spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
Special Cursor 50 jaarSpecial Cursor 50 jaar
PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook

Tijdsbeeld en chaos rond Woodstock  

10 december 2009 - ‘Gaat u toch weg!’ Zo jaagt een oudere vrouw een klant weg als die komt klagen omdat hij een etablissement de naam ‘motel’ nauwelijks waardig acht. Geld terugkrijgen kan hij ook wel vergeten: op het bordje achter de balie staat ‘No refunds’.

Het zal niet verbazen dat het motel van de ouders van Elliot Tiber, een niet al te succesvolle schilder en interieurontwerper in Greenwich Village, het op deze manier niet lang zal volhouden. Elliot keert dan ook terug naar El Monacao om het motel te redden. Later krijgt hij, als voorzitter van de lokale ondernemersvereniging, een vergunning om het jaarlijkse kunst- en muziekfestival te houden. Als hij hoort dat de organisatoren van dit Woodstock geen vergun- ning krijgen voor een popfestival, is de deal gauw gemaakt: Elliot biedt het terrein en motel van zijn ouders aan. Zo kan Woodstock alsnog doorgaan en vermijdt Elliot dat het motel in handen van de bank komt.

Een waarschuwing vooraf is op zijn plaats: de film ‘Taking Woodstock’ bevat geen fragmenten van dit legendarische muziekfestival uit 1970, het is namelijk geen muziekfilm. Dat was ook de ambitie niet van regisseur Ang Lee, bekend als maker én prijswinnaar van films als ‘Broke Back Mountain’ en ‘Crouching Tiger, Hidden Dragon’. Wél wilde Lee een soort tijdsbeeld scheppen en het reilen en zeilen -of liever gezegd: de chaos- voorafgaand aan en tijdens het festival laten zien.

Lee baseerde de film op het dagboek van Elliot Tiber. Daarin beschrijft hij een tijd waarin alles mogelijk leek te zijn. Dat projecteert Lee in de persoonlijke ontwikkeling van Elliot, door wiens ogen we het geheel beleven en meemaken. Elliot heeft grote problemen met zijn ouders, worstelt met zijn seksuele geaardheid, is idealistisch en ondernemend. Woodstock wordt zijn omslagpunt, maar ook een ‘point of no return’.

De critici konden het niet eens worden in hun mening over het eindresultaat. De een spreekt van een buitengewoon prettige kijkervaring, die in een aangenaam tempo voortkabbelt en daarbij ook nog eens perfect de tijdsgeest vat. De ander vindt dat de meer geslaagde elementen het gebrek aan festivalmateriaal moeten verdoezelen. Waar iedereen het absoluut over eens is, zijn de acteursprestaties: meer dan goed. (GV)

‘Taking Woodstock’ is te zien in Filmhuis De Zwarte Doos (TU/e-terrein) op donderdag 10, dinsdag 15 en woensdag 16 december, steeds vanaf 20.00 uur.