/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon |
/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE |
jaargang 43, 1 februari 2001 Mensen |
'We leuteren net zo veel als vrouwen' Han van Bodegom Foto: Bram Saeys Ad Bossers is werkzaam op de afdeling personeel en arbeid waar hij een staffunctie vervult. Hij is een bezige baas die zijn vrije tijd verdeelt onder zijn familie, sport en zijn nieuwste hobby: het zingen in een shantykoor. Afgelopen zondag vond de cd-presentatie plaats van de eerste cd die Zingerij Dwarsgetuigd uitbrengt. Zingerij Dwarsgetuigd is een Nuenens koor dat met veel plezier zeemansliederen oftewel shanties zingt. Shanties zijn vaak vierregelige versjes met een korte solo van de shantyman en het antwoord van de werkers. De liederen hadden vooral een sociale functie. De zeelieden konden in deze liederen ongestraft hun hart luchten over wantoestanden aan boord. Een bekend voorbeeld van een shantylied is 'The Drunken Sailor'. Ad Bossers is pas sinds vorig jaar september lid van het gezelschap. "Ik heb eigenlijk altijd al iets met zingen of muziek willen doen, maar het is er gewoon nooit van gekomen. In mijn vrije tijd doe ik veel aan sport en ik had enkele bestuursfuncties bij verenigingen. Op een gegeven moment heb ik besloten met een aantal dingen te stoppen want ik wilde wel eens wat anders. Mijn voorkeur ging uit naar het zingen, maar dan wel ergens waar dit enigszins uitbundig en improviserend kan. Een gospel- of kerkkoor trekt me niet en daarom ging ik op zoek naar wat anders. En als je dan maar genoeg rondvraagt, kom je al snel op ideeën." Zo werd hij geattendeerd op het bestaan van Dwarsgetuigd. De naam verwijst naar een term uit het zeemansjargon. Vier Nuenense vrienden maakten tijdens een boottocht van Harlingen naar Engeland kennis met de traditionele zeemansliederen en waren op slag verkocht. Zo is het idee ontstaan dat in 1997 heeft geleid tot de oprichting van een Nuenens shantykoor. Ad Bossers zelf maakt sinds september van het afgelopen jaar deel uit van het gezelschap. In een relatief korte tijd is deze hobby van hem uitgegroeid tot een ware liefde. "Het meest prettige vind ik het vrolijke, het improviseren. De ene keer zingen we het liedje zo en twee weken later kan het een compleet andere toonzetting zijn. Prachtig vind ik ook het jongensachtige. De dirigent is vaak genoodzaakt ons tot de orde te manen. 'Dames', roept hij dan, want we zitten net zo veel te leuteren als vrouwen onder elkaar. Maar uiteindelijk is het zeker geen zooitje maar muziek van een behoorlijke kwaliteit zoals ook uit de cd blijkt. Rekening houdend met het feit dat we pas drie jaar bestaan komt er toch behoorlijke muziek uit voort. En niet alleen wat de kwaliteit betreft maar zeker ook het volumeniveau, want vijftig brommende mannen produceren aardig wat kabaal." Eens in de twee weken wordt er gerepeteerd en Ad Bossers slaat amper een repetitie over. "Vanaf de eerste avond was ik dolenthousiast. Bij de eerste kennismaking ben ik, in tegenstelling tot andere aanwezige nieuwelingen, meteen tussen de leden gaan staan en mee gaan zingen. Enkele leden vroegen mij of ik al eens gezongen had en of het niet verstandiger was om eerst eens te luisteren voordat ik mijn mond opentrok." Inmiddels heeft hij zijn plek in het koor gevonden. Hij zit nu bij de tenoren en daar voelt hij zich prima op zijn gemak. Een echte binding met de zee heeft de geboren en getogen Brabander eigenlijk nooit gehad maar daar zal weldra verandering in komen. "Vorig jaar heb ik met mijn familie besloten een huisje op het strand van Castricum te kopen. Vanaf 1 mei aanstaande hebben we het huisje aan zee in ons bezit en zal ik regelmatig s'ochtends op het strand ontwaken. Te meer redenen om de zee extra aantrekkelijk te vinden."/. |
Patrick van Aarle werkt mee aan de inrichting van de nieuwe opleiding Industrial Design. Het wordt een spannende
week: de officiële presentatie van de nieuwe faculteit en
opleiding! Dinsdag: De dinsdagochtend is gereserveerd voor de bespreking
van de presentaties van vrijdag. De drie leden van het faculteitsbestuur
zullen ieder een verhaal houden en we bekijken deze kritisch.
Ook Wynand Wijnen komt langs om ons van slimme tips en ideeën
te voorzien. 's Middags regel ik allerlei kleine dingen, onder
andere voor de markt met ID-producten, die vrijdag en zaterdag
in de Senaatszaal zal staan. Ook word ik al gebeld door een student
uit Delft, die informatie wil over ID. Donderdag: Vrijdag nadert, dus de presentaties worden geperfectioneerd. 's Middags zie ik kans om wat 'klusjes' te doen bij Werktuigbouwkunde en het Onderwijs Service Centrum, waar ik voorlopig mijn voormalige taken nog waarneem. Vrijdag: Om 14.00 uur luisteren zo'n 80 belangstellenden naar het hoe en wat van de faculteit en de opleiding ID. Ze horen dat het gaat om intelligente producten en veel minder om vormgeving. En dat we kiezen voor een op het bedrijfsleven geïnspireerd onderwijsmodel. Zaterdag: Oriëntatiedag, dus een Auditorium vol leerlingen en ouders. Om 11.15 uur is onze eerste 'lezing' over de nieuwe opleiding. De Blauwe Zaal zit vol, het verhaal is duidelijk, dus we zijn tevreden. Ook de markt wordt zeer goed bezocht, ik krijg veel vragen van enthousiaste leerlingen. Afwachten hoeveel er ook echt voor ID zullen kiezen! Om 17 uur zijn we klaar, nu een welverdiend weekend. Maar maandag weer snel verder, want we hebben dan nog maar 216 dagen tot september |
/Afscheid /Receptie /Promotie /IEEE Fellowships Ook prof.dr. Ton Kalker is onlangs gekozen tot erelid van de IEEE, vanwege zijn bijdragen voor de digitale watermerktechnologie en de praktische toepassingen daarvan. Kalker is sinds november 1999 werkzaam als deeltijdhoogleraar bij de leerstoel 'Signal Processing Systems' (SPS) binnen de capaciteitsgroep 'Meet- en BesturingsSystemen' (MBS) van de faculteit Elektrotechniek. |