Ik weet wel dat de beste remedie tegen dit soort mensen is om ze gewoon te negeren. Maar aangezien we die afrit een hele tijd geleden al gemist hebben, wil ik er toch eens een keer iets over zeggen, over de PVV. Misschien moet ik beginnen met precies te zeggen wat ik er van vind. Ze lijken mijns inziens het meest op een partij ‘van de vrachtwagen gevallen’ politici: populair spul, maar dan wel goedkoop. Ze hebben wat beschadigingen opgelopen, maar ze kunnen allemaal nog heel hard roepen. Lef, zou je het kunnen noemen. Het lef om woorden als onnozel, knettergek en boevenbende te gebruiken. Het lef om media als marktplaats.nl te gebruiken om je mening te verspreiden. Het lef om de politiek te domineren en daar trots op te zijn. Met samenwerken bereik je immers niks, dan krijg je nooit je zin. Maar wel altijd de stem van het volk vertegenwoordigen. De PVV luistert naar het volk, zoals ook blijkt uit de stelling van de week op hun website: ‘Wat vindt u van de nieuwe website?’ Dat zijn belangrijke zaken om over te debatteren. En Geert Wilders is de man die deze zaken met catchy oneliners eens flink ter sprake brengt in de Kamer. Ik vrees echter dat de man het vertegenwoordigen van de stem van het volk te letterlijk opgevat heeft. Een land behoort toch in de eerste plaats bestuurd te worden en de stem van het volk geeft aan welke personen hiervoor het meest geschikt worden geacht. Had Geert het lef gehad een beroepskeuzetest te maken, dan zou hij erachter gekomen zijn dat protesteren met catchy oneliners meer een taak is van bijvoorbeeld een columnist. Laat het volk haar stem gebruiken, de politicus zijn hoofd.

Monique Hendriks is studente Technische Informatica