/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon

/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE /Zoeken:

Jaargang 44, 27 september 2001 Mensen

Shila de Vries "Ik heb in korte tijd meer ervaringen verwerkt" Chantal Louwers Foto: Bart van Overbeeke "Ik ben geboren in Bangladesh, maar nadat ik geadopteerd ben, ben ik nooit meer teruggeweest. Voor mijn studie is het verplicht af te studeren in een ontwikkelingsland. Toen ik daarover nadacht, was de keuze voor mij niet moeilijk: ik wilde naar Bangladesh." Dit vertelt Shila de Vries, zesdejaars Techniek een Maatschappij, afstudeerrichting Internationale Technologische Ontwikkelingskunde (Itok). Sinds een paar weken is ze weer in Nederland, na drie maanden Bangladesh. De Vries ging naar het ontwikkelingsland toe om onderzoek te doen naar bamboehuizen. "Ik heb de staat van de bamboehuizen daar bekeken op eventuele problemen. In Zuid-Amerika is er namelijk veel meer ontwikkeld op het gebied van bouwen met bamboe en ik ga, nu ik terug ben, de mogelijkheden bekijken om wat van die technologische kennis over te brengen op Bangladesh." De studente is van plan aan de hand van de behoeften van de inwoners te kijken wat voor buitenlandse technologie er in Bangladesh past. "Het was voor mij op zich niet moeilijk om voor het eerst naar mijn geboorteland te gaan en tegelijkertijd onderzoek te doen voor mijn studie, wel had ik in korte tijd meer ervaringen te verwerken. In eerste instantie vonden de inwoners die ik sprak het raar; ik zag er hetzelfde uit als zij, maar sprak de taal niet. Nadat ik had uitgelegd dat ik wel in Bangladesh geboren ben, maar de rest van mijn leven in Nederland heb gewoond, kreeg ik een heleboel leuke reacties." De Vries benadrukt dat ze niet naar Bangladesh is gegaan om dingen uit te zoeken omtrent haar afkomst. "Ik heb te weinig informatie om te kunnen zoeken. Bovendien hoef ik mijn roots niet te kennen om te weten wie ik ben." In haar fotomapjes zitten veel foto's van schepen. Geen schepen op zee, maar enorme zeeschepen op het strand. "Vanuit het vliegtuig zag ik de schepen liggen en ben later gaan kijken omdat ik nieuwsgierig was. Oude zeeschepen worden door inwoners van Bangladesh tot stukjes gesloopt die dan gerecycled worden.Er is veel kritiek op dit werk. De omstandigheden zijn ook slecht, maar de mensen zijn enorm trots op hun werk. Ze wilden met alle geweld dat wij een foto van hen zouden maken." Als de Itok-studente zelf op foto's staat, draagt ze steeds de traditionele Bengaalse kleding. "De Bengaalse vrouwen vonden het heel leuk om mij op te tutten 'just like a Bengali girl', zoals ze het zelf noemden. Ze gaven me sari's en kettingen. Gastvrijheid is er heel belangrijk. Overal waar je kwam, werd eten aangeboden en dat mocht je natuurlijk niet afslaan. Eén keer werd me gevraagd of ik 'kokonutwater' wilde. Wat ik niet wist, maar wat ik wel heel leuk vond, is dat de cocosnoot eerst nog geplukt moest worden." Wat De Vries opviel, is dat vrouwen in het land zo weinig doen. "Ze zorgen voor het gezin en kopen stofjes waar ze kleding van maken. Verder niks. Dat betekende ook dat je als buitenlandse vrouw niet veel kon gaan doen. Joggen op straat is daar ondenkbaar. Maar ja, met de Bengaalse klederdracht zou dat ook niet al te makkelijk gaan. De vrouwen sporten in het algemeen niet. Eigenlijk moest ik daar ook absoluut niet aan denken hoor, het is daar namelijk stikheet."/.

De week van/Marjolijn Marjolijn Guldemond is vijfdejaars Bouwkunde en speelt vanaf deze week mee in de opera L'Orfeo in de kelders van het Laplace-gebouw. Maandag: Mijn 'normale' week begint altijd met Spaans, porque estudio español. Maar deze week is het meer Italiaans wat ik te horen krijg. Maandagavond is de tweede bijeenkomst voor de Italiaanse opera L'Orfeo door Opera Zuid, waarin ik met nog vijftien andere studenten als figurant meespeel. Terwijl we met Henk Schut, de regisseur, de onderwereld in de kelder van Laplace doorlopen, verdeelt hij de verschillende rollen. De ruimtes spreken tot grote verbeelding, maar vooral het enthousiasme en de glimmende ogen van Henk laten het nog te maken stuk leven. Dinsdag: Dinsdag staat in het teken van het afscheid van collega en handtekendocent Peter Rooijakkers. Bij de opening van zijn tentoonstelling en tevens afscheidsborrel, bieden wij, de student-assistenten, hem een aandenken aan, drinken we een wijntje op Peter en tekenen we zijn schetsboek vol. Donderdag: In de middag zoeken Corine (medewerker Studium Generale) en ik de TU/e af naar een interessante ruimte voor de toneelgroep Jong Hollandia, die eind januari 2002 een theaterproductie over de student aan een technische universiteit wil maken. Vrijdag: Bij SG pak ik een stapel flyers van L'Orfeo mee en deel ze uit aan vrienden. Ik vind het leuk als ze komen, niet speciaal voor mij, maar meer omdat het een hele moderne en spectaculaire opera is. Zaterdag: Om 10.30 uur begint dan de eerste echte repetitie. Terwijl de opbouw van de set nog in volle gang is, wordt er rommelig, maar goed gerepeteerd. Het orkest klinkt fantastisch, de zang prachtig en wij in onze donkere capes maken het compleet. Het is raar om met professionele acteurs, musici, technici en regie samen te moeten werken als leek op het gebied van acteerspel. Toch hebben we een grote 'rol', want we staan als gidsen tussen het publiek en de acteurs, een houvast voor beide kanten. Omdat het publiek ook onderdeel is van het spel, moeten we het bespelen, meetrekken en vasthouden. Ik hoop op een stuk vol spanningsvelden, maar daar is nog veel inbeeldingsvermogen en hard repeteren voor nodig. Zondag: Deberes de curso español, mucho trabajo

/Promotie Ir. D. Chkliaev verdedigt donderdag 27 september zijn proefschrift en stellingen tegen de bedenkingen van een commissie. Dit doet hij vanaf 16.00 uur in zaal 5 van het Auditorium. De titel van het proefschrift luidt 'Mechanical Verification of Concurrency Control and Recovery Protocol'. Chkliaev promoveert aan de faculteit Wiskunde en Informatica. /Afscheid Na bijna 39 jaar werkzaam te zijn geweest aan de TU/e binnen onder meer de groepen Fysische Technologie en Instrumentele Analyse van de faculteit Scheikundige Technologie zal dr. Henk Claessens op 1 oktober 2001 gebruik maken van de FPU-regeling. Op 10 oktober om 16.00 uur wordt hem een receptie aangeboden in de Pantry van het gebouw van Scheikundige Technologie. U bent van harte uitgenodigd deze receptie bij te wonen. /Bedankt. Tijdens een receptie op 29 augustus jl. heb ik afscheid genomen van de TU/e. Hierbij wil ik ook namens mijn familie alle mensen bedanken die mij persoonlijk, schriftelijk en via e-mail een onvergetelijke dag hebben bezorgd. Harrie Maathuis Hartstikke bedankt aan allen die de beëindiging van mijn loopbaan aan de TU/e tot een onvergetelijke gebeurtenis hebben gemaakt. Het was voor mij en voor Elly al een heuglijk feit, maar door jullie is het een grandioos festijn geworden. De vele (veel te) gulle gaven zullen goed besteed worden aan vrijetijdsactiviteiten. Ik heb afscheid genomen van slechts een klein deel van de TU/e. We zullen elkaar hopelijk nog vaak ontmoeten. Nogmaals bedankt, mede namens Elly. Berry van Bree.