/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Cultuur /Achtergrond /English page /Onderzoek /Ruis /Harmpje /Colofon

/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE /Zoeken:

jaargang 42, 29 juni 2000 Mensen

“Toernooi is een echte genadeslag” Hajraan Jan Jaap Bezemer Brigit Span Foto: Bart van Overbeeke Een grote worst moet de weergoden gunstig stemmen voor de 22ste editie van het internationale buitentoernooi van volleybalvereniging Hajraa. De bewuste worst wordt in de week voorafgaand aan het toernooi afgegeven bij de zusters Clarissen. Zij bidden voor goed weer, want dat is volgens toernooi commissievoorzitter Jan Jaap Bezemer de enige factor die roet in het eten kan gooien. Voor de eerste keer wordt het jaarlijkse buitentoernooi van Hajraa gehouden op sportpark de Hondsheuvels. Voorheen was het Dommelveld bij het sportcentrum altijd plaats van handeling van het enorme toernooi, waar jaarlijks een kleine 4000 sporters (360 teams) aan meedoen. “Het feest blijft wel op het La Place-plein en ook de camping blijft op de vaste stek, het Dommelveld”, zegt Jan Jaap Bezemer, voorzitter van de toernooicommissie van Hajraa. Het toernooi heeft dit jaar het thema Hawajraa meegekregen en alles zal dan ook in tropische sferen aan worden gekleed. “We versieren de boel met palmbomen, surfzeilen, een surfboard en de zelfgemaakte prijzen blijven natuurlijk in het thema hangen. Het personeel is ook in Hawajraanse sferen met bloemenkransen of bloemetjesblousen.” Als extraatje dit jaar heeft Hajraa een bungeejump-installatie weten te regelen. Die is zaterdagmiddag tot ‘s avonds in werking. Voor een studentenprijsje uiteraard, van veertig gulden. Met het studentikoze onderscheidt het Hajraa buitentoernooi zich van de andere toernooien, denkt Bezemer. “Onze prijzen zijn uitermate laag, voor een pilsje betaal je hier 1,50 gulden. Als je rondjes voor je team geeft, scheelt dat aanzienlijk.” Een week lang duurt de opbouw en afbraak van het toernooi; van 11 tot en met 18 juli om precies te zijn. Zo’n 50 Hajranen zijn dan actief. “Het is niet erg te moeten werken bij het toernooi. We werken op een heel rustig tempo en absoluut niet efficiënt, maar we hebben veel lol.” Bezemer maakt dit jaar de vierde editie van het internationale buitentoernooi van de volleybalclub mee. Twee keer heeft hij zelf meegedaan, maar vorig en dit jaar kan dat niet, omdat hij in de organiserende commissie zit. “Voor meespelen heb ik absoluut geen tijd. Misschien dat ik af en toe in het gras kan gaan zitten en genieten van hoe alles loopt.” Want het niveau is niet slecht bij het toernooi. Er doen spelers uit de eerste divisie van de nationale volleybalcompetitie mee. Er wordt dan ook fanatiek gespeeld: “Als ze denken dat ze kunnen winnen, gaan ze er voor.” Het toernooi is een echte genadeslag volgens Bezemer. “Vrijdagavond is het eerste feest, zaterdagochtend begin je weer vroeg, ‘s avonds weer feest en dan zondag weer actief. Meer drinken dan normaal, flink feesten en weinig slapen. Dat is een behoorlijke aanslag op je gezondheid en fysieke gestel”, weet Bezemer uit ervaring. Alles is eigenlijk in kannen en kruiken voor 15 en 16 juli. Met de gemeente is overeengekomen dat het fietstunneltje onder de ringweg door wordt opengesteld voor het toernooi, zodat alle deelnemers veilig van het sportcentrum en camping naar de Hondsheuvels kunnen komen. Alleen regen kan het toernooi letterlijk en figuurlijk in het water laten vallen. “Dat is echt funest; het gras wordt spekglad en daarmee wordt het blessuregehalte erg hoog. We kunnen wel uitwijken naar het sportcentrum, maar daar kunnen we geen 360 teams kwijt.” Daarom wordt er traditioneel een offer gebracht bij de zusters Clarissen die in ruil bidden voor mooi weer. “Eigenlijk zijn ze vegetarisch, maar ze nemen de worst altijd aan. Dat is onze regenverzekering.” Er zijn nog enkele plekken vrij voor teams: inschrijven kan via buitentoernooi@hajraa.nl./.

De week van/Sepp De week van Sepp Koster, derdejaars student Werktuigbouwkunde en coureur in de Amerikaanse Barber Dodge Pro race serie. Maandag: Werken als rijderscoach voor Geva Racing tijdens de pinksterraces in Zandvoort. Race afgelopen om 14 uur en mijn rijder, Jaap van Lagen, finisht derde. Daarna naar Limburg voor een jumping (paardrijden) van mijn broer. Dinsdag: ’s Ochtends naar de TUE, om 14 uur weer thuis in Antwerpen. Snel eten en dan administratief werk voor het kledingbedrijf van mijn moeder. Half zes: squash met een goede speler, super voor mijn conditie. ’s Avonds uit eten en naar de film met mijn vriendin. Woensdag: Uitslapen, ik heb een lange vlucht (9 uur) voor de boeg. Om 14.40 uur vanuit Brussel naar Chicago, waar ik bij vrienden slaap. Ben moe maar moet zo laat mogelijk gaan slapen tegen jetlag. Donderdag: Naar Detroit voor interviews en lunch met pers. Om 14 uur naar het circuit midden in de stad voor de voorbereidingen met het team en verkenning van de baan (te voet!). Vervolgens inchecken in hotel, en de deur uit om te gaan eten met twee andere rijders. Detroit is een armoedige en ongezellige stad, het eten is matig. Daarna naar Mission Impossible 2, en vroeg naar bed. Vrijdag: Ik ben de snelste in de trainingen. ’s Avonds een kort interview met Fox TV en eten met mensen van Dodge. Zaterdag: Kwalificatie training is een ramp, in dertig minuten heb ik door allerlei incidenten en onhandige coureurs welgeteld één vrije ronde helemaal in het begin als de benzinetanks nog 70 liter benzine bevatten. Ik ben zevende op 0,35 sec van de pole position. Uit de informatie van de datalogger blijkt dat ik gemakkelijk de snelste had kunnen zijn. Om 16 uur een presentatie bij Michelin. Vroeg naar bed. Zondag: Om 9.00 uur op, kijken naar de Indy Lights race en praten met diverse teams. Ik wil volgend jaar in deze Amerikaanse Formule 3000 rijden. Om 12 uur een handtekening sessie met alle Barber Dodge rijders. Om 13 uur lunchen en een uurtje slapen. 15.45 uur: start van mijn race, ik klim op naar de vierde plaats maar bots met nummer drie en vlieg van de baan. Ik kom terug als elfde, passeer vier man en finish op een magere 7de plaats. Ben teleurgesteld en ga snel naar het hotel. Morgen vroeg op om mijn vlucht naar Brussel te halen…

/Overleden Op 12 juni 2000 overleed prof.ir. J. van Vollenhoven. Prof. Joan van Vollenhoven was emeritus hoogleraar van de faculteit Werktuigbouwkunde en was van 1958 tot 1984 aan die faculteit verbonden als hoogleraar op het gebied van de Verbrandingsmotoren. Vrijwel vanaf de oprichting van de faculteit was hij betrokken bij de opzet en inrichting van Werktuigbouwkunde in Eindhoven. Met een grote inzet en aanstekelijk enthousiasme werkte hij aan het steeds verder verbeteren van het onderwijs en zorgde hij voor de aanwezigheid van de techniek daarin; waardoor hij gedurende zijn hele leven werd geboeid. Ook na zijn emeritaat bleef professor Van Vollenhoven sterk betrokken bij het werk van de faculteit; onder andere door zijn actief lidmaadschap van de prijzencommissie van de faculteit. Door zijn heengaan verliezen wij een zeer gewaardeerd oud-collega en leermeester. Jeu Schouten, decaan faculteit Werktuigbouwkunde, Wout Schwanen, voorzitter Werktuigkundige Studievereniging Simon Stevin /Vacatures Tentoonstellingsmaker bij Studium Generale. Duur: 38 uur per week, vast dienstverband. Taken: de tentoonstellingsmaker verzorgt het expositieprogramma, organiseert incidenteel symposia en cursussen bij tentoonstellingen en begeleidt studenten-werkgroepen. Verder geeft hij leiding aan een part-time medewerker tentoonstellingsopbouw. Salaris: Fl. 6581,— Secretaris Universiteitsraad Duur: vast dienstverband voor 20 uur per week. Taken: beleidsmatige voorbereiding en nazorg van raadsvergaderingen; secretaris van presidium; afstemming van wensen binnen de raad met derden; verzorgen communicatie tussen de raad en de universiteitsgemeenschap; zorg voor continuïteit in de bezetting van de raad; waarborgen scheppen om de continuïteit in het raadswerk veilig te stellen; vertegenwoordigen van de raad. Salaris: fl. 7694,—