/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon

/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE /Zoeken:

Jaargang 44, 27 september 2001 Opinie

En ik vind... De Technische Universiteit Eindhoven moet tot de 'beste vijf in Europa' gaan behoren, roept het CvB voortdurend. Martin Rem bevestigde deze ambitie nog eens in een interview in de regionale krant naar aanleiding van beëindiging van zijn vijfjarig rectoraat. We zouden deze uitspraken kunnen negeren als een onschuldig verschijnsel van stoere managerstaal, overgenomen van de captains van clubs in het betaald voetbal, waarmee men op zondagmiddag verkeert om het relatienetwerk in stand te houden. "Als je geen target stelt, verslapt immers de discipline van de manschappen, ja toch? Helaas blijft het niet bij woorden; de TU/e-wetenschappers worden met verbale middelen daadwerkelijk onder druk gezet om te 'presteren'; meetbare doelen zijn daarvoor op CvB-niveau vastgesteld. Dat de kenniswerkers in een wetenschappelijke omgeving in de ban zijn van hun vak, intrinsiek gemotiveerd zijn en zich storen aan malle peptalk, is de leden van het CvB blijkbaar ontgaan doordat ze teveel 'sturen op afstand'. Tijdens mijn 35-jarig verblijf in de universitaire wereld ben ik er altijd vanuit gegaan dat de belastingbetaler de TU/e in stand wenst te houden om kwalitatief goede ingenieurs op te leiden, zolang de maatschappij daar behoefte aan heeft. Daarnaast wordt van een universiteit verwacht dat er kennisontwikkeling plaatsvindt en dat deze toegankelijk wordt gemaakt voor iedereen die naar deze kennis op zoek is. Ik heb nooit van de volksvertegenwoordigers gehoord dat de belastinggelden aangewend zouden moeten worden om de 'beste universiteit in Europa' te worden. Zou dit malle managersjargon het dagelijks werk van docenten en onderzoekers onberoerd laten, dan zou het niet nodig zijn om er hier aandacht aan te besteden. Maar helaas, het tegendeel is het geval. Het CvB heeft een reeks van maatregelen genomen om de ambitieuze doelen daadwerkelijk te bereiken. Omdat het niet realistisch is om in alle takken van sport de beste te willen worden, zijn er keuzes gemaakt voor de facilitering en stimulering van specifieke vakgebieden en activiteiten. Het hiervoor benodigde geld wordt vrijgemaakt door andere activiteiten (met een lage CvB-prioriteit) te ontmoedigen. Zo heeft de keuze om de TU/e te profileren als een 'onderzoeksuniversiteit' tot gevolg dat er op de facilitering van onderwijsactiviteiten bezuinigd wordt. Deze keuze ligt voor de hand, omdat er aan onderwijs van faculteiten die weinig studenten trekken (natuurkunde, scheikunde, elektrotechniek, wiskunde en informatica) voor een CvB niet veel eer te halen is. Herverdeling op TU/e-niveau van de door het ministerie beschikbaar gestelde financiële middelen is het stuurinstrument dat door het CvB wordt gehanteerd om het beleid te doen uitvoeren. Faculteiten met een grote studenteninstroom krijgen relatief minder geld voor onderwijs dan de 'onderzoeksfaciliteiten'. Met 'image' en 'uitstraling', kan de TU/e kampioen worden in Europa. Daarmee rechtvaardigt het CvB omvangrijke investeringsplannen in luxe gebouwen, experimentele ondergrondse warmteopslagsystemen en herinrichting van het campusterrein. De TU/e bouwt immers aan haar toekomst ! Helaas, in juni van dit jaar bleek de kas plotseling leeg te zijn. 'Hoe kan dat nu!', moet het CvB verrast uitgeroepen hebben. Goede raad was duur. Dan maar een selectieve personeelsstop. Voor de primaire processen van een universiteit is dit dramatisch. Voorlopig dus geen geld meer beschikbaar voor nieuwe docenten en onderzoekers. Zelf geld meebrengen a.u.b. als U wilt komen werken aan 'de beste Europese universiteit in wording'. Alle voorgenomen aanstellingen bij de faculteiten moeten ter beoordeling voorgelegd worden aan het CvB. Zo kan er immers direct gestuurd worden op de vastgestelde prioriteiten. Hoe de nog aanwezige docenten de voorheen toegejuichte groeiende instroom van studenten in de 'onderwijsfaculteiten' kunnen opvangen, is niet (meer) de zorg van het CvB. Dat lossen de docenten in de volgestroomde faculteiten zelf maar op, lijkt men aan de top te denken. Dus ook geen geld meer voor extra faciliteiten voor het met veel tamtam gelanceerde OGO-onderwijsconcept dat door het CvB aan alle faculteiten werd opgedrongen om Eindhoven daarmee in onderwijsland te kunnen profileren. Tja... ambitieuze bedrijfsplannen succesvol uitvoeren vergt een gedegen financiële planning, zo leert elk handboek voor management. Het slagveld overziende dat door het ambitieuze beleid van het CvB is aangericht, ziet het er niet vrolijk uit voor de onderwijsfaculteiten Bouwkunde en Technologie Management. Deze lijken het kind te worden van de financiële (mis)rekening door het CvB. Voor de faculteit Technologie Management, met een instroom van meer dan 360 eerstejaars voor de opleidingen Technische Bedrijfskunde en Techniek en Maatschappij, is de schamele huisvesting in het Paviljoengebouw (het provisorium van de startende universiteit in 1956) weer voor jaren gegarandeerd. Gelukkig zijn de comfortabele kantoren van het CvB al gerealiseerd. Een kwestie van prioriteiten.   Jacques Theeuwes, hoogleraar faculteit Technologie Management.

Stofzuiger Stofzuiger was gedurende de aanslagen in Amerika, en moest overstappen in New York. Hij heeft daardoor enkele dagen vertraging opgelopen en zat op de terugweg in een vliegtuig met veel lotgenoten. Twee impressies van New York: een van voor, een van na de aanslag. New York, New York Dit is New York. Daar ik op 't vliegveld sta, en verder moet, kan ik hier nu niet dolen. De stad ligt achter het beton verscholen van een ontvangstgebouw van JFK. Verspreide torenflats als tegenpolen van weidse landschappen. Amerika is ver en vreemd. Men komt het niet te na. Doch iedereen herkent wel de symbolen.. Het patina verkleurt het Vrijheidsbeeld. De duiven dansen in de neonlichten. Een grote appeltaart die nooit verveelt, tot leven komt in dromen en gedichten of door de brassband die een deuntje speelt of door de branie van de beursberichten.   Weerzien Het weerzien met New York is in mineur. De vlucht naar huis is welkom, dezer dagen. Geteisterd door de zweep van duizend plagen Verloor de stad iets van haar wilde geur. Er hangt een sfeer die niet is te verdragen. In stinkend puin verstikte haar grandeur. Het bonte stadsgewoel verkreeg de kleur van roet en rook en rauwe regenvlagen. De chaos zingt nog na in deze stad. Ze mist voorgoed haar magistrale baken dat haar onlangs nog glans gegeven had. Terwijl de veiligheidsagenten waken hou ik mijn instapkaart gereed, opdat ik snel de reis terug naar huis kan maken.

Ach en Wee