Blut

Ik zal er maar meteen eerlijk voor uitkomen: ik ben fan van Albert Heijn. Die leuke blauwe mandjes met wielen, de glazen deurtjes met koelproducten erachter, de receptenkaartjes die het leven zo veel makkelijker maken en de muziek die je nooit hoort, maar die wel altijd in je hoofd zit als je naar buiten loopt. Ik wil gewoon niet naar een andere supermarkt. Ik voel zelfs een band met de rare supermarktmanager en de irritante hamsters uit de reclame.

Toch is mijn geliefde buurtsuper het toneel van een steeds terugkerend ongemak. Je kent het wel. Het in te grote blauwe bedrijfskleding gehulde kassameisje lacht je vriendelijk toe met haar mascaraogen. Bonuskaart, pinpas, en dan: 'geen saldo, betaal anders'. Daar sta je dan, met je boodschappen. Het overkomt mij met enige regelmaat. Zo ook deze maand, na een tripje naar Dublin, de kerstcadeautjes en het betalen van het collegegeld. De rest van de maand wordt het dus bezuinigen.

Een ware uitkomst in dit soort tijden zijn de euroshopperproducten. En daar hoef je dus niet eens voor naar de -'rrril'- Aldi of Lidl. De tegenwoordig rood met wit, volgens AH 'fris en modern', gekleurde producten zien er niet alleen goedkoop uit, ze zijn het ook. Euroshopperpasta, euroshopperstrooikaas, euroshoppertoiletpapier en euroshopperspeculaas: alles voor de blutte student.

Nog een troost: je bent nooit de enige die blut is. Er is zelfs altijd wel iemand die er nog erger aan toe is. Sterker nog: Nederland is blut. Dus moeten we allemaal bezuinigen. Nu moet ik toegeven dat ik écht niet met geld om kan gaan (zie bovenstaande). Ik heb dus geen idee waarop dan het beste bezuinigd kan worden. Maar op onderwijs liever niet te veel. Want euroshopperonderwijs lijkt me toch wat minder…

Myrthe Buijs is studente Bouwkunde