/Voorpagina
/Mensen
/Nieuws
/Opinie
/Cultuur
/Studentenleven
/Reportage
/Bestuur
/Ruis
/Ranzigt
/Colofon
/Faculteits Berichten
/Vacatures
/Mensa
/Oude cursors
/pdf formaat
/TUE
/Zoeken:
/ Cursor nummer 0 nummer 3

jaargang 43, 21 september 2000


Reportage

Naamloos document De AOR voor en door studenten
Naamloos document Dagje AOR/Ivanca Maas

Fotoís/Bram Saeys

De AOR is voor de Eindhovense studenten een vanzelfsprekendheid geworden. Iedereen kan er zowel ís middags als ís avonds terecht. ís Middags voor een biertje en een spelletje en ís avonds om te stappen. Maar wie zorgen er voor dat de studentenkroeg blijft draaien? Cursor nam een kijkje achter de schermen van de AOR.

Het is elf uur ës ochtends en ik zit op de stoep voor de AOR. Vandaag ga ik een dagje kijken wat er achter de schermen gebeurt van dÈ studentenkroeg van Eindhoven. De technicus van de AOR opent de deur en biedt me een kop koffie aan. Hij vertelt dat Elbert van Dijk, de voorzitter van de AOR met wie ik om elf uur heb afgespoken, weleens aan de late kant is. Rond kwart over elf horen we wat gerommel aan de deur, dat moet hem zijn. De twee meter lange Van Dijk komt nog ietwat slaperig binnengesjokt. Ook Van Dijk zijn dag begint pas als hij zijn eerste bakkie koffie op heeft. Langzaam maar zeker druppelen de personeelsleden binnen zodat de AOR rond twaalven open kan. Na de koffie krijgen we het eerste actiepuntje van de dag: het weggooien van het glas. Vanaf dat moment gaat mijn rol als ëvolgelingí in. Van Dijk laat me de kelder zien waar de fusten bier staan en waar de opslagruimte van de rest van de drank is. De lege flessen gooien we in de glasbak. Als we terugkomen stappen de eerste klanten binnen. ìGa hem maar helpen!î, zegt Van Dijk lachend en wijst naar de barkeeper. Niet wetend waar alles staat en hoe de dingen werken, sta ik ineens achter de bar van de AOR. ìTap maar een biertjeî, zegt Teun. Als ik het zwaarschuimende glas onder de tap vandaan haal, word ik vierkant uitgelachen door zowel klanten als personeel! Na een aantal biertjes gaat het gelukkig al beter.


Voorzitter Elbert van Dijk lost in de middag een paar probleemjes op. De chaotische bestuurskamer is klein maar onmisbaar voor de organisatie van de AOR.

Organisatie

De studenten die ës middags de AOR bezoeken, kunnen darten, tafelvoetballen of poolen. Ook is het een ideale plek om je tussenuren te overbruggen of de wiskundelessen interessanter te maken door van tevoren een aantal biertjes te drinken aan de bar. De benedenbar is het enige gedeelte van de AOR dat overdag open is. Rond elf uur ís avonds gaan de bars boven pas open. Zo nu en dan worden er zalen afgehuurd om feesten te geven. Ook worden er speciale bieravonden, bandoptredens, filmavonden en cabaretvoorstellingen georganiseerd. Hiervoor heeft het bestuur een ëactcieí dat staat voor actiecommissie. Het bestuur, beheer en het personeel samen tellen ongeveer zestig medewerkers. Dit is minder dan voorgaande jaren, waarin het gemiddelde aantal werknemers op ongeveer tachtig lag. ìOmdat de lonen niet erg hoog zijn en de studiedruk steeds hoger wordt, zijn lang niet alle studenten ervoor te porren. Maar eigenlijk bepaal je zelf een beetje hoeveel tijd je erin steekt. Iedere werknemer heeft een sleutel van de AOR. Zelf ben ik officieel ongeveer veertig uur kwijt, maar ik denk dat het er in werkelijkheid wel honderdtwintig zijnî, zegt Van Dijk. Behalve voorzitter is hij ook portier. Hij moet rond drie dan ook weg om een nieuwe trainingsoutfit op te halen. In de tussentijd eet ik een welverdiende lunch.


Bikkiburgerbakker Sjoerd brengt de mensen door zijn opvallende kledingaccessoires aan het lachen. In het kleine eethokje worden ook tosti¹s en broodjes worst gemaakt voor hongerige studenten.

Na een uurtje komt Van Dijk op zijn rammelende fiets weer het AOR terrein opgereden. Het is tijd om enkele bestuurlijke aspecten te bekijken. Op weg naar de bestuurskamer wordt Van Dijk diverse malen aan zín mouw getrokken voor advies. De bestuurskamer is in mijn ogen een chaos, maar de bestuursleden lijken er hun draai gevonden te hebben. Er worden technische problemen opgelost en er wordt een lek geconstateerd.

Hoewel het eten in de mensa er niet echt lekker uitziet, besluiten we toe te geven aan onze honger. Een bord met friet en mosselen moet de bodem vormen voor de lange avond die mij te wachten staat.

Na het eten is de Benedenbar al aardig gevuld met mensen. We drinken een kop koffie en Van Dijk vertelt over zijn ervaringen als portier. ìGelukkig zijn hier nooit veel problemen. Ik heb pas ÈÈn keer moeten slaan en dat was nadat iemand mij had aangevallen. Zelf ben ik er meer voor om iemand op een rustige manier te wijzen op zijn dronkenschap. Meestal zeg ik dan ëKerel, ik ga jou een ontzettende kater besparen!í Dat soort benaderingen werkt het beste.î Natuurlijk moet je als portier het zekere voor het onzekere nemen en Van Dijk vertrekt dan ook na het eten naar zijn vechtsporttraining.

Netje

Ik besluit aan de bar te gaan zitten. Ondanks dat er veel verschillende mensen in de Benedenbar zijn, lijkt niemand zich niet op zín plek te voelen. Iedereen wordt in zín waarde gelaten. Discriminatie is dan ook verboden in de AOR. EÈn gast valt wel hÈÈl erg op. Het is Netje. Ze is vandaag jarig en wordt 76 jaar. Ze komt al dertig jaar bij de AOR en kent alle personeelsleden. ìIk vind het hier zo gezellig. Ik kom hier iedere dag. Iedereen is hier heel erg lief voor me. Al heel wat verbouwingen heb ik meegemaakt en veel personeel zien komen en gaanî, vertelt ze.


Behalve mixen wordt er ook veel bier gedronken. foto: Bram Saeys

Inmiddels loopt het tegen tienen. Boven wordt alles klaar gezet. De drank wordt bijgevuld en de blokken waarop gedanst kan worden krijgen een plek. De donderdagco–rdinator (doco) controleert of alle werkzaamheden vlot verlopen en

co–rdineert het personeel gedurende de hele avond.

Als het wat drukker begint te worden vraagt de doco of ik even achter de bar wil staan. Het is ëmix voor twee gulden uurtjeí en de studenten bestellen mixen met twintig tegelijk!

Rond een uur of ÈÈn is het in de bovenbar volle bak en ook de alternatieve bar op de bovenverdieping, de schuif, is aardig vol. Als ik naar beneden loop, zie ik een ëeethokjeí. Een olijke jongen met een zwemband vraagt of ik hem kom helpen met het bakken van de ranzigste burgers van Eindhoven: de befaamde ëbikkiburgerí. Na even in het eethok gestaan te hebben, besluit ik te gaan ëgaboÎní oftewel in de garderobe te helpen. Nu blijven er nog maar een paar dingen over die ik nog niet gedaan heb. De dj ziet mij overal meehelpen en vindt dat ik hem ook maar even moet vergezellen. Ik mag gaan draaien! Gelukkig hoef ik alleen maar muziek uit te zoeken en op de knopjes te duwen.

Na mijn dj-avonturen ga ik Van Dijk gezelschap houden bij de deur. Hij laat me een verscheurd T-shirt zien. ìHij wilde niet naar buiten en ging tegensputteren. Ik had hem in een klem, maar hij had mín T-shirt vast. Helemaal aan flarden! Dit is me nog nooit gebeurdî , zegt Van Dijk die nog steeds verbaasd is over dit incidentje. Het feestje loopt op zín einde en Van Dijk vraagt of ik mee ga vegen. Ik verwacht een bezem in mijn handen geduwd te krijgen, maar het is de bedoeling dat we mensen gaan vegen oftewel subtiel de deur uit gaan werken. Vriendelijk vraag ik de klanten de zaal te verlaten. Met een verbaasd gezicht -er zijn geen vrouwelijke portiers werkzaam zijn bij de AOR- druppelen de studenten langzaam naar buiten. Als alle klanten buiten zijn, gaat er ineens een gigantisch hard alarm af. De mannelijke medewerkers komen bijna letterlijk aanvliegen en de bovenbarkeepers vergeten dat de trap nog treden heeft. Het is het portiers-alarm dat alleen afgaat als er echt iets uit de hand loopt en waarop iedereen meteen reageert. Tot grote frustratie van de meesten was het vals alarm.

Na sluitingstijd

Inmiddels is het half vijf en tijd om te poetsen. Ook dit hoort erbij en ik begin met het schoonmaken van de bar. Na het poetsen drinkt het personeel gezellig een chocomel. De droge humor van het personeel komt pas echt naar buiten als ze moe zijn. Terwijl ik eigenlijk te moe ben te lachen kan ik het toch niet laten. EÈn van de portiers bakt kaassoufflÈs en frikandellen voor de beruchte naborrel. Biertjes en mixen worden met genot naar binnen gegoten. Zelf heb ik een Hoegaarden glas met wodkajus gekregen. Moe maar zeer voldaan besluit ik rond een uur of zeven mijn bed op te gaan zoeken. Het was een geweldige dag en ik heb een duidelijk beeld gekregen van dÈ studentenkroeg van Eindhoven en van de groep fantastische medewerkers die het allemaal mogelijk maakt./.














Website Cursor