/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Ruis /Harmpje /Colofon

/Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /Faculteits Berichten /Zoeken /TUE

jaargang 42, 13 april 2000 Ruis

Opvallen met ‘nerds’ Sinds kort hangen ze op de aanplakborden verspreid door de TUE: affiches met opmerkelijke foto’s. Zoals die jongedame met glazige blik, hazentanden en een kapsel uit de jaren ’50, die wezenloos de ruimte in staart. Campagnemateriaal van de Nederlandse Bond Ter Preventie van Wanstaltigheden? Nee.. of studenten zich maar even willen aanmelden als bestuurslid van StIK. Volgens Caroline Vrijland van StIK is het niet de bedoeling om met de posters het ‘nerdy’ beeld dat de buitenwereld vaak heeft van TUE’ers te versterken. “Het is alleen heel moeilijk om op te vallen op de volle aanplakborden”, aldus Vrijland.

voor Theo en Ria Al dertig jaar verhuren Theo en Ria van Boxtel een aantal kamers van hun huis aan het Hofke aan studenten. Het begon met ‘gewone’ studenten die in Eindhoven studeerden en vijf, zes jaar bij de familie Van Boxtel in huis bleven wonen. Sinds de kinderen uit huis zijn, is er bij Theo en Ria ruimte voor drie huurders. Al drie jaar neemt de familie Van Boxtel ook buitenlandse gasten van de TUE in huis waardoor het huishouden een internationaal tintje gekregen heeft. Afgelopen dinsdag kreeg de familie Van Boxtel een bloemetje en een cadeaubon van het Bureau for International Activities (BIA), omdat het echtpaar verkozen is tot ‘Verhuurder Van de Maand’. Het is de eerste keer dat het BIA deze eretitel verleent. De familie Van Boxtel verdient de titel zonder twijfel omdat ze geen huisjesmelkers zijn, maar oprecht genieten van de aanloop en bedrijvigheid in hun huis. “Natuurlijk”, zegt Ria van Boxtel, “is het geld heel welkom. Maar het is vooral heel gezellig om mensen in huis te hebben. Ik denk dat ik in een diep gat zou vallen als we zouden stoppen met verhuren. Echt waar.” Foto: Bram Saeys

/Fred Steutel Laatst nam ik de lift aan de noordzijde van het Hoofdgebouw naar de twaalfde etage. Ik werd aangelokt door de mededeling in Cursor van een week of acht geleden dat daar half maart een café-restaurant zou worden geopend. Er werd zelfs een prijsvraag uitgeschreven voor de meest geschikte naam voor deze topgelegenheid; deze naam mocht niet de doelgroep (“besturen”) verraden, moest Nederlands zijn en voor Engelsen uitspreekbaar. Ik voelde me wel uitgedaagd, maar toen ik erover wilde nadenken was ik het adres kwijt waar mijn winnende naam heen zou moeten. Bovendien geloofde ik eigenlijk niet dat het café er zou komen op een moment dat het Hoofdgebouw ingrijpend wordt gerenoveerd. En tenslotte: er was geen indicatie van de omvang van mijn prijs.Toen ik toch ging kijken, bleek er inderdaad een café-achtige ruimte te zijn, met een bar en zitjes. De vloer is bedekt met dik rood tapijt en de buitenwand is bekleed met een donkerblauw gordijn, een soort echo van het blauw-rode Auditorium. De eerste keer kon ik naar binnen, maar was de bar niet bemenst. De tweede keer was de boel op slot. Ik weet niet of de zaak inderdaad half maart geopend is; dan in ieder geval zonder mij, maar ja, ik bestuur ook niemand. Wat de naam betreft, daar ben ik nog niet uit. Zou ik met ‘PINTHUIS’ een kans maken? PS: In our English page of April 6, I read that the place has been opened, without me as expected; it will be called TUreluur until my name (see above) is adopted.

Bits Www.rongrant.com is het internetadres waar je de laatste trend op het gebied van ‘body decoration’ kunt ontdekken. Vroeger was het al schokkend om één gaatje in je oor te hebben. Na één gaatje kwamen er twee en na twee hadden we er al drie en zo kunnen we nog wel even doortellen…Natuurlijk gingen we daarna op zoek naar meer plekken op ons lichaam waar we een gaatje in konden boren. We vonden die plaatsen in onze neus, wenkbrauwen, lippen, navel en in elk lichaamsdeel dat een beetje los hangt. Maar natuurlijk gaat ‘lichaamsdecoratie’ veel verder. Zo kunnen we ons lichaam ook tatoeëren, kleuren, bodypainten, scarificeren en nog veel meer. En nu is er weer iets nieuws: crownpainting. In Amerika (waar anders) kreeg een tandspecialist een jaar geleden het idee om met een klein penseeltje op tanden te tekenen. Zelf noemt hij het ‘Fine Art in miniature’ en hij wordt met de dag bekender (en rijker). Op zijn website krijg je een tiental voorbeelden van tanden die hij al onder handen genomen heeft. Je moet nu niet denken dat je voor een dergelijke crownpaint een uur met je mond open moet liggen. Nee, je gaat naar je tandarts en laat hem de vorm van één van je tanden opmeten. Die maten mail je door naar Californië en twee weken later ligt er een nieuwe kroon in je brievenbus. Deze kun je simpelweg over je tand schuiven en niemand die het ziet. Het kost je minstens 250 dollar. Hoe nauwkeuriger de tekening die je erop wilt, hoe hoger de prijs. Dit biedt natuurlijk oneindig veel mogelijkheden. Niet alleen kun je vragen als “welk sterrenbeeld ben je?” nu simpelweg beantwoorden door je tanden te laten zien, maar je komt ook iets te weten over de persoon achter de tanden. Als je bijvoorbeeld commentaar zou hebben op een dame die in de mannentoiletten rechtop staat te plassen, kun je beter even naar haar gebit kijken. Heeft ze haar voortanden laten beschilderen met het woord ‘emancipatie’, dan slik je je woorden maar beter in. Verder zijn er natuurlijk ook commerciële mogelijkheden. Zo is de Cursorredactie al een week aan het onderhandelen met het CvB over wat het de redactie zou opleveren als ze met z’n allen het TUE-logo op hun voortanden zouden laten zetten. Mooi of niet, origineel is het wel.