ls je universiteitssecretaris Harry Roumen ziet, kan zijn vaste secretaresse Toos Rikmans nooit ver weg zijn. Inmiddels staat ze hem al zestien van zijn veertig dienstjaren jaren trouw terzijde. Al wonen ze beiden in Heeze, buiten het werk zien ze elkaar eigenlijk nauwelijks.

Het sollicitatiegesprek was destijds voor Toos in vijf minuten beklonken. In 1994 was ze net een jaar in dienst bij de Centrale Stafgroep en werd ze door de vertrekkende secretaresse van Harry naar voren geschoven als mogelijke opvolgster. “Er was direct een klik tussen ons. Ik denk dat zoiets er ook altijd moet zijn tussen secretaresse en baas, want je werkt veel en intensief met elkaar samen. Het motto van Harry luidt dan ook: een goede secretaresse is nooit weg. Ik zit dus veel achter mijn bureau. Daar moet je wel tegen kunnen. ”

Iedereen kent Harry als een open en een zeer joviaal persoon. Dat kan toch niet altijd zo zijn?
“Nee hoor, ook Harry kan goed chagrijnig zijn, dat zie ik dan ’s morgens al bij zijn binnenkomst. Af en toe hebben we ook stevige aanvaringen, maar die praten we altijd weer uit.”

Wat vind je de beste eigenschap van Harry en waar erger je je aan?
“Het feit dat iedereen bij hem binnen kan stappen, dat hij voor iedereen openstaat, is zijn beste kwaliteit. Dat is echt typisch iets voor hem, dat hangt niet direct samen met zijn functie. Aan het spelen met zijn telefoon en sinds kort z’n iPad zullen mensen zich ongetwijfeld storen, maar Harry kan nu eenmaal multitasken. Hij vangt in een overleg toch alles op en plaatst op het juiste moment de juiste opmerking.”

Wat weten wij nog niet van Harry en wat als hij straks afscheid neemt?
“Hij is ook een heel emotioneel mens. Dat wil hij niet graag laten zien, maar ook de bijeenkomst voor zijn dienstjubileum heeft hem zeker ontroerd. Vooral als hij dan ook nog toegezongen wordt. Als Harry in 2012 afscheid neemt, wil ik het zeker met zijn opvolger proberen. Contact zullen we ongetwijfeld wel houden, al zegt hij niet meer naar de TU/e te komen na zijn pensionering. Dan zien we elkaar wel ergens in Heeze.” (HK)