/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Cultuur /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon

/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE /Zoeken:

jaargang 42, 31 augustus 2000 Reportage

Skik laat Introgangers ontwaken Traditiegetrouw werd vorige week donderdag op het Stratumseind het Intro Cultuur Festival gehouden. Het werd georganiseerd door de Stichting Inter Kommunicatie (STIK) in samenwerking met Studentenplein Stratumseind en was een onderdeel van de introductieweek voor de eerstejaars studenten van de TU/e. Het festival was dit jaar grootser van opzet door de komst van de Postbank Studententour. Er waren optredens te zien van onder andere Grof Geschut, Skik en publiekstrekker Kane. Het Stratumseind is veranderd in een feestelijke, vrolijke boel, met standjes en volle terrassen. Voor de eerstejaars is het nog iets te vroeg voor weer een feestje. Vermoeid van de afgelopen week zitten ze op terrasstoeltjes. Sommige introgangers lezen aandachtig de Introkrant, anderen zitten wat versuft in de zon. De studentenbands Snowball en Chaos moeten de spits afbijten. Rond half twaalf is het tijd voor Footloose, een Eindhovense studenten dansvereniging. Omdat de groep te groot is voor het podium, moeten de dansers hun demonstratie op straat geven. Na afloop van de demonstratie wordt de doorgang op straat weer belemmerd. Dit keer door TEMA-studenten. Met stoepkrijt kalken ze een tekst op de weg. Even verderop is een jongen druk bezig een verkeerde letter uit te wissen met wc-papier. Dinand Woesthoff van Kane. Foto: Bram Saeys Anekdotes Op podium twee is inmiddels La TuniÒa begonnen. Het publiek laat het een beetje afweten, de meesten blijven op het terras zitten. Gelukkig bevindt zich onder het publiek de mannelijke variant op LaTuniÒa, de Tuna Ciudad de Luz en hun Spaanse collegaís zodat er na afloop van het optreden toch een overweldigend applaus klinkt. Op podium ÈÈn heeft Grof Geschut de taak de menigte wakker te schudden. De eerste vijf rijen mensen blijven aardig op de been, daarachter zit of ligt het publiek in groepjes bij elkaar. Grof Geschut zangeres Leonie van der Klein heeft ook door dat het publiek nog niet echt in de stemming is. ìHet volgende nummer is onze nieuwe single en heet: ëSlaap je alí? Speciaal voor de mensen die daar liggenî, roept ze, wijzend naar de groepjes achteraan op het terrein. Langzaamaan wordt het drukker. Misschien dat iedereen wacht op de optredens van Racoon en Skik. Wat Leonie niet lukte, lukt DaniÎl Lohues van Skik wel. Met grappige anekdotes laat hij het publiek ontwaken. Het terrein is inmiddels helemaal volgelopen. Niemand die nog op de grond zit, het is een grote, bewegende massa. Op podium twee zingt Lijn 7 bekende meezingers van onder andere Doe Maar en Van Dik Hout. Skik. Foto: Bram Saeys Speech Het wachten is nu op de slotact van de dag, Kane. Ondertussen probeert het gemeentelijk hoofd Kunst en Cultuur, Ab Hofstee, een praatje houden. Zijn speech wordt verkort omdat de bandleden van Kane al opkomen en het stemgeluid van de wethouder overtreffen. De po-pulaire band trekt veel publiek. Toch weet de band niet zoín sfeer te creÎren als Skik. De Introgangers waren zeer te spreken over het festival. Job Geurts, aankomend student Elektrotechniek: ìIk heb de hele middag gezellig bij SantÈ op het terras gezeten. Dat is tegenover het hoofdpodium dus ik heb de muziek goed gehoord. Ik vond het prima bandjesî. Toch was er ook kritiek. Introbegeleidster Elektrotechniek, Marjan Aben: ìIk vond het programma erg onduidelijk aangegeven. Alle begeleiders kregen een programma van het festival. Maar we kregen er maar twee voor de hele groep. Wat er op stond klopte niet. Je wist niet wie waar speelde en hoe laat, dat vond ik een beetje jammer maar verder was het erg leukî. /.

Vrolijke gitaarpop van Snowball De nieuwe studentenband Snowball was vorige week te horen op het Intro Cultuur Festival. De vier bandleden, onder wie twee oud TU/e-studenten, spelen vrolijke gitaarpop waarmee ze een energieke en gezellige sfeer hoopten te creÎren onder de introgangers. De bandleden van Snowball. Foto: Bart van Overbeeke ìHet gebeurde op een mooie zondagochtend in januari. Een bleek ochtendzonnetje scheen door het raam naar binnen enÖ de eerste sneeuw van het jaar! Direct naar buiten; rennen, glijden en vooral sneeuwballen gooien! Laat deze eerste ësnowballí tot je komen, laat hem op het randje balanceren, geef ëm een klein duwtje in de goeie richting, laat hem de berg afrollen en zie wat er gebeurtÖ De sneeuwpret kan beginnen!î Zo beschrijft zanger en gitarist Adrie Kauwenberg het verhaal achter de nieuwe Eindhovense popcity band. De band begon drie maanden geleden met het maken van vrolijke gitaarpop, vergelijkbaar met muziek van Weezer en Fountains of Wayne. De band bestaat uit ex-leden van de groepen My Sister Susan en Plunk. Ondanks het feit dat het Intro Cultuur Festival pas het tweede optreden was voor Snowball hebben de jongens wel enige podiumervaring. Hoewel ze een beetje last hebben van gezonde zenuwen, blijven ze verder nuchter en hebben ze het festival op zich af laten komen. îAch, het is maar een beetje muziek maken. We hebben geluk dat we allemaal al eerder op het podium hebben gestaan met vorige bands. Zelf heb ik jarenlang in de band Plunk gezeten. Dat was een vrij serieuze bezigheid en daar zijn ook twee cdís uit voortgekomen. Maar die band was op het laatst niet veel meer. Ik denk dat de karakters binnen Snowball veel meer bij elkaar passen dan in mijn vorige band. We hebben echt ontzettend veel lolî, zegt Kauwenberg tevreden. Er deden tijdens het festival verschillende bands mee die zijn aangesloten bij een culturele studentenvereniging. De leden van Snowball zijn lid van culturele studentenvereniging Modern. Ze hopen de introgangers dan ook te kunnen motiveren om lid te worden../.

Met een snelheid van ÈÈn fust per minuut Cantus al vijf jaar de populaire uitsmijter van de Intro Zingen en zuipen/Han Konings Fotoís/Bram Saeys In een tent waar een middelgroot circus in zou kunnen optreden, schoven vorige week vrijdag 1200 eerstejaars met hun mentoren aan voor de lustrumeditie van de Cantus. En zoals te verwachten viel, een circus werd het. Met een snelheid van ÈÈn fust per minuut werden de dorstige kelen van de commilitones (de deelnemers aan de Cantus) gesmeerd, om in topvorm het volgende dranklied te kunnen aanheffen. Rector magnificus Martin Rem, CvB-lid Willem te Beest en TU/e-secretaris Harry Roumen trekken een correct Œadje¹. Rechts Siem Simonis, voorzitter van het Presidium. Vrijdagmiddag twee uur. Voor een gigantische tent op het grasveld voor het TeMa-gebouw verzamelen zich vermoeid ogende groepjes eerstejaars studenten, die dan al een hele week introlopen achter de rug hebben. Maar zodra ze de verstikkend hete tent - vochtigheidsgraad om en nabij de vijfennegentig procent ñ binnenlopen, werpen ze hun lamlendigheid van zich af en raken op mysterieuze wijze besmet met het Cantus-virus. Er wordt gestampt en geroffeld op de tafels en houten vloerdelen en vanzelfsprekend zet een overgroot deel van de feestgangers het overbekende ëTeMa is kutí in. Zelfs degenen die het betreft, doen verbaal afbreuk aan hun eigen studierichting. Oud-student Techniek en Maatschappij Siem Simonis is voorzitter van het driekoppige Presidium, dat leiding tracht te geven aan dit lal- en bralfestijn. Bijgestaan door voorzanger Gerben en accordeonist Jochem zal hij de studentenmassa de komende twee uur laten kolken en vooral ook doen schuimen. Volgens Simonis is deze traditie van drank en gezang afgekeken van Belgische disputen en staat het bij de Eindhovense gezelligheidsvereniging Demos al sinds 1989 op het activiteitenprogramma. In 1996 werd voor het eerst tijdens de Intro een algemene Cantus op poten gezet. Sindsdien is dit het onbetwiste hoogtepunt van elke introductieperiode. Een van de commilitones krijgt van zijn groepsleden een Œverfrissing¹ aangeboden. Domino Beer Day Aan het begin van het zangfestijn wordt even kort het reglement bekendgemaakt. Tijdens het zingen mag er niet gedronken worden. Roken, voor zover al mogelijk in de regelmatig neerdalende bierbuien, is niet toegestaan. Op de banken en tafels staan is verboden. Dit genoegen is slechts voorbehouden aan de obers, die regelmatig met hun met bier gevulde gieters over de spekgladde tafelbladen struinen. En tot slot: de orders van het Presidium moeten direct worden opgevolgd. Dan wordt traditiegetrouw van wal gestoken met het zingen van het Wilhelmus. Rechterhand hierbij uiteraard op het hart. Tijdens deze lustrumeditie geven zelfs twee leden van het College van Bestuur en de secretaris van de universiteit acte de prÈsence. Zij zetten de dit jaar speciaal georganiseerde Domino Beer Day in gang. De commilitones moeten zo snel mogelijk achter elkaar een correct ëadje trekkení (afgeleid van ad fundum, het tot op de bodem ledigen van het glas). In de veronderstelling verkerend dat hiermee het Guiness Book of Worldrecords gehaald gaat worden, voldoen de eerstejaars maar al te graag aan het verzoek. Volgens TU/e-secretaris Harry Roumen, die zijn biertjes er schijnbaar net zo snel uitzweet als dat hij ze drinkt, worden er 1033 correcte adjes getrokken. Onder luid gejuich wordt de geslaagde recordpoging verwelkomd. De leden van het Presidium organiseerden spontaan een Œwet T-shirt contest¹. Deze dames zijn hen daar erg dankbaar voor. Smijtwerk Maar waar het bij de Cantus werkelijk om gaat, is het luidkeels meebrallen van klassiekers als ëHet kleine cafÈ aan de havení en de Hazes-evergreen ëDe vliegerí en daarnaast het kwistig rond-strooien van het gerstenat. Vooral dat laatste komt maar langzaam op gang, maar na het eerste smijtwerk lijkt de bierregen niet meer te stuiten. Vooral als twee tafels het op elkaar voorzien hebben, gaat de inhoud van de biergieters linea recta naar de mede-studenten. Wie verkeerd staat opgesteld, houdt geen vezel droog en kan er het beste maar mee lachen. Dit onder het motto: ëJe wist dat het niet alleen om de gezellige samenzang gingí. Ondertussen ploetert het Presidium vrolijk verder door de liederenbundel, en volgt na het altijd populaire ë ít Is moeilijk bescheiden te blijvení een zwaar verminkte versie van de carnavalskraker ëAnton aus Tirolí. Om de gebroederlijke dan wel gezusterlijke sfeer die dreigt te ontstaan even te verstoren, zet voorzanger Gerben het Brabantse volkslied (ëHet Brabantse landí) in. De niet-Brabanders onthalen het op een snerpend fluitconcert. Als daaropvolgend Rowwen HËzeís ëLimburgí van start gaat, is het de beurt aan de Brabanders om dit nummer te saboteren. Een bierschenker beschermt zich tegen bierbuien. Met een extended version van het gospel-nummer ëSwing lowí wordt de middag afgesloten. Met vijfduizend liter Dommelsch-bier in hun mik, althans een flink deel daarvan, schuifelen de eerstejaars het zomerzonnetje in. Op weg naar de ëzeikzuilí, of eventueel nog even richting Dommel voor een verfrissende duik. Vanavond nog even naar de Bunker en dan, de hemel zij dank, een paar dagen rust./.