Voor mijn master architectuur had ik de mogelijkheid om een semester in Glasgow te gaan studeren. Glasgow is als tweede stad van de UK en een erg levendige en gezellige stad. Het is een oudere handelsstad aan de rivier de Clyde, maar sinds de laatste twintig jaar omgetoverd tot een stad vol cultuur, pubs, winkels, livemuziek, voetbal en veel gezellige en uitzonderlijk vriendelijke mensen. Als je eenmaal het accent kunt verstaan, pas je er helemaal tussen.
Ik doe een project met twintig andere studenten in een gemengde groep stedenbouwers en architecten. Mijn medestudenten gaan dit jaar afstuderen, dus ons project is erg groot en ambitieus. We zijn bezig om een masterplan voor Glasgow voor de komende vijftig jaar te ontwikkelen. Zo halen we alle auto’s uit het centrum en overbruggen we de snelweg door de stad. De studie kost hier erg veel tijd, terwijl het niveau van de colleges en begeleidingen niet bepaald hoger is. Doordat mijn project zo uitgebreid is en zoveel inhoud heeft en doordat mijn medestudenten allemaal minstens één jaar werkervaring hebben, is het toch echt een uitdaging.
Naast deze studiedrukte blijft er gelukkig genoeg tijd over om met mijn Schotse, internationale en op bezoek komende Nederlandse vrienden het land te verkennen. Zo ben ik onder andere naar Loch Ness geweest, naar Edinburgh, naar de Highlands en de mooie eilanden aan de westkust. Als stedenbouwkundige moest ik zeker ook het dorpje New Lanark bezoeken. Dit is een schoolvoorbeeld van een katoenfabriekeigenaar die een heel dopje voor zijn werknemers gebouwd heeft met aandacht voor educatie, gezondheid en ontspanning.
Het is heel bijzonder om op de campus tussen al die internationale studenten te wonen. Ik kan “ik hou van jou” in zo’n vijftien talen zeggen, schat ik. Elke vrijdagavond houden we dinnerparties, waarbij iemand een feestje geeft volgens de cultuur van zijn of haar land. Op 5 december is het natuurlijk mijn beurt. Met boerenkool, pepernoten, sinterklaasslingers, oranje kleding en Hollandse muziek zal ik iedereen eens laten zien wat ons ‘wee’ (kleine) landje waard is.
Groetjes uit Glasgow en, zoals de Glaswegians zeggen: Cheers!
Kirsten Bekkers, student Bouwkunde
|