo is, dan doe je het niet goed. Je past je aan aan de studenten. Soms heb je een jaar dat je wat verder kan gaan met de stof, dat voel je. Studenten vinden het fijn als je hun grenzen opzoekt. Over het jaar '98-'99 kreeg ik de prijs voor de beste docent. Daarvoor word je genomineerd door studenten. Ik vind dat heel belangrijk. Als studenten zeggen dat ik het goed doe, is dat toch prachtig?" Over zijn afscheid heeft de 65-jarige twijfels. Aan de ene kant is het mooi geweest voor hem, maar hij ziet heel uitdagende projecten aan komen. Daar zal hij afstand van moeten nemen en het aan anderen overlaten. Hij heeft nog twee promovendi en zegt die niet in de steek te kunnen laten. Duidelijk is dat hij ze niet in de steek wíl laten. Eigenlijk wil hij de hele universiteit niet in de steek laten. "Ik blijf voorlopig drie dagen in de week hier aanwezig, daarna zal ik het wat afbouwen." Hoogtepunten heeft Jansen te over. "We hebben een project gedaan voor de glasindustrie, één met laserboren, brandstofinspuiting in dieselmotoren voor DAF, een MHD generator, allemaal hele leuke projecten." Hij loopt langs de posters in de gangen van de achtste etage van het Hoofdgebouw. Bij elke poster blijft hij staan en vertelt over het onderzoek dat erop wordt uitgelegd met letters, cijfers, tekeningen en grafieken. Bij zijn afscheid kan hij het niet nalaten de knuppel in het hoenderhok te gooien: "Docenten en studenten hebben te weinig tijd en daarom krijgen fundamentele vakken zoals wiskunde en natuurkunde minder aandacht. En dat terwijl technieken veranderen en de basis van fundamentele vakken nauwelijks. Als je op de universiteit leert met technieken te werken, dan zijn die al verouderd als je in het bedrijfsleven komt. Leer de nieuwste technieken dan daar en gebruik de tijd hier voor bijvoorbeeld wiskunde; dat ga je na je studie niet meer doen."/.

De week van/Bregje Bregje Lips is eerstejaars student Bouwkunde. Vorig weekeinde won ze met de groep BYK de voorronde van de Kunstbende. Maandag: Vandaag alle maskers papier-machéen. Yvon Kolsteren komt langs om haar rol te bespreken. Na haar blessure was deze veranderd en hebben we Kim Geelen, ook eerstejaars Bouwkunde, gevraagd het grootste deel van haar rol over te nemen. Dinsdag: 10.30 uur; Kim staat op de stoep voor onze tweede repetitie. Ik word om 11.00 uur telefonisch geïnterviewd door het Brabants Dagblad over de Kunstbende, dus eerst aan de slag met het schilderen van de maskers. Het interview is een beetje vaag. Even lief lachen voor de fotograaf en weer kliederen. De dans is af! Woensdag: Vroeg m'n bed uit om stof in te kopen op de markt. Vandaag het Tilburgs Studenten Symfonieorkest Ananta promoten tijdens de vwo-voorlichtingsdagen. 's Avonds eerder naar de repetitie om mijn poster voor onze concerten goed te laten keuren. Hopelijk staat alles op schijf?! Donderdag: Ik sta in de krant hoor! Wel een heel erg klein artikel, maar ik sta erin. Weer het orkest promoten en hard doorwerken aan alle attributen voor onze act. Vrijdag: Om 10.30 uur stonden nu zowel Kim als Yvon op de stoep. Voor het eerst met z'n drieën oefenen! Eerst nog een betere muziekmix maken. De act gaat nu volgens plan. Zaterdag: Om kwart voor zes gaat de wekker. Snel zingen voor m'n jarige moeder en de trein naar Zwolle in. Yvon en ik gaan meewerken aan de bouw van een ziekenhuis in Kenia waarvan we een bijeenkomst hebben in Dalfsen. Om twaalf uur 's nachts weer thuis. Laat slapen door ons mams verjaardagsfeestje, terwijl morgen de grote dag is. Zondag: Om 11.00 uur mijn schilderij voor de Expo afleveren in 013. Gelukkig hoeven we pas om 16.12 uur op te treden met BYK. Nog even tijd om te oefenen. Ons podiumoptreden ging veel te snel voorbij. Lampje gevallen, vlag kwijt. Alles gelukkig wel goed geëindigd. Na een iets te langdradig intermezzo, komt uiteindelijk de prijsuitreiking. Zouden we een kans maken? Ik heb geen één andere act gezien, dus wie weet! Met Expo niets gewonnen, maar met BYK de eerste prijs! Onmogelijk net als vorig jaar.

/In memoriam Op 20 april 2001 overleed prof.ir. W.A. Koumans op 73-jarige leeftijd. Prof. Wim Koumans was van 1972 tot 1984 aan onze faculteit verbonden als hoogleraar op het gebied van de vervoerstechniek. In die periode zette hij zich met grote kracht en enthousiasme in voor onze faculteit en was hij onder andere van 1976 tot 1978 decaan. Prof. Koumans bekleedde in de toenmalige TH vele bestuursfuncties. Genoemd worden zijn voorzitterschap van Studium Generale en via het voorzitterschap van de bestuurscommissie contacten bedrijfsleven zijn initiërende rol bij het totstandkomen van het Transferbureau. Voor de studenten leverde hij geheel eigen bijdragen aan de introductie en bij bijzondere gelegenheden als de dies en lustra van hun verenigingen. Van 1982 tot 1990 was prof. Koumans lid van de Raad van Bestuur van TNO met vooral aandacht voor de relatie van TNO met de markt. Prof. Koumans heeft aan de wieg gestaan van belangrijke nieuwe ontwikkelingen op het gebied van de bestuurlijke inbedding van technologie in Nederland. Zo behoorde hij tot de Gideonsbende die STW als unieke organisatie voor de 2e geldstroom oprichtte en was hij de eerste voorzitter van het STW-bestuur. Voorts was prof. Koumans mede-oprichter van het Forum voor Techniek en Wetenschap. Ook na zijn vertrek naar TNO en tijdens zijn emeritaat bleef prof. Koumans nog zeer betrokken bij het werk van onze faculteit. Zo was hij voorzitter van de eerste internationale visitatiecommissie voor het onderzoek aan de faculteiten Werktuigbouwkunde in Nederland in 1993. Prof. Koumans was intelligent en vriendelijk en hij had een warm hart. Met zijn diplomatiek optreden en vasthoudendheid verwierf hij bij velen respect. Op grond van zijn grote verdiensten werd prof. Koumans benoemd tot Erelid van het Koninklijk Instituut van Ingenieurs en tot Erelid van het MKB. Door zijn heengaan verliezen wij een zeer gewaardeerd oud-collega die veel voor de faculteit betekend heeft. Namens de faculteit Werktuigbouwkunde, Decaan prof.dr.ir. Dick van Campen