/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /Onderzoek /English page /Reportage /Bestuur /Ruis /Harmpje /Colofon

/Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /Faculteits Berichten /Zoeken /TUE

jaargang 42, 10 februari 2000 Achtergrond

Op kamers in Eindhoven: een impressie Studentenkamers/Rosemarie Neuen en Erik Hannema Toon mij uw kamer en ik zal zeggen wie u bent, zou het gezegde kunnen luiden. Neem maar eens een kijkje in een willekeurige kamer van een student en onmiddellijk word je het een en ander duidelijk over zijn of haar karakter. Van oudsher bezetten studenten de niches in de woningmarkt. Achterstandsbuurten, verlaten fabriekspanden of muffe kelders; studenten zijn er altijd wel te vinden. Cursor nam een kijkje in een paar zeer uiteenlopende woonsituaties van TUE-studenten.

5. “Zet de straatnaam er maar niet in. Ik woon hier illegaal”, zegt Martijn van Laak als we hem bellen voor een afspraak. “Dit huis is eigelijk voor vijf personen. De kamer (ergens in Stratum) waar ik in zit is eigelijk een soort bezemhok. Ze hebben het zonder medeweten van de huisbaas aan mij verhuurd.” Martijns kamer is met zijn twee bij tweeënhalf meter zeker ongeschikt voor claustrofobische mensen. De derdejaars student Bedrijfskunde lijkt het niet te deren. “Ik heb hier alles wat ik nodig heb. Ik zou ook niet weten wat ik met een grotere kamer zou moeten. Ik gebruik mijn kamer toch alleen maar om te studeren en te slapen. Bovendien”, grapt hij, “ik heb hier alles binnen handbereik.” Dat slapen is nog wel een probleem voor hem. Om de krappe slaapplaats te bereiken moet eerst een krakkemikkig trappetje naar de zolder worden beklommen. Daarna moet Martijn op handen en voeten naar zijn bed kruipen. “Dat was vooral in het begin moeilijk. Ik heb regelmatig in een dronken bui mijn kop tegen het plafond gestoten.” Niet lastig als er vrouwen worden meegebracht? “Nee dat heeft juist wel wat”, vertelt hij lachend. Het enige probleem dat hij met zijn kleine kamer heeft zijn de klimatologische uitersten die er regelmatig heersen. “In de winter kun je een glas water op je nachtkastje neerzetten en dan ligt er ‘s ochtends ijs op. In de zomer is het hier ook niet uit te houden. Dan word je gewoon gekookt.” 5.Bart van Overbeeke

1. Aalsterweg 171 Een kamer hebben in het huis van de Eindhovense studentenmuziekvereniging Tuna Ciudad de Luz is volgens Bouwkundestudent en Tunalid Rob van Gestel (21) erg speciaal. Tunas, muziekverenigingen die Spaanse en Portugese volksmuziek spelen, zijn in Spanje en Portugal een alledaags verschijnsel onder studenten. Het Tunahuis telt acht kamers, momenteel is er nog eentje vrij. Vijf van de zeven bewoners zijn lid van Tuna. Het huis van de vereniging heeft grote kamers. De kleinste kamer is al zestien vierkante meter. “Ik zit in de grootste kamer, die is maar liefst 32 vierkante meter. Voor repetities en optredens komen de leden altijd samen in dit huis. Er wordt dan wat gedronken. Het is sowieso altijd erg gezellig”, vertelt Rob. “Het speciale aan een kamer in dit huis zijn vooral de gezelligheid en de feesten. Ik woonde al in het Tunahuis, maar was nog geen lid. Als groentje werd ik altijd door de leden meegenomen naar feesten in Amsterdam of Antwerpen. Een paar keer per jaar komen grote dubbeldeksbussen met Spaanse en Portugese studenten naar Eindhoven. Dan slapen er 25 man meer in ons huis. Elke kamer zit dan propvol en in onze tuin staat een grote tent. En een grote tap. Dan is het huis in zuidelijke sferen.” 1. Bram Saeys

2 Van Spijkstraat 15 “We zijn burgerlijk. And we’re proud of it”, grapt Marc Dunkers (24) over het samenwonen met zijn vriendin Aniek van de Riet (23). Samen delen de twee Bouwkunde-studenten een klein huisje in een arbeiderswijk. Aniek “Op een gegeven moment groei je uit zo’n studentenhuis. Ik heb ongeveer vijf jaar op kamers gewoond en dan wil je wel eens wat anders. Ook het op en neer reizen tussen mijn kamer en die van Marc was heel vervelend.” Marc: “Na een tijdje wil je iets voor jezelf. Je wilt je eigen koelkast, vriezer noem maar op. Het is ook heel prettig om je eigen troep op te ruimen in plaats van die van een ander.” Burgerlijk? Aniek vindt van niet. Aniek: “Wat is burgerlijk? Ik denk niet dat we heel erg burgerlijk zijn.” Marc: “We hebben wel een gezamenlijke rekening en halen voor de hele week ons eten.” Aniek: “Marc, dat zouden we toch niet zeggen? Nu komen we helemaal burgerlijk over.” Marc:” Het is gewoon heel handig om voor de hele week eten te halen. Hoef je niet iedere dag naar de supermarkt. Dat scheelt echt een hoop geld.” Toch zijn beiden naar eigen zeggen nog niet ‘vastgeroest’ in het burgerlijke patroon. “We hebben onze eigen vrienden, gaan gescheiden stappen en dat soort dingen. Ik denk dat dat ook heel belangrijk is om je relatie goed te houden.” Marc: “Zorg ook dat je je af en toe rustig kunt terugtrekken.” 2 Bram Saeys

3. Zeelsterstraat 207 Student Natuurkunde Robert van der Scheer (26) is via de studentenhuisvestiging aan zijn kamer gekomen in het monumentale studentenhuis ‘Het Heerenhuijs L. Hubo’, dat ook nog een anti-kraakpand is geweest. “Sinds mei ‘98 heb ik deze kamer. Hij is niet ontzettend groot: 3,5 bij 4,5 meter, maar heeft een mooi, hoog plafond waardoor alles wat groter lijkt. Eerst was de kamer helemaal wit, maar onlangs heb ik de muren lichtgeel geschilderd. Wit maakte het geheel een beetje erg steriel. Ik ben nog steeds bezig met de inrichting, maar het schiet nog niet echt op. Al tijden ben ik op zoek naar een kroonluchter. Echt zo’n grote kitscherige. Op het plafond zit zo’n grote sierpleisterring waar een kroonluchter echt bij zou passen. Het hoge plafond is een voordeel van deze kamer. Het nadeel is dat hij aan de straatkant ligt. Er komen nogal veel auto’s langs. Vooral als de ramen zomers open staan, word je al vroeg uit je slaap gehaald. Verder ligt het centrum nogal ver. Het is zo’n tien minuten fietsen naar de stad en ongeveer een kwartier naar de TUE. Negentien kamers zijn er, maar die bevinden zich niet allemaal in het huis. In de tuin staan een paar bouwketen waar kamers van zijn gemaakt. Mijn kamer ligt op de eerste verdieping, hij is niet de grootste. Op de begane grond ligt een hele grote kamer die de Balzaal genoemd werd. Maar zoals in de meeste huizen hebben we een intern opschuifsysteem, dus als er een grotere kamer vrijkomt kan je altijd doorschuiven.” 3. Bart van Overbeeke

4. De Vriesstraat 34 Een bar in de woonkamer. Waarschijnlijk de heimelijke wens van iedere rechtgeaarde student. Nooit meer de deur uit hoeven voor je gerstenatje. In het studentenhuis van dispuut Alcibiades is die droom verwezenlijkt. Hoewel de dispuutleden niet de enigen zijn met een privébar in hun studentenhuis, is hun bar naar eigen zeggen wel de mooiste van Eindhoven. “Anderen hebben van die verrijdbare dingen.” Alcibiades-voorzitter Maarten ‘Hennie Huisman’ Jacobs kan er geanimeerd over vertellen. “De bar is afkomstig uit de oude sociëteit Ilium aan de Parklaan die was afgebrand. Het was de ouwe ballen-hoek, het deel van de bar dat alleen bestemd was voor ouderejaars. Het geld voor de bar is ingezameld door onze reünisten; zij konden een aandeel in de toog nemen.” In ruil daarvoor mogen de zestien aandeelhouders ‘voor eeuwig gratis drinken’. “Het frame van de bar hebben we zelf gelast. De overige delen zoals de tap en de koeling hebben we overal vandaan gescharreld.” Per week drinken de zeven bewoners naar eigen zeggen makkelijk een fust (50 liter) leeg. Een snelle rekensom leert dat je uit vijftig liter 220 glazen geel vocht haalt; dat is dan toch 31 glazen bier per man. Ook vanavond ziet het er naar uit dat het fust wel leeg komt. Het is donderdagavond, traditiegetrouw dispuutsavond en dus is het spitsuur aan de bar. “Meestal gaat donderdag al het fust op. Wat dat betreft is het handig dat er een slijter op de hoek zit.” 4. Bram Saeys

6. Kleine Berg 21 Bas van Bolderen, 21, student Bouwkunde: ”Ik woon nu drie jaar in deze kamer, die onderdeel is van een groot driekamerappartement compleet met balkon en dakterras. Het is pas mijn tweede kamer. Eerst zat ik op een heel klein flatje in Woensel. Ik ben zoals het meestal gaat via-via aan deze kamer gekomen. We wonen met zijn drieën in het appartement. We kunnen het heel goed met elkaar vinden. Noodzaak, want we doen alles samen. Dat gaat in dit huis niet anders. Daarom letten we ook goed op als we een nieuwe bewoner nodig hebben. We moeten hem of haar echt sympathiek vinden. Als er niemand tussen zit die ons bevalt, laten we nog een avond mensen langskomen. Er is vanwege de ligging en de ruimte toch altijd veel belangstelling voor ons huis. Je kunt in dit huis niet alleen in je kamer blijven zitten, het is eigenlijk één grote ruimte. Omdat we zoveel plaats hebben, slapen er bijna altijd mensen bij ons. Het lijkt inderdaad vaak een soort studentenopvangtehuis. Maar daar moet ik maar niet al te veel promotie voor maken. Onder ons is een videotheek. Erg gemakkelijk. Een nadeel is dat hier tegenover een shoarmatent ligt die elke dag tot vier uur ’s nachts open is. Daar wordt altijd herrie geschopt. Minder goed voor je nachtrust. Het bijzondere is dat we een defecte lift hebben. Die is nu in gebruik als enorme kast.” 6.Bart van Overbeeke