/Voorpagina /Nieuws /Mensen /Achtergrond /Academie /Onderzoek /Opinie /Reportage /Bestuur /Cultuur /Studentenleven /Ruis /Harmpje /Colofon

/Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /Faculteits Berichten /Zoeken /TUE

jaargang 42, 18 november 1999 Cultuur

TUE gastvrouw voor culturele performances De TUE is vaak gastlocatie voor culturele evenementen. Dit kun je concluderen als je ziet wat er komende week allemaal te doen is op de TUE. Zowel in het weekend als de daarop volgende dagen zijn er tal van performances te zien. Onder de namen ‘Were you there?’ en ‘Food for thought’ krijgen de TUE-bezoekers ondermeer dans, muziek en grafitti-beeldhouwkunst voorgeschoteld. Een kunstwerk van Zhang Dali in China. Foto Witte Dame Dali op TUE Ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan van de Volksrepubliek China organiseert het Tropeninstituut Theater in november en december ‘Chinese karakters’ in diverse Nederlandse steden. Twee maanden lang wordt er een momentopname gemaakt van actuele Chinese kunst en cultuur. De Witte Dame in Eindhoven huisvest de multimediale tentoonstelling ‘Food for Thought’. Vijtien jonge Chinese kunstenaars tonen recent werk rond het thema ‘geestelijk voedsel’. Hun visie op nieuwe ontwikkelingen in China, de snelle modernisering, verstedelijking en identiteitskwesties komen hierbij uitgebreid aan bod. Eén van de kunstenaars, Zhang Dali, treedt in een leegstaand pand van de TUE op. Dali zet een grafitti-achtig portret op een muur waarna hij deze uithouwt. Volgens tentoonstellingmakers Martijn Kielstra en Nina Simone Bakker is het echter veel meer dan grafitti. Volgens hen maakt de grafitti het hem mogelijk om ook met de gewone burger te communiceren. Dali ziet de stad als zijn museum en zet zijn portret meestal op muren in te slopen wijken. Dit als protest tegen de wijze waarop stedelijke ontwikkelingen plaatsvinden. Vele oude huizen moeten wijken voor imense wolkenkrabbers. Vaak vraagt hij de slopers om hem te helpen bij zijn kunstwerk. Martijn Kielstra en Nina Simone Bakker makers van de tentoonstelling ÔFood for ThoughtŐ. Foto Bram Saeys Van 22 tot en met 26 november zal hij aan een creatie werken en hierbij geassisteerd worden door TUE-studenten en kunstenaars. Waarom men naar de expositie ’Food for Thought’ moet gaan kijken, vertellen de twee organisatoren. “Het is boeiend om te zien dat mensen die traditioneel opgeleid zijn, toch een andere weg inslaan en beginnen te experimenteren. En dat is niet altijd de makkelijkste weg”, aldus Nina Simone Bakker. Voor mede-tentoonstellingmaker Martijn Kielstra is het heel simpel: “De mensen moeten naar de tentoonstelling komen, omdat er heel goede kunst te zien is.” ‘Where you there?’ Mexico, Noorwegen, Ierland, Japan, Groenland, Verenigde Staten,... De vijftien deelnemende performancekunstenaars aan ‘Where you there’ komen echt van over heel de wereld naar Nederland om ons hun kunsten te tonen. Even groot als de verscheidenheid aan landen van herkomst is het culturele aanbod dat zij presenteren. Muziek, dans en straattheater zullen zondag 21 november te zien zijn. Om de tijdelijkheid van de optredens te rekken tot een concrete gebeurtenis, zijn er vier auteurs uitgenodigd. Zij zullen over de manifestatie schrijven en publiceren. Het is juist dat begrip ‘tijdelijkheid’ waar de titel ‘Were you there?’ op zinspeelt. De bedoeling is dat de kijker zich tijdens de tijdelijke, voorbijgaande performances gaat afvragen wat het betekent om ‘er te zijn’. Wat bewijst of verklaart het feit dat je er bent?/. De tentoonstelling ‘Food for thought’ is te bezoeken van zondag 21 november tot en met zondag 12 december in de Witte Dame aan de Emmasingel 20 in Eindhoven. ’Where you there’ is zondag 21 november van 16.00 tot 18.00 gratis te zien in het auditorium van de TUE. Voor meer informatie kun terecht bij: irv@xs4all.nl /.

De culturele top 5 van Gijs Wallis de Vries Docent architectuurgeschiedenis en theorie, lid Kunstcommissie TUE, stedebouwkundige, voorzitter KaSA. Ik ben geen liefhebber van donkere schilderijen. Maar ik gaf me gewonnen toen ik oog in oog kwam te staan met ‘Rembrandt zelf’ (de titel van de expositie in het Mauritshuis waarop voor het eerst alle zelfportretten bij elkaar zijn te zien). Het is als met de herfst, de wereld wordt bruin. Maar wat een licht geeft dat bruin: van glans tot roest, van geel tot paars, met stofuitdrukkingen van hout, fluweel, haar en huid! Miljoenen gezichten kijken ons aan, de reclame en de media kunnen zonder gezicht. Deze gezichten lijken niets te zien, ze kijken langs ons heen. Rembrandt zelf is een ster geworden. Een koninkrijk (of tenminste een villapark) voor een schilderij. Drommen mensen komen kijken. Met eigen ogen. Ik ben een van hen. Onbeschaamd tast ik het doek af, maar opeens is het alsof Rembrandt me aankijkt. Ik word opgenomen in zijn doordringende blik. Ik schrik van mijn nieuwsgierigheid. Voor zijn blik ben ik een nietig lichaam, achter die blik zit een machtige geest. Wat ziet Rembrandt? Nederlandse kunsthistorici weigeren antwoord te geven op vragen die niet met feiten kunnen worden gestaafd. De feiten zijn dat hij zich begon te oefenen in het schilderen van personen die een rol in een verhaal speelden en waarvoor hij zichzelf als goedkoop model nam. De schilder moest de emotie ensceneren die zowel de aanloop als het gevolg van een verhaal uitdrukte. Vandaar Rembrandt boos, lachend, enz. Toen hij veel gevraagd werd als portretkunstenaar ging hij zich oefenen in het weergeven van de huid, de anatomie. Ook daarvoor was hijzelf een praktisch model. Tenslotte was zijn roem van invloed: er kwam vraag naar zijn eigen portretten. Maar dat zijn slechts de omstandigheden en het verklaart ook niet waarom Rembrandt zo ongelooflijk veel zelfportretten maakte. Wat geeft Rembrandt te zien? Rembrandt heeft het Nederland van de Gouden Eeuw gezien: mensen, dieren, interieurs, de stad. Ons land was anders dan nu, maar draagt nog dezelfde stempel – alleen al omdat we de manier waarop Rembrandt de dingen te zien gaf koesteren. Misschien had hij een andere blik dan wij vandaag, religieus bijvoorbeeld, maar dat was hij maar een beetje. Rembrandt keek vooral met de ogen van schilders die hij bewonderde, Titiaan, Rubens. In plaats van ‘modellen’ leerden ze hem met eigen ogen te kijken. Wie ‘Rembrandt zelf’ gaat zien, moet zijn ervaring eens confronteren met twee gelijktijdige tentoonstellingen: Rembrandt 2000 in het conTEMPORARY Museum, waar moderne kunstenaars een eigentijdse interpretatie van de meester geven (bovendien ruime aandacht voor kitsch) en ‘Me Myself and I’ Zelfbeelden 300 jaar na Rembrandt, met o.a. Philip Akkerman, in het Haags Historisch Museum. En dan nog twee toppers. Toen ik laatst in Den Haag was, bezocht ik in Kijkduin het ‘Hemels Gewelf’, een recent landart object van James Turrell. Liggend in de volmaakt ronde duinpan is de blauwe lucht een hemelse openbaring. Dit omgekeerd of ingekeerd panorama is een briljante hommage aan Mesdag, die met vrienden van de Haagse School rond 1880 het zicht op de zee en de stad achter de duinen vereeuwigde. In dit verband is het aardig om te wijzen op ‘Voorbij de Haagse School’ in het Museum Jan Cunen in Oss, waar werk van Weissenbruch is te zien. Mede dankzij het onderzoek van Robert Zandvliet, zelf schilder, weet deze expositie ons deelgenoot te maken van het hartstochtelijk verlangen om in het landschap op te gaan, in het beeld dat uit de horizon op ons toekomt en ons voorbij de horizon trekt./. /.

/State of the Art Wat is hedendaagse kunst? Eigenlijk zien we door de bomen het bos niet meer. Er is zoveel, je weet niet waar je moet beginnen, dus laat je het maar zitten. Om iedereen bij te praten over de ‘state of the arts’ komt Rutger Pontzen, oud-redacteur van het toonaangevende kunstblad Metropolis M en redacteur bij Vrij Nederland, vier lezingen geven. Na zijn lezingen kun je met een gerust hart een museum inlopen en een galerie bezoeken. Deze eerste lezing gaat over de nieuwe ideologieën die ten grondslag liggen aan de hedendaagse kunst. Je bent 22 november van 12.00 tot 13.30 uur welkom in het auditorium van de Witte Dame. /Jaff De akoestische popmuziek spelende groep Jaff bestaat uit vijf leden. Zangeres Janet Gilbert uit Londen schrijft de teksten, gitarist Paul de Beck de muziek, maar voor de typische Jaffsound is de hele groep verantwoordelijk. Zowel Slavische als Spaanse invloeden en versieringen zijn te herkennen, maar ook de Latijns Amerikaanse patronen. Vooral de melodieën van viool en accordeon op de ritmische akkoorden van de gitaar en de contrabas geven de muziek haar eigen karakter. Je kunt deze band gaan beluisteren op vrijdag 19 november om 21.30 uur in Café Kraaij&Balder, te Eindhoven. /S Print Onder de titel S Print tonen De Fabriek en Grafisch Atelier Daglicht werk van 25 kunstenaars die dit jaar zijn afgestudeerd aan één van de academies in Nederland. Deze twee organisaties zijn beiden gehuisvest in hetzelfde gebouw en fuseren nu tot een grote werkplaats. De kunstenaars zijn aangesproken op de eindexamen- tentoonstellingen van de academies, daarbij is niet gekeken naar een grafische achtergrond maar enkel naar de kwaliteit van het werk. Een kijkje kun je gaan nemen op zaterdag 20 november en zondag 21 november van 13.00 uur tot 17.00 uur. De Fabriek ligt in de Baarsstraat 38. /Sterdansers Complexions is een gezelschap uit New York dat onder leiding staat van Dwight Rhoden en Desmond Richardson. Beiden waren jarenlang sterdansers bij het beroemde Alvin Ailey American Dance Theatre. Vijf jaar geleden richtten zij Complexions op met als doel de universele taal van de dans te gebruiken om uitdrukking te geven aan de verschillende culturele en raciale achtergronden in de Verenigde Staten. De dansers zijn allen afkomstig uit de top van de Amerikaanse balletwereld en staan garant voor pure dans van de bovenste plank. Desmond Richardson werd door de New York Times uitgeroepen tot ‘one of the great modern dancers of this time’ en werkte behalve met Alvin Ailey en William Forsythe ook samen met artiesten als Michael Jackson, Madonna, En Vogue en Aretha Franklin. Ze treden dinsdag 23 november om 20.15 uur op in de Eindhovense Stadsschouwburg. /.