/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon

/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE /Zoeken:

jaargang 44, 9 september 2001 Mensen

Prof.dr. Bert Meijer "Je bent geen academicus als je alleen chemie gestudeerd hebt" Gerard Verhoogt Foto: Maarten van Loosbroek "De omschrijving 'uitmuntend wetenschapper' is een beetje onwezenlijk. Ik wist tien dagen van tevoren dat ik de prijs kreeg. Dan denk je 'Dat mij dit overkomt!' Maar je mag er niets over zeggen en dan ebt die blijdschap weer weg. Bij de bekendmaking word je weer overdonderd door de aandacht van de media, je foto staat in alle kranten. Maar als je door de stad loopt, herkent niemand je. Het is allemaal zo betrekkelijk. En je moet ook een beetje geluk hebben", zo relativeert prof.dr. Bert Meijer het winnen van de Spinozaprijs. Meijer studeerde organische chemie aan de universiteit van Groningen, waar hij ook promoveerde. Bij het Philips Natlab hield hij zich bezig met functionele materialen en bij DSM met polymeerchemie. Hij werkt nu tien jaar aan de TU/e en is tevens buitengewoon hoogleraar macromoleculaire chemie aan de KUN. In 1997 won prof.dr. Rutger van Santen de Spinozaprijs. Is het toeval dat die nu weer bij Scheikundige Technologie valt? Meijer: "Op de TU/e heb je ongekende mogelijkheden om wetenschap en technologie heel goed te combineren. Anderzijds, in onze vakgroep wordt met veel enthousiasme, inzet, kennis, kunde en vriendschap gewerkt. Iedereen, ook de werkster, helpt daar aan mee. Zo'n fantastische club is toeval, maar wellicht nog veel belangrijker dan een goede infrastructuur." "Het is belangrijk dat wetenschappers het publiek inlichten over waar ze mee bezig zijn. Daarom ben ik jarenlang betrokken geweest bij radioprogramma's als 'De Vrolijke Wetenschap' van de VPRO en bij Studium Generale. Academische vorming is enorm belangrijk, studenten moeten talenten ook buiten hun vak op een academische manier gebruiken. Dus moeten ze op meerdere terreinen kennis opbouwen. Niet dat ik ál die kennis heb hoor, maar je bent geen academicus als je alleen chemie gestudeerd hebt." Meijer pleitte al eerder voor meer discussie tussen wetenschappers: "Op de TU/e gaat het om drie taken: onderwijs, wetenschap en maatschappelijke verantwoording. Met dat laatste bedoel ik dat wetenschappers moeten toelichten hoe dingen in elkaar zitten, zodat er rationele beslissingen kunnen worden genomen." Heeft hij al plannen voor het geld (3,3 miljoen gulden)? Meijer: "Het duurt te lang voor studenten met wetenschap en onderzoek in aanraking komen. En ze verdienen te weinig en moeten bijklussen. Ik wil studenten vanaf hun tweede jaar de mogelijkheid geven als betaalde junior medewerker bij te dragen aan onderzoek. Een deel van de prijs gaat naar het virtuele centrum voor moleculair en macromoleculair ontwerp, dat samen met de KUN is opgericht. Ik wil het uit laten groeien tot een volwaardig instituut voor Macro-Organische Chemie. Verder wil ik mijn researchgroep uitbreiden met jonge promovendi. Met het geld kan ik ook van gebaande paden afstappen want volgens mij ligt er een gouden toekomst voor moleculaire wetenschappers die hun kennis buiten hun vakgebied inzetten. Dan denk ik met name aan onderwerpen in de biomedische technologie. Op de lange termijn denk ik aan de nanotechnologie voor het combineren van synthetische en biologische objecten."/.

De week van/Rinske Rinske de Waard, derdejaars Bouwkunde, woont namens de Eindhovense Studentenkerk (ESK) een conferentie bij van de International Movement of Catholic Students Asia-Pacific in India. Zondag: Vanmorgen heb ik Johan van het vliegveld gehaald, die samen met mij de ESK gaat vertegenwoordigen. Maandag: Inmiddels is iedereen gearriveerd: studenten uit heel Azië en Australië. We hebben een openingsceremonie en een inleiding op het thema 'Students' pedagogy with/by the marginalized'. De marginalized zijn armen, vluchtelingen en kastelozen. Dinsdag: Om de problematiek van het thema tastbaar te maken, vertrekken we 's middags in groepen op excursie. Vier uur in de bus, dus veel tijd om te kletsen! Woensdag: We bezoeken meerdere 'colonies' (een hoop hutjes) van dalits, de kastelozen. Ze worden afgezonderd van en gediscrimineerd door de upperclass. Dit zit diep geworteld: in veel tempels worden dalits geweigerd en in restaurants moeten ze uit aparte bekers drinken. Meer dan de helft van India is dalit, maar op universiteiten mag maximaal 18 procent dalit zijn. De regering heeft het kastesysteem al vijftig jaar geleden afgeschaft, maar houdt het dus mede in stand. Vrouwen worden dubbel gediscrimineerd, ze verdienen de helft van mannen. Voor seizoenswerk op het land krijgen ze 50 cent per dag. Donderdag: Terug in Madras, vertellen we onze ervaringen van de excursie. 's Middags hebben we een discussie over dalits, vluchtelingen en vrouwen. Vooral het verhaal van een Tibetaanse jongen raakt me. Vrijdag: Iedereen is heel enthousiast over onze presentatie van de ESK. We vertellen over de doordeweekse activiteiten, de oecumenische zondagsdiensten en de studentenpastores. Zaterdag: Het karakter van de conferentie is natuurlijk wel christelijk, maar vandaag was toch pas de eerste 'theologische reflectie'. De komende dagen hebben we niet zoveel meer in te brengen, ze gaan beslissen over het beleid van de komende drie jaar. Lastig, want Aziaten kunnen heel goed langs elkaar heen praten... Dit is een van de dingen waaraan ik heb gemerkt dat ik toch wel erg Nederlands ben, ook al heb ik me hier snel aangepast. Donderdag mag ik me weer aan Nederland gaan aanpassen!

[an error occurred while processing this directive]