/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon

/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE /Zoeken:

jaargang 43, 15 februari 2001 Ruis

Lang leve lieve Jopie Jopie is een wat oudere vrouw die al decennia lang schoonmaakt in een studentenhuis in Groningen. Jopie kijkt nergens meer van op. De ranzigheid waarmee de studenten in haar huis zich omringen ruimt ze week in week uit in alle rust op. Ze beperkt zich tot de gezamenlijke ruimtes. De studentenkamers mogen ze zelf doen. Tegelijkertijd moedert ze over haar jongens die hun schoonmaakster op handen dragen. Deze aandoenlijk lieve Jopie is een van de figuren die afgelopen dinsdag vanaf twaalf uur 's nachts te bewonderen zijn in de nieuwe real-life soap Studentenleven. De documentaire is het resultaat van TV-lab; een wedstrijd die de KRO enkele maanden geleden uitschreef voor jonge programmamakers. Hoewel de jury destijds vrij kritisch over het programma was, heeft KRO de gok toch genomen. De serie probeert een beeld te schetsen van studenten-leven in Nederlands meest noordelijke studentenbol-werk. Afgelopen dinsdag leerden we de drie hoofdpersonen kennen. Dirk, achtstejaars en taxichauffeur. De hipgeknipte kunstacademie-studente Irene en eerstejaars Jimmy. Of het drietal dat in deze eerste aflevering acte de presence gaf nou zo representatief is voor de gemiddelde student, valt na een episode nog niet zo zeker te zeggen. Onze eerste indruk zegt van niet. Echt sympathiek komen de hoofdrolspelers ook niet over. Behalve Jopie dan. Jopie steelt de show. De lieve schoonmaakster is eigenlijk de echte ster van Studentenleven. De Ruis-redactie geeft Studenten-leven volgende week een tweede kans. Niet om de studenten. Maar om Jopie; de studentenmoeder van Groningen.

Free Willy of toch niet Free Willy. U kent hem misschien nog uit die fantastische film waarin de slimme orca Willy zich, geholpen door zijn mensenvriendje sierlijk, krachtig en energiek een weg naar de vrijheid springt. Dat Free Willy de naam is van een nog op te richten sportclub verbaast ons dan ook niets. Dat het om een nieuwe TU/e-sportclub gaat verbaast ons nog minder. Het afgelopen jaar schoten de nieuwe sportclubs -paardrijden, snowboarden- immers als paddestoelen uit de grond. Kunstzwemmen kan er ook nog wel bij. Free Willy dus. Het was te lezen in het nieuwe, goedgevulde sportkrantje dat de ESSF vorige week op de campus verspreidde. In de krant staan tal van wetenswaardigheden over het Eindhovense sportleven. Verstopt in de immer populaire rubriek Wist U Dat werd de komst van een heuse kunstzwemvereniging aangekondigd. Iets wat natuurlijk meteen de aandacht trekt. Niet omdat er iets mis is met kunstzwemmen. Integendeel. Toch is het geen sport waarvan je zou verwachten dat er veel animo voor is onder de TU/e-bevolking. Maar goed, wie zijn wij om aan de sportkrant van de ESSF te twijfelen. Geïnteresseerden konden contact opnemen met ESSF-bestuurslid Gerdo Ketelaar en Nayade-lid Ellen. Kunstzwemliefhebbers die nu verheugd opspringen, lijken pech te hebben. Want hoewel de bemoeienis van ESSF anders doet vermoeden, blijkt Free Willy een uit de hand gelopen grap. Volgens Ellen van Nayade tenminste. Als we haar bellen op haar mobiele telefoon, ontkent ze met klem dat het om een serieus initiatief gaat. Omdat ze net les heeft, hangen we beteuterd op. ESSF-bestuurder Ketelaar daarentegen sluit niet meteen uit dat de vereniging er komt. "Als er interesse voor is, zullen wij daar als ESSF naar zeker naar luisteren." We zijn benieuwd. Op onze steun kunnen jullie rekenen. Voor kunstzwemmen hebben de makers van deze pagina altijd plaats. Foto: Bram Saeys

Bits Ben jij ook zo blij dat het weer voorbij is? Het is 15 februari, The Day AfterWe zijn er weer voor een jaar vanaf. Je hoefde maar een winkel in te lopen, een tijdschrift open te slaan of een internetsite te bezoeken, je kwam er niet onderuit. Hartjes, beertjes, kaarten, alles in teken van Valentijnsdag! Misschien ben je iemand die ieder jaar de grootste moeite doet om de dag dat jullie verkering hebben gekregen niet te vergeten. En je dan 's avonds tijdens het eten afvragen waarom je vriendin allerlei kaarsjes aangestoken heeft en in sexy lingerie aan tafel zit. Maar als die dag dan niet op 14 februari valt, heb je in ieder geval nog een tweede kans. Want Valentijnsdag, dat valt gewoon niet te vergeten! Zelfs al winkel je nooit, lees je nooit een krant of tijdschrift en kijk je nooit televisie, je komt er niet meer onderuit. Want ook op je laptop kom je Valentijnsdag tegen! Miljoenen e-cards op liefdesgebied kun je vinden op Bluemountain, Hallmark en het Kaartenhuis. Als je je vriend of vriendin al drie jaar achter elkaar hebt 'verrast' met zo'n ongelofelijk origineel elektronisch kaartje (gevonden via http://kaarten.pagina.nl), dan is het tijd voor iets anders. De Valentijnskus. En ja hoor, je hoeft er niet eens voor door de regen naar je geliefde toe te fietsen, ook dit valt te regelen vanachter je computer (www.seductionpalace.com/smooch/ smooch.html). Je kunt zelfs nog kiezen wat voor soort kus je haar geven wilt. The French Kiss, Cyberkiss, English French Kiss of l'Amore Italiano. Allemaal voorzien van heerlijke smakkende geluiden. Welke vriendin zou daar nou niet dolgelukkig mee zijn? Maar ja, als je gisteren eerst uren smachtend bij de brievenbus hebt staan wachten, totdat je huisgenoten je kwamen roepen voor het eten en je daarna je mailbox akelig leeg voor je ogen op ziet doemen en de bos rozen die bezorgd werd, voor de buurvrouw bleek te zijn, snap ik best dat je opgelucht bent het is weer voorbij! Maarals je vriend je vergeten is of je ouders of een vriendin je voor de gek hebben gehouden met een nep-liefdesverklaring, dan is er maar één oplossing. Wraak! In de volgende Bits lees je hoe wraak nemen zonder halsbrekende toeren te realiseren is. Als je zin hebt in een voorproefje: surf dan naar www.virtualinsults.com !

Effe zeuren /Fred Steutel Zoals bekend is de wereld opgebouwd uit aarde, water, lucht en vuur. Hoewel we aan lucht en vuur ('hot air') geen gebrek lijken te hebben, wordt het TU-terrein op het ogenblik gedomineerd door water en aarde, maar het meest van deze door de aarde. Overal waar het terrein begaanbaar zou zijn omdat er geen plassen liggen, vind je bergen zand. Het is alsof de bestuurders hebben bevolen 'zand erover!'. Vroeger was het zand op het TU-terrein voornamelijk van dierlijke herkomst: molshopen en uitgraafsels van konijnenholen, maar nu heeft de grond duidelijk menselijke trekken: hij is vervuild en gemengd met stukken metselwerk of het is metselzand. Het ligt werkelijk overal. Aan de boorden van de Dommel, op de trottoirs, in de Oosthoek bij het 'labyrint', tegenover de sportvelden en natuurlijk bij het zwembad. Zelfs op de trimroute! Deze route, een kronkelend paadje met een totale lengte van 1500 meter en voorzien van, inmiddels onleesbare, afstandsbordjes was bedoeld voor trimmers, maar het was daarvoor niet geschikt; het kronkelt te veel, en een trimmer heeft een meter of twintig zicht nodig, anders durft hij niet te hollen. Je zag er dan ook nooit trimmers; alleen rustige wandelaars en paartjes op vrijersvoeten. Het pad was de laatste tijd al slecht begaanbaar; overwoekerd door brandnetels en braamtakken, en ondermijnd door mollen, muizen en konijnen; delen staan onder water. Nu zijn hier bergen aarde gestort, die het pad helemaal onbegaanbaar maken, niet alleen voor trimmers, maar ook voor wandel- en vrijersvoeten. Het heeft het aanzien van een baan voor mountain bikers of cycle crossers; Richard Groenendaal zou er zijn hart ophalen. Het TU-terrein is samengesteld uit aarde, water, lucht en vuur. Hete lucht heeft nog iets verwarmends, maar met overal water en aarde is het modderen op de 'campus'.

[an error occurred while processing this directive]