spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB


‘’Ik wilde graag in Zuid-Amerika onderzoek doen naar stedelijke ontwikkeling en de invloed op de infrastructuur’’
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Op een bijeenkomst van het Habitat Platform ontmoette Robbert Jobse, student Technologie & Beleid, een onderzoekster van de universiteit in Trujillo.

Die stad is met bijna een miljoen inwoners de derde stad van Peru. ‘’Ik wilde graag in Zuid-Amerika onderzoek doen naar stedelijke ontwikkeling en de invloed op de infrastructuur’’, vertelt Jobse, ‘’en dat bleek daar te kunnen.’’ Trujillo groeit namelijk nog steeds. Nieuwkomers vanuit de Andes en het Amazonegebied komen naar de kuststad, waar wel werk voor ze is. Ze claimen er een stukje land, waar ze met platen van riet razendsnel een woning bouwen. Jobse onderzocht hoe het in de nieuwe wijken was gesteld met de infrastructuur. Hij sprak met de deelgemeenten en de nutsbedrijven. Ook ging hij de wijken in en enquêteerde de bewoners over water, sanitair, elektriciteit, telecommunicatie en afval.

‘’Ik had verwacht dat door de snelle groei de omstandigheden in de nieuwe wijken in de eerste jaren heel slecht zouden zijn. Maar een aantal dingen blijkt best aardig geregeld. Zo wordt water op verschillende manieren geleverd, bijvoorbeeld door grote tanks van de gemeente of het waterbedrijf die het bij de bewoners bezorgen. De bewoners halen dan met emmers een voorraadje.

Ook stroom gaat heel snel, er wordt ergens een kabel afgetapt en mensen hebben elektriciteit.’’ Dankzij het droge klimaat hebben de nieuwkomers nauwelijks last van ongedierte in huis. Ook de organisatie van de wijk was beter dan Jobse had verwacht. ‘’Er ontstaan snel buurtcomités, die namens de bewoners contact hebben met de overheid en de nutsbedrijven. Het prettige van Trujillo is dat de bewoners niet worden weggejaagd. De provinciale overheid heeft een goede planning. De mensen kunnen daardoor ook snel met de bouw van een echt huis beginnen. Binnen een paar jaar staat er een wijk vol leemhuizen.’’

Het grootste probleem in de wijken is het sanitair en afval. Waterleiding en riolering aanleggen duurt snel een jaar of tien, en het afval wordt vaak niet afgehaald. Aan de rand van de wijk ontstaan smerige veldjes, die zowel als vuilnisberg en als openbaar toilet dienstdoen. ‘’Daar kan nog het nodige verbeteren’’, aldus Jobse. Zijn aanbevelingen heeft hij in een Spaanstalig rapport naar alle instanties gestuurd, die hij voor zijn onderzoek bezocht heeft.


Tekst: Anouck Vrouwe
Fotomontage: Rien Meulman


Heeft u tips voor deze serie; mail ze dan naar cursor@tue.nl .