spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
    PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
    Effe zeuren
     
    11 november 2010 - Happy days are here again,
    the skies above are clear again,
    so let’s sing a song of cheer again …

    Volgens Google werd dit lied gezongen in 1932 tijdens de presidentscampagne van F.D. Roosevelt. Voor mij is het verbonden met augustus 1945: de Japanners verslagen, de Duitsers verslagen, Rusland uitgeput en de VS aan de top. Er heerste optimisme, ook in Nederland. Een van de blijde gebeurtenissen in die tijd was de oprichting van het Mathematisch Centrum (MC, nu CWI) in 1946. Hiermee werd Nederland op de wiskundige kaart gezet, vooral op het gebied van de kansrekening en statistiek. Dat kwam goed uit bij de watersnood van 1953; het MC heeft op veel fronten meegerekend aan de optimale hoogte van de te bouwen dijken. Het lachen is ons afgeleerd. We kregen het steeds beter, jaar in jaar uit. Maar, werd ons voorgehouden, dat lijkt maar zo. Dus: bezuinigen, ombuigen, afslanken, broekriemen aanhalen, stapjes terug doen; eerst het zuur en later -misschien- het zoet. We worden steeds welvarender en vetter, vooral de politici, maar ons wordt wijsgemaakt dat we op de rand van een financieel ravijn staan.

    Het doet denken aan Orwells 1984. Om de ‘proles’, bewoners van de sloppenwijken, in het gareel te houden, wordt daar af en toe een raket op afgevuurd. Om het Nederlandse volk in het gareel te houden, wordt ons steeds verteld dat we bijna failliet zijn. Een samenzwering van bedrijfsleven, economen en politici, een giftige combinatie. Nu moeten we weer 18 miljard bezuinigen, deels op cultuur. Volgens de Frankfurter Algemeine Zeitung wordt er in Nederland “eine ganz andere Musik gespielt, nämlich gar keine”. Wat is18 miljard, verdeeld over vier jaar? Dat is 1080 euro per persoon in vier jaar, dus 270 euro per jaar of 75 cent per persoon per dag. Als mensen zoals u en ik 1,50 voor onze rekening nemen, dan moeten mensen die wat minder hebben, 50 cent inleveren en mensen die nog minder hebben, niks. Maar zo gaat dat niet: het geld wordt met scheppen tegelijk weggehaald, en deels bij mensen die (letterlijk) geen vuist kunnen maken, zoals kunstenaars en gehandicapten. De happy days zijn niet verdwenen, ze zijn afgeschaft.


    Fred Steutel | oud-hoogleraar Wiskunde