spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
Special Cursor 50 jaarSpecial Cursor 50 jaar
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
“Ik ben geen vieze voetballer”
10 december 2009 - Ruim een half jaar geleden kwam hij werken op de projectadministratie aan de faculteit Scheikundige Technologie. De 28-jarige Engin Özer is een bescheiden jongen. Hij komt sympathiek over, sociaal, niet verlegen, maar een prater is hij niet. Zijn passie komt vooral naar boven op het gras van RKSV Schijndel, waar hij een stevig duel niet uit de weg gaat. Het belangrijkst in zijn leven is echter zijn negen maanden oude zoontje Semih.

Dat Özer niet graag over zichzelf praat, is aan het begin van het interview al meteen duidelijk. Gevraagd naar zijn achtergrond vat hij de achtentwintig jaar tussen zijn geboorte en de dag van vandaag in twintig seconden samen. “Ik ben achtentwintig jaar, geboren en getogen in Geldrop, heb de Fontys gedaan hier in Eindhoven, hbo Bedrijfseconomie, in 2003 of 2004 afgestudeerd, toen gaan werken. Ik heb een aantal werkgevers gehad tot nu toe: EON, Koninklijke Peijnenburg - en nu zit ik hier, sinds mei.”

Özer begon met voetballen zoals veel kinderen: met vriendjes op de pleintjes van het dorp, Geldrop in zijn geval. Op zijn negende begon hij bij RKSV Braakhuizen (in Geldrop), eenmaal in de B-jeugd stapte hij over naar Geldrop, waar hij op zijn achttiende ging spelen bij het eerste. Toen Geldrop anderhalf jaar geleden degradeerde uit de hoogste klasse van het amateurvoetbal, de hoofdklasse, stapte de middenvelder over naar RKSV Schijndel. “Ik wilde wel eens kijken bij een andere club, ook omdat er een paar jongens weg waren gegaan bij Geldrop. Het is goed uitgepakt.”

Schijndel doet het goed in de hoofdklasse. Komend seizoen voert de KNVB een schakel in tussen amateur- en betaald voetbal: de topklasse. De eerste vier van elke hoofdklasse (die bestaat uit veertien clubs) plaatsen zich rechtstreeks. Volgens Özer maakt Schijndel een goede kans om in de topklasse terecht te komen. Bescheiden voegt hij er meteen aan toe: “Maar dat moet nog blijken, hoor. We moeten er nog een hele tweede helft tegenaan.”

Of hij doorgaat bij Schijndel, mocht de club de topklasse halen, weet Özer nog niet. Sinds mei hebben hij en zijn vrouw Mine een zoontje, Semih. Dat hij drie avonden per week weg is om te trainen en op zondag moet spelen, is best zwaar. “Ik vind het het belangrijkst dat thuis alles goed gaat. Mocht het ooit nodig zijn, dan zou ik minder gaan trainen of overstappen naar een andere club. Het is leuk dat ik bij Schijndel op redelijk niveau kan voetballen, maar het is niet zo dat ik er alles voor over heb. Uiteindelijk is het toch maar een hobby.”

Heeft het vaderschap hem veranderd? “Nee, ik denk niet dat ik echt veranderd ben. Het is net als met je huwelijk: je moet zorg dragen voor je gezinnetje en nu komt daar een extra iemand bij. Maar het is alsof hij er altijd al geweest is.”

Op het veld is Özer iets minder rustig. “Ik ben iemand die houdt van felheid, wel eerlijk, maar wel hard op de bal. Ik houd wel van duels, dat is mijn type spel. Maar het is niet zo dat ik een vieze voetballer ben, met ellebogen, spugen en natrappen.”

Zijn baan bij Scheikundige Technologie is niet zijn eerste kennismaking met de TU/e. In zijn studententijd bij Fontys werd hij gevraagd om in een team van het Studentensportcentrum mee te doen aan het Nederlandse studentenkampioenschap voetbal. De geïmproviseerde ploeg werd Nederlands kampioen en reisde af naar het EK in Rome. Dit internationale vervolg was helaas minder succesvol. “We werden volgens mij achtste of negende. Maar het was wel heel leuk daar, een mooie ervaring”, aldus Özer.

Collega Matthijs Lodewijks, zelf keeper bij Stiphout Vooruit 4 uit Helmond, was erg blij dat Özer in mei de gelederen bij de administratie kwam versterken. “Ik zat hier eerst met alleen dames. Nu kan ik het tenminste over voetbal hebben; vooral op maandag, dan komen alle voetbalverhalen van het weekend.” Positieve eigenschappen van zijn collega? “Hij is stressbestendig, heel sociaal en een goede teamplayer.” Minder blij is hij met Özers muzieksmaak. “Hij luistert graag naar Sky Radio, helaas zonder hoofdtelefoon. Als één van zijn favoriete nummers passeert, heeft hij nog wel eens de neiging om mee te zingen, wat getuige het groeiende aantal reacties van onze buren op een steeds hoger volume gebeurt...”/.

Interview/Engin Özer door Sjoukje Kastelein
Foto/Bart van Overbeeke