São Paulo…het snel kloppend hart van het Zuid-Amerikaanse continent. Als je op externe stage bent in deze twintig miljoen inwoners tellende stad, zul je je geen dag vervelen. Het Mekka van het uitgaansleven is zó populair dat je dikwijls om 01.00 uur ’s nachts vastzit in de file. Het mag de pret echter niet drukken. Door de hele stad vind je optredens van sambabands, er zijn overheerlijke restaurants en je kunt hier luxueus clubben: zonder connecties moet je hiervoor tweehonderd reais (een kleine tachtig euro) neertellen. Tot nu toe valt het met de heimwee naar Stratum nog wel mee.

Maar goed, er moet natuurlijk ook gewerkt worden. In het lage-temperatuurlab werk ik aan het ontrafelen van de elektronenstructuur van het halfgeleidermateriaal indium arsenide, vanuit de vakgroep Photonics & Semiconductor Nanophysics van prof. Paul Koenraad. Het doel van dit onderzoek is om nog korter gepulste lasers te ontwerpen. Van deze stage heb ik al veel opgestoken, ook op cultureel vlak. Wat je duidelijk merkt, is de persoonlijke benadering. Mijn professor kwam me ophalen van het vliegveld, geeft je een lift als je tot laat in het lab hebt gewerkt en onderneemt zelf ook veel experimenten met mij en mijn collega’s.

Deze persoonlijke touch merk je ook bij de medestudenten. Mijn Braziliaanse huisgenoten kende ik welgeteld één uur en meteen werd er tweehonderd reais voor me gepind omdat mijn pas hier niet werkt. ‘Dat krijg ik nog wel een keer terug van je!’ Wow! In Nederland zou ik me schamen om mijn beste vrienden om tachtig euro te vragen, maar dat is hier allemaal geen probleem. Diezelfde eerste avond wilde ik hen helpen door de afwas te doen, waarop ze me alledrie hard begonnen uit te lachen. ‘Je gaat toch niet de afwas doen? Daar hebben we een huisvrouw voor.’ Later bleek dat Meiri ook nog het huis poetst en je kleren gladgestreken aflevert.

Ook op straat maak je gemakkelijk contact; in de kantine, bij de bushalte en zelfs in de supermarkt leer je mensen kennen. De cultuur is ontzettend open. En dat je Portugees niet altijd even vloeiend is, is geen probleem. In tegenstelling tot onze Franse vrienden, matigen de Brazilianen wel vriendelijk hun tempo als je het aan hen vraagt.

Maar het zal niet alleen bij mijn verbijstering over São Paulo blijven, want ik ga drie maanden rondreizen in dit veelzijdige land: met een boot over de Amazone, prachtige stranden en natuurlijk carnaval in Rio. Ben erg benieuwd wat dat voor verhalen gaat opleveren!

Rob Mensink, student Technische Natuurkunde