spacer.png, 0 kB
Volg Cursor via Twitter Volg Cursor via Facebook Cursor RSS feed
spacer.png, 0 kB

spacer.png, 0 kB
Cursor in PDF formaatCursor als PDF
    PrintE-mail Tweet dit artikel Deel dit artikel op Facebook
    Effe zeuren
     
    24 februari 2011 - Sommige oude mannen mijmeren over ‘Mijn vrouwen’. Ik mijmer over ‘Mijn auto’s’. Dat is discreter; bovendien had ik meer auto’s dan vrouwen. Echte liefhebbers kunnen de auto’s (automerken) hieronder door vrouwen(namen) vervangen.

    Mijn eerste auto deelde ik in 1956 met een vriend zonder rijbewijs; Opel Kapitän 1948; moest worden aangeslingerd.

    Mijn eerste nieuwe auto, Simca 1000 met de onbestemde kleur ‘bleu banquise’, kostte 6000 gulden. Een week na de koop, in de barre winter van ’63, slipte ik op een geparkeerde auto; schade 600 gulden. Na nog een Simca 1000, waarmee ik -met mijn vrouw- in 1968 naar (toen) Leningrad reed, promoveerde ik naar een Simca 1100.

    Daarna -het merk Simca verdween- had ik een echte auto: Austin Maxi. Die ging ‘total loss’, toen ik naar een congres was. Bij thuiskomst was er, met behulp van een buurman, een vervangend exemplaar gekocht. Het merk Austin verdween ook.

    Mijn fraaiste auto was een BMW-501, overgenomen van een Amerikaanse gast. Zilver metallic met blauwe ribfluwelen bekleding, prachtig! Een malafide garagehouder keurde hem af voor de APK en hield hem zelf.

    De volgende twaalf jaar reed ik in een poepkleurige Ford Sierra. Weinig kosten aan gehad, maar toen de uitlaat er onderuit viel, heb ik hem, 15 jaar oud, ingeruild voor een Renault Scénic van drie jaar, nu zes jaar oud. Door de ‘hoge instap’ is hij favoriet bij ouderen; ik noem hem daarom Renault Sénile.

    Ooit had ik twee auto’s. Toen we een halfjaar in Baltimore waren, had ik mijn auto en drie fietsen geruild tegen twee auto’s van een Amerikaan die naar Eindhoven kwam: een Dodge Dart en een Dodge Colt. Handig, omdat de kinderen ook naar school gebracht moesten worden als ik, met de andere auto, een paar dagen weg was.

    Mijn bijzonderste auto had ik in 1969 in Austin, Texas; een Chevrolet Bell Air 1957 met vinnen en veel chroom, 600 dollar. Hij heeft ons van Austin naar Taxco, Mexico gebracht, van Austin heen en weer naar New Orleans en via San Francisco en Lake Louise naar Rochester, New York. Daar verkocht ik hem voor 325 dollar.

    Volgende keer, misschien, mijn vrouwen.

    Fred Steutel | oud-hoogleraar Wiskunde