Hoe verwerk je social media zoals Hyves en Facebook op een innovatieve manier in textiel? Voor die kwestie zien Jelle Langeraap en Paul Groenendaal, tweedejaars Industrial Design, zich deze periode gesteld. De noeste geestes- en handarbeid in het ID-atelier in het Hoofdgebouw moet leiden tot werkend concept dat, om het nog wat moeilijker te maken, géén kledingstuk mag zijn.

Duidelijke ideeën hebben ze daar trouwens nog niet over; voorlopig hebben ze hun handen, letterlijk, vol aan de veelvoud en complexiteit van stoffen en bewerkingstechnieken. Van naaien tot breien, van weven tot kantklossen: de studenten moeten er zelf hun weg in zien te vinden - met hulp van bijvoorbeeld internet en mams, niet te vergeten. De nieuw verworven vaardigheden zijn niet per definitie een verrijking, beseft Groenendaal (links op de foto): “De volgende keer dat we een broek hebben die moet worden ingekort, laten onze moeders het ons waarschijnlijk zelf doen”.

Terwijl Langeraap met de witte ‘Pfaff’ voorzichtig zijn eerste centimeters zigzagt, stelt Groenendaal dat “de learning curve van deze opdracht vrij hoog ligt. Met bijvoorbeeld kunststof kun je als ontwerper veel vrijer werken”. Toch denkt hij er prima een punt aan te kunnen breien: “Ik vind het echt een openbaring wat je met stoffen kunt doen”. (MvdV)