Arno Peels (Eindhoven, 1956) behaalde in 1980 zijn ingenieurstitel in de luchtvaart- en ruimtevaarttechniek aan de TU Delft. Vier jaar later promoveerde hij tot doctor in de elektro- en informatietechniek aan de Universiteit Twente. Aansluitend was hij een jaar als universitair hoofddocent verbonden aan deze universiteit. Daarna vervulde hij gedurende zestien jaar diverse managementfuncties in binnen- en buitenland bij Philips Semi-conductors, uiteindelijk als vicepresident en general manager Business Line RF. Daarna was hij directievoorzitter en CEO van Thales Nederland B.V. (hoofdvestiging Hengelo) en vicepresident en group executive van de Thales Group, een internationaal opererend elektronicaconcern.

Een prachtige staat van dienst en vooral de uitzonderlijke combinatie -Delft, Twente, Eindhoven- lijkt een grote plus om hem tot bestuursvoorzitter te benoemen. Peels kan er wel om lachen: “Ik de ideale 3TU-synthese? Dat zul je aan anderen moeten vragen.” Volgens hem spelen ook andere factoren een belangrijke rol bij zijn benoeming. “Ik heb veel ervaring met zowel universiteiten als bedrijven, waar ik vooral aan de kant van de hightech sector zat. Ik weet hoe het is om ingenieurs in dienst te nemen en hoe je academici in een bedrijfsketen moet opnemen.”

Door zijn functie bij Thales heeft Peels naar eigen zeggen veel contacten opgebouwd met de overheid, Tweede Kamer en werkgevers- en werknemersorgani- saties. “Ik denk dat deze elementen goed bij elkaar passen voor de functie aan de TU/e.” Uiteraard wordt van hem verlangd om doelen te stellen. Welke? “Dat wil ik graag nader invullen met mijn collega’s van het College van Bestuur en de faculteiten. In 2010 zal in ieder geval nadrukkelijk de toekomststrategie van de TU/e aan de orde komen.”

Zijn benoeming beschouwt de geboren en getogen Eindhovenaar niet zozeer als een terugkeer. “Ik heb vele reizen afgelegd naar de VS en Azië en in tal van plaatsen gewoond: Nuenen, Hamburg, Graz en tegenwoordig woon ik in de buurt van Nijmegen, op korte afstand van Eindhoven. Maar dat is geen reden om nu opgelucht te verzuchten: ‘Hè hè, we zijn weer thuis’. Het voelt eerder als een stuk herkenning nu ik weer in Eindhoven kom.” (FvO)/.