/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon

/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE /Zoeken:

jaargang 43, 29 maart 2001 Ruis

Effe zeuren /Fred Steutel "Nee, geen pils meer; ik moet nog leren". Studenten studeren niet meer; ze worden gestudeerd. Als ze zelf wat doen, heet dat leren of zelfstudie. Maar, het woord 'zelfstudie' heeft nog een andere, meer omineuze, meer macabere betekenis: het is het zelfonderzoek dat universitaire onderwijsinstituten moeten doen als voorbereiding op een 'visitatie'; een onderzoek naar de kwaliteit van het onderwijs door een commissie van, veelal gepensioneerde, geleerden, die mede aan de hand van de zelfstudie een verslag van haar bevindingen maakt voor de minister. Op den duur moet dit leiden tot een 'kwaliteitskaart' voor het hoger onderwijs. Visitatie betekent natuurlijk eigenlijk gewoon 'bezoek', met name het bezoek van Maria aan Elizabeth, maar in van Dale staat bij visitatie ook 'douaneonderzoek' en bij visiteren: 'ter plaatse of aan den lijve onderzoeken op smokkelwaar'. Dat zijn weliswaar peulenschillen vergeleken bij een universitaire visitatie, maar het zet wel de toon. De ernst van een en ander werd mij onlangs duidelijk toen ik op bezoek was bij de wiskundeafdeling van een universiteit in de randstad. Ik zag een wat oudere hoogleraar wiskunde in verbeten gevecht met een nietapparaat, waarmee hij probeerde dikke stapels losse vellen papier tot bundels te verenigen. Bij navraag bleek het te gaan om de papieren neerslag van de lokale zelfstudie. Het lukte niet; de stapels waren te dik voor de toch vrij forse nietmachine. Ik hoop maar dar het nog goed gekomen is, anders zwaait er daar straks wat. Ook de Eindhovense wiskundigen wroeten verwoed in eigen boezem; ook hier circuleren kilo's papier. Straks krijgen alle wiskundeopleidingen een zeven. Bij een zeven min gaat de vlag halfstok, bij een zeven plus knalt de champagne. 'Zelfstudie'. Volgens van Dale 'onderwijs aan zich zelf' of 'studie van eigen gedrag'. Het lijkt een polderse variant van de door Chinese communisten gehanteerde 'zelfkritiek'. Visitatie en zelfstudie. De beste vertaling van de combinatie lijkt 'bezoeking'.

Effe zeuren /Michiel van der Velden Voor de aankomend rector is een rol weggelegd bij het zoeken naar een opvolger voor de huidige voorzitter van het College van Bestuur. Toen er een nieuwe rector gezocht werd, heb ik in een column een advies gegeven (Jerry Springer). Nu er naar een nieuwe collegevoorzitter gezocht moet worden, wil ik weer een advies uitbrengen. Wellicht dat de nieuwe rector dan meer tijd overhoudt voor de wetenschap. Maar wie is er geschikt voor zo'n functie? Het moet natuurlijk wel iemand van groot bestuurlijk gewicht zijn. Hij/zij wordt immers de CvB-voorzitter van misschien ooit nog wel eens een van de vijf beste technische universiteiten van Europa. Laatst was ik weer eens in /eindhoven (niet te verwarren met Eindhoven). In een eerdere column heb ik al eens over /eindhoven verteld. Er is daar ook een universiteit, gevestigd in een kasteel, de Toveruniversiteit /eindhoven (TUE). Die universiteit wordt bestuurd door een koning. Ik had het genoegen om tijdens het diner naast de koning te zitten. Hij vertelde mij, dat zijn universiteit het onderzoek volledig gefocust had op één gebied van de toverkunst: het omzetten van water in goud. Dit zou er toe moeten leiden, dat de universiteit in de top vijf van toveruniversiteiten in /europa komt. Verder vertelde hij mij dat zijn universiteit een nieuwe rector had. Dat was een topwetenschapper op het gebied van de scheikundige magie. De koning zei, dat hij blij was met zo'n goede rector. Ik kon echter aan hem zien, dat hij zich toch zorgen maakte. Zo'n sterke rector zou de macht van de koning kunnen beperken. De koning zei mij verder, dat vriend en vijand het er over eens zijn, dat de TU in /eindhoven de beste Toveruniversiteit is. Gezien dat feit, is het wellicht te overwegen ook hier aan de TU/e een koning tot bestuursvoorzitter te benoemen. Kroonprins Willem Alexander is onlangs in opspraak geraakt. Sommigen vragen zich zelfs af, of hij nog wel geschikt is voor het koningschap. Als Willem Alexander geen koning van Nederland mag worden, zal hij een andere baan moeten zoeken. De TU/e zou daarop in kunnen spelen door hem te vragen koning van deze universiteit te worden. De aankomend rector wil geen lintenknipper zijn. Voor de ceremoniële functies moet dus nog iemand gevonden worden. Willem Alexander lijkt me daar ­ als lid van het koninklijk huis ­ wel geschikt voor. Als we W.A. als koning hebben, krijgen we er ook meteen een koningin bij: de mooie Máxima. Zij zou academische plechtigheden op kunnen fleuren met haar aanwezigheid (mits ze haar vader niet meebrengt). Ze schijnt wel van een feestje te houden. Maar wat nu als W.A. weer een 'ongelukkige' uitspraak in het openbaar doet? Dat is aan de ene kant jammer, maar aan de andere kant zal hij dan wel veel geciteerd worden. De TU/e zal dan veel publiciteit krijgen. Ik heb ook nog even aan Bill Clinton gedacht, maar dan zijn de stagiares in de ruimten van het CvB niet veilig. Zeker niet met al die sigaren daar. Nee, Willem Alexander en Máxima, dat lijkt me wel wat. Tja, alleen die schoonvader. Dat is toch wel een probleem.

Biercantus Dispuut in oprichting Barabas van studievereniging Van der Waals organiseerde donderdag in café De Oude St. Joris een Belgische Biercantus. Volgens de voorzitter van de vereniging, Rob Tummers, is het verschil met een Nederlandse cantus niet zo groot: "Er wordt volgens mij alleen maar meer bier gedronken." Tummers vertelde verder dat de cantus vooral fantastisch en gezellig was. "Er werden zo'n twintig tot vijfentwintig mensen verwacht en die zijn ook gekomen. Uiteindelijk zijn we met z'n allen op de tafels beland en hebben we flink staan dansen." Veel drank en gezelligheid bij de Biercantus van Barabas. Foto: Bram Saeys.

Bits Een bal is een bal. Tenminste dat heb ik altijd gedacht. Natuurlijk weet ik ook wel dat er een heleboel verschillende ballen zijn, maar daar ga ik geen uren, dagen of maanden over na zitten denken. Zonde van mijn tijd. Maar er is iemand die dat wel heeft gedaan. De man of vrouw in kwestie was blijkbaar zo gefascineerd door ballen dat hij of zij er een internetsite aan gewijd heeft. Adres: www.angelfire.com/emo/ballen. Ik heb mijn ogen uitgekeken: heb je ooit geweten hoeveel soorten ballen er zijn? Strandballen, golfballen, biljartballen, gehaktballen, skippyballen, haarballen, spierballen, balzakken, bitterballen, ballenbakken, bijballen, sneeuwballen, uilenballen, stressballen, er lijkt geen einde aan de lijst te komen. Zonder dat ik het in de gaten had, begon ik toch stiekem over ballen na te denken. Hoe onzinnig ik het ook vond, ik ontdekte dat de webmaster zelfs nog enkele ballen vergeten is: corpsballen en lamballen bijvoorbeeld. En over al die ballensoorten valt ook nog iets te vertellen: hoe maak je de lekkerste gehaktballen (dat kan de studenten onder ons nog wel eens van pas komen) en hoe groot is de grootste bel die ooit uit een kauwgombal geblazen is? Onder het kopje recordballen, valt een 'interessant' weetje te lezen: In het Amerikaanse Nebraska staat in een museum 's werelds grootste bal gemaakt van postzegels. De postzegelclub die de bal gemaakt heeft, is er zes maanden mee bezig geweest en de bal weegt driehonderd kilo. Dat is grappig, leuk, en in mindere mate interessant, maar wil ik dit allemaal weten? NEE. Daarom applaus voor alle energie die de maker in deze nutteloze site heeft gestoken! Opmerkingen of ideeën: bitstips@hotmail.com

[an error occurred while processing this directive]