Als zijn studietijd bij Elektrotechniek er nog bij opgeteld wordt, loopt Harry Roumen inmiddels al 46 jaar rond aan de TU/e. Praten over zijn naderende pensionering ergens in 2012 was verboden en ook de feestelijke bijeenkomst voor zijn dienstjubileum, hoefde eigenlijk niet van hem. Collegevoorzitter Arno Peels, die voor deze gelegenheid het dossier van de jubilaris had laten opdiepen, memoreerde onder meer dat de TU/e Roumen in de jaren zeventig, toen hij werkte bij het Rekencentrum, al bijna was kwijtgeraakt aan computerfabrikant Burroughs. Die bood hem bij een bezoek aan het hoofdkantoor in Californië een baan aan. Roumen zag er vanaf. In 1982 werd hij voorzitter van de Hogeschoolraad, hij was prins carnaval van de TU/e en directeur van het Rekencentrum, en hij leek nog even in de running voor een burgemeesterspost. In 1988 trad hij aan in zijn huidige functie. Peels roemde hem als open en makkelijk benaderbaar: “Een integere schakelaar met een relativerend gevoel voor humor. Een zoeker naar het compromis en vaak optredend als buffer. Daarnaast is Harry een volbloed vergadertijger en een vast kompas voor nieuwe bestuurders. Zeer speciaal is ook zijn band met de studenten. Harry vindt dat die tijdens hun studietijd ook het recht hebben om te experimenteren.” In juni 2012 bereikt Roumen de pensioengerechtigde leeftijd. Hij wil er nog niet aan denken. In zijn slotwoord bedankte hij ook nog zijn vrouw Irene. Roumen: “Ze zit hier alleen voor mij en dat is eigenlijk wel symbolisch voor alle jaren dat ik hier actief ben geweest. Nog bedankt dat ik daarvoor van jou de vrijheid heb gekregen.” (HK)