13 december 2007 -
Laatst zag ik op een TU/e-parkeerterrein een auto met een Russisch kenteken. Kort daarna sprak ik een Russische promovendus - in het Engels. Ik zei dat Rusland bij de EU hoorde; zij vond van niet. Rusland is Europeser dan Turkije: muziek, literatuur en wetenschap zijn nauw verbonden met (de rest van) Europa. In de jaren dertig schreven Russische wiskundigen als Kolmogorov, Gnedenko en Khintchine in het Frans en het Duits. De wiskundige Kovalevskaja gaf in Stockholm college in het Duits. Mendeleev (periodiek systeem) werkte in Parijs en Heidelberg.
Lang geleden, bij een bezoek aan Sint-Petersburg (toen Leningrad) kon ik me in het Frans onderhouden met één van de Russen die bij ons op de camping stond. Mijn Russisch beperkte zich tot het zinnetje ‘Я говоρю пο Русску пλοχο’: ik spreek slecht Russisch. Dat was niet waar, want ik sprak praktisch geen woord Russisch.
Die praktisch geen woorden had ik geleerd bij een televisiecursus Russisch, gepresenteerd door de echtgenote van Karel van het Reve. Het was voor ons een excuus om een tv-toestel te kopen - toen had je daar als aankomend intellectueel een excuus voor nodig.
Maar terzake. Rusland voldoet aan de belangrijkste eis voor toetreding tot de EU: het is een ‘Europees land’. Immers, de meeste Russen wonen in een gebied dat al eeuwen bij Europa wordt gerekend, westelijk van de Oeral, en in de verworpen Europese grondwet stond -het zal er nog wel staan, want er is weinig veranderd- dat ieder ‘Europees land’ kan toetreden. Rusland heeft veel olie en gas! Het is misschien minder democratisch dan we zouden wensen, maar dat geldt ook voor enkele landen die al toegetreden zijn. Dat raketschild? Moet er niet komen!
Ook buiten de TU/e houdt Nederland van Russen. Koning Willem II trouwde met een tsarendochter, Anna Paulowna, Peter de Grote heeft een ‘huisje’ in Zaandam en een standbeeld in Rotterdam, op Texel is een ‘Russenkerkhof’, in Amsterdam is een straat die ‘Rusland’ heet en in Werkendam voetballen de Kozakkenboys. Mijn persoonlijke ervaringen met Russen op congressen zijn ook positief; vriendelijk en gastvrij; ze hadden meestal drank bij zich, waar ze gul van uitdeelden.
Ruslan boppe! |
Cursor als PDF
