/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon |
/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE |
jaargang 43, 8 maart 2001 Ruis |
Het veroveren van elkaars verenigingsattributen is in het verenigingsleven een algemeen geaccepteerde vorm van sport geworden. Dergelijke acties worden meestal opgelost na betaling van losgeld, meestal in de vorm van een vat bier. Studievereniging Thor verloor hun pedelstaf aan de studievereniging J.D. van der Waals. De staf is inmiddels verpakt in een driehonderd kilo wegende zuil van gewapend beton met Van-der-Waalslogo. Enkele weken geleden wisten bestuursleden van studievereniging Van der Waals de pedelstaf van Thor mee te nemen. De staf wordt door Thor gebruikt bij officiële gelegenheden en behoort tot de zorgvuldig gekoesterde relikwieën van de vereniging. Zoals het hoort bij dit soort onderlinge plaagstoten is binnen 48 uur een brief naar Thor verstuurd met daarin de mededeling dat de staf in bezit van Van der Waals was. Over het algemeen wordt aan de andere partij na een week aangegeven op welke manier zij het ontvreemde relikwie terug kunnen krijgen. Meestal bestaat het losgeld uit een of twee fusten bier. "Thor liet echter wekenlang niets van zich horen", zegt Van-der-Waalssecretaris Erik Roeling. "Anderhalve week geleden kwamen ze langs om te vragen hoe ze hun staf kunnen terugkrijgen." Van der Waals zocht naar een ludieke manier waarop de staf teruggeven kon worden. Met de vele bouwwerkzaamheden op de TU/e was het antwoord snel gevonden. De pedelstaf is verpakt in een driehonderd kilo wegende zuil van gewapend beton. Roeling: "De staf is goed verpakt, ze kunnen hem er dus onbeschadigd uithalen. Maar ze zullen wel lang moeten bikken." De pedelstaf van Thor werd verstopt in zo'n driehonderd kilo gewapend beton. Foto:Bram Saeys |
Nog niet zo heel lang geleden waren aflaten nog gemeengoed in de katholieke kerk. Gelovigen die de kas van de kerk enigszins aanvulden, konden rekenen op een ereplekje in de hemel en kwijtschelding van de straffen die ze in het vagevuur nog zouden moeten ondergaan. Dat aflaten nog niet helemaal tot het verleden behoren, bleek uit een opmerkelijk bericht in dESK, het informatieblad van de Eindhovense Studentenkerk. Studentenpastor Wim de Leeuw verklaart in het blad dat bestuurssecretaris Harry Roumen wat hem betreft de hemel verdient. Roumen heeft daarvoor geen geld of gebeden hoeven geven. Wel heeft de secretaris van het CvB de ESK een plaatsje in de kelder van het hoofdgebouw bezorgd, temidden van verschillende Eindhovense studentenorganisaties. De ESK zat voorheen in de Traverse. De Leeuw in zijn stuk: 'Die vergissing uit het verleden alwaar we zeer veel ruimte hadden maar nimmer studenten zagen.' Omdat God het er volgens De Leeuw alles aan gelegen is om het een hemel op Aarde te laten zijn, belooft de studentenpastor het leven van Roumen enigszins te veraangenamen. Zelf belooft hij de secretaris een fles jenever. 'Wat mijn collega's zullen doen weet ik nog niet, maar ik wijs er op dat één van hen een aantrekkelijke vrouw is. Meer kan ik in mijn functie niet aan het papier toevertrouwen', aldus de pastor in dESK. |
Onder het motto 'Dè kunde nie missen' deed volleybalverening Hajraa dit jaar mee aan de Lampegatse optocht die traditiegetrouw plaatsvond op carnavals-zaterdag. De volleyballers gingen verkleed als de Flying Pins, het niet te missen kunstwerk dat de ingang van de universiteit markeert. Met een reusachtige bal mocht het publiek de tien gele kegels omgooien. De volleyballers gooiden hoge ogen met hun felgele creatie. 'De kunde nie missen' eindigde op de tweede plaats in de categorie groepen 13 24 personen. Foto: Bart van Overbeeke |
/Fred Steutel Habemus rectorem! Exibit Rector Rem. Rector designatus van Santen zal het druk krijgen de komende
jaren. Om te beginnen moet hij de gebruikelijke rectors-taken
vervullen, zoals het voorzitten van de Senaat, ach nee, het College
van Decanen, ach nee, het College van Promoties; nou ja, Rectori salutem! |
Pas geleden hoorde ik een ambulance en een brandweerwagen. Héél dichtbij, tenminste zo leek het. Niks bijzonders, zou je zeggen Dat is het ook niet, maar op het moment dat ik het geluid van een sirene hoor, is mijn nieuwsgierigheid geprikkeld. Ik zou het dan helemaal niet erg vinden als ik erachter kon komen wat er aan de hand is zonder te moeten wachten op de krant van de volgende dag, maar ik vind het overdreven om op de fiets te springen op zoek naar sensatie. Een andere mogelijkheid is de scanner. Ook al ben ik meestal héél benieuwd waarom politie, brandweer en ambulance moesten uitrukken, een scanner gaat mij te ver. Afluisteren heeft meteen zoiets stiekems. Gelukkig zijn er in Nederland een heleboel mensen die zich helemaal niet schamen voor hun afluisterpraktijken. Zij zetten alles wat ze horen zelfs op internet, zodat ook ik mijn nieuwsgierigheid kan bevredigen. http://home.iae.nl/users/mpeters/blogger/112log/112log.html is de scannersite voor de regio Eindhoven. Je vindt er de meest uiteenlopende meldingen: een aanrijding met gewonden, autobrand, een vechtpartij in een café waarbij het personeel mishandeld is door een grote groep en ga zo maar door. Vaak gaat het om korte meldingen, maar af en toe komt er nog vervolg-informatie. Zo ook bij het volgende bericht dat op carnavalszaterdag op de site verscheen: "Vechtpartij: meisje wordt in elkaar geslagen door jongen. Politie is rijdende." Dit klinkt ernstiger dat later uit de vervolginfo blijkt: "het bleek mee te vallen, het betrof een kleine ruzie tussen vriend en vriendin. De twee zitten nu samen te eten in een cafetaria." |