/Voorpagina
/Mensen
/Nieuws
/Opinie
/Cultuur
/Studentenleven
/Achtergrond
/English page
/Onderzoek
/Reportage
/Bestuur
/Ruis
/Ranzigt
/Colofon
/Faculteits Berichten
/Vacatures
/Mensa
/Oude cursors
/pdf formaat
/TUE
/Zoeken:
/ Cursor nummer 0 nummer 4

jaargang 43, 28 september 2000


Cultuur

Naamloos document Bumper aan bumper genieten van anderhalf miljoen lampjes
Naamloos document Wie zich weleens afgevraagd heeft waarom Eindhoven ook wel de Lichtstad heet, krijgt ieder jaar op 18 september het antwoord. Vanaf die datum is gedurende drie weken een kilometers lang lint van sprookjesachtig verlichte installaties te zien: de Lichtjesroute.

De route is een fenomeen waar tientallen vrijwilligers het hele jaar mee bezig zijn. Duizenden belangstellenden trekt de route. Het is moeilijk een Eindhovenaar te vinden die de route als kind niet minstens ÈÈn keer meegemaakt heeft; bij vader achterin de auto, bumper aan bumper stapvoets rijden langs de vele objecten.

De Eindhovense Lichtjesroute kent een lange geschiedenis die vlak na de oorlog begint. Eindhovenaren worden in die tijd aangemoedigd om op 18 september, de dag dat Eindhoven bevrijd is, een kaars voor het raam te zetten als teken. Aan die traditie komt een eind wanneer er iets te vaak gordijnen in brand vliegen. Mensen hangen voortaan zelfgemaakte objecten op van fietlampjes en gaas. Als winkeliers en hele buurten zich op het maken van installaties storten, is de Lichtjesroute een feit.

Begin jaren zestig was de route zoín veertig kilometer lang. Ten tijde van de oliecrisis in de jaren zeventig zakte het animo voor de Lichtjesroute wat in. De laatste jaren beleeft de route echter een opmerkelijke opleving en schuiven elke avond de autoís langs de bijna vijfhonderd installaties.


Eén van de bijna vijfhonderd objecten in de Lichtjesroute. Foto: Bram Saeys

Ladder

Belangrijkste motor achter het hernieuwde succes van de route zijn de vrijwiligers. Ad van Doornmalen is zoín vrijwilliger. Hij hoort bij de harde kern die zich het hele jaar door inspant om van de route een feest voor het oog te maken. ìHet begon jaren geleden toen ik mijn zoontje bij de speeltuin ging ophalen. Ze waren daar bezig met het aanbrengen van een installatie en vroegen of ik even de ladder vast wilde houden. Sindsdien ben ik er vrijwilliger.î Van Doornmalen is actief bouwer van ornamenten (kleine installaties) en projecten (grote installaties) en hij begeleidt andere vrijwilligers bij het bouwen van hun eigen objecten. ìDe mooiste dingen van de route? Dat is eigenlijk niet te zeggen. Alles is prachtig. We hebben een 21 meter lang Mississipi-schip en een installatie met vliegtuig en parachutisten. Maar er zijn nog zoveel andere mooie dingen.î

1,5 miljoen lampen

Van de eenvoudige kaars voor de raam is de Lichtjesroute uitgegroeid tot een festijn dat met militaire precisie geco–rdineerd wordt. Dat moet ook wel, gezien de enorme hoeveelheden materiaal die gebruikt worden. ìZestig kilometer kabel en bijna 1,5 miljoen lampen. Dagelijks verbruiken de lampjes die van 19.00 uur tot 23.30 uur ontstoken zijn voor 1500 gulden stroom.î Overigens wordt de stroom tegen een symbolisch bedrag geleverd, zorgt Philips ieder jaar voor de lampjes en hebben de bouwers de beschikking over een leegstaand schoolgebouw aan de Pastoriestraat voor het constructiewerk. ìBij een kopje koffie bedenken we wekelijks nieuwe projectenî, vertelt Van Doornmalen. Na jaren van bouwen, begeleiden en organiseren is de Eindhovenaar een specialist geworden op Lichtjesroute-gebied. Hij weet dan ook precies waar een goed object aan moet voldoen. ìEen project is pas geslaagd als kinderen het mooi vindenî, zegt hij. ìWe hebben een mooie Gargamel, Smurfen en een paddestoel. Dat vinden kinderen prachtig.î/.

De Lichtjesroute duurt nog tot zondag 8 oktober. De lampjes branden van 19.00 tot 23.30 uur. De route wordt aangegeven met borden in de vorm van een gloeilamp. Er zit geen begin of eind aan de route, je kunt overal starten.

Naamloos document One Victory
Naamloos document Het gebouw van de faculteit Scheikundige Technologie is versierd met een serie kunstwerken van de Belgische beeldend kunstenaar Narcisse Tordoir (1954). Het kunstwerk, ëOne Victoryí, legt een relatie met het technologisch ontwerpen en scheikundige technologie. Voor Tordoir zijn zowel wetenschappers als kunstenaars onderzoekers. Het eerste kunstwerk hangt in de hal van het ST-gebouw. Het is een afbeelding van Tordoirs werktafel, waarop veel fotoís van zijn zoontje te zien zijn.

De tweede zeefdruk hangt bij de trap naar de eerste verdieping en laat Tordoirs oude atelier zien. In het midden is een grote rode verfvlek te zien. Daarmee doorbreekt de kunstenaar het technische proces.

Het derde werk, dat op de tweede verdieping hangt, heeft veel opschudding veroorzaakt binnen de faculteit. Tordoir toont een foto van zijn naakte zoontje spelend met een speelgoed-skeletje. De glasplaat die voor het kunstwerk zit is beschadigd geweest door krassen. De discussie die ontstond heeft tot gevolg gehad dat naast alle werken uit de serie teksten met uitleg zijn gehangen. De teksten zijn geschreven door Allard Schr–der. Doel van dit werk is dat de kunstenaar net als het spontane kind bewust maar ook onbekommerd te werk gaat.

Weer een verdieping hoger hangt een zeefdruk waarop een man te zien is in een psychiatrische inrichting. Hij ligt met zijn hoofd op tafel. Dit werk verwijst naar de kunstenaar die zich in zijn atelier terugtrekt. Het kunstwerk hangt voor een spiegel zodat het lijkt of er iemand naartoe wandelt maar de ruimte niet kan betreden.

Tussen de derde en de vierde verdieping hangt een afbeelding van Tordoirs atelier na zijn periode van afzondering. Alle dingen die erop te zien zijn staan symbool voor de kunstenaar die net zolang doorgaat tot hij tevreden is.

De laatste zeefdruk, op de bovenste etage, is de droomkamer van Tordoir. Het werk zit erop en de kunstenaar leunt rustig achterover.

Tordoir is zelden tevreden over het resultaat van zijn inspanning. Gebeurt het wel dan is dat een zelfoverwinning. Zijn vreugde is meestal maar van korte duur, vandaar de titel ëOne Victoryí/.

Dit is de tweede aflevering in een serie die tweewekelijks verschijnt op de cultuurpagina. Hierin worden de vele kunstwerken die de TU/e rijk is voor het voetlicht gehaald.


Foto: Bram Saeys

Naamloos document /Kippen

Kan een film over kippen leuk zijn? Ja, dat kan. En wie daar aan twijfelt, moet zo snel mogelijk naar Chicken Run, de eerste avondvullende animatiefilm waarin kippen de hoofdrol spelen. Chicken Run is gemaakt door de Britse Aardman Studioís. Deze in Bristol gevestigde studio heeft wereldfaam en twee Oscars verworven met films over de wereldvreemde uitvinder Wallace en zijn slimme hond Gromit. Ook de videoclip bij het nummer Sledgehammer van Peter Gabriel is afkomstig van deze klei-tovenaars. Honderdtwintig mensen hebben twee jaar gewerkt aan Chicken Run. De Nederlands gesproken versie van Chicken Run (hoofdrol voor Huub van der Lubbe) draait in Rembrandt. De originele versie (met Mel Gibson) is te zien in PathÈ.

/ëGluurí

Typetjes, liedjes en een gemeen scherpe tong. Dat is zoín beetje waarin cabaretier Richard Groenendijk zich gespecialiseerd heeft. Na zijn vorige, erg leuke programma ëMind the Gapí toert Groenendijk nu rond met ëGluurí. Dat programma gaat verder waar ëMind the Gapí ophield. Hoogtepunt van ëGluurí: een vlijmscherpe imitatie van een lodderige AdËle Bloemendaal. Wie Groenendaal aan het werk wil zien, kan op 29 september terecht in de Stadsschouwburg. Aanvang 20.30 uur.

/Over Nederland

Alles wat je altijd al wilde weten over Nederland en de Nederlanders. Cultureel antropoloog Marylin Warman schreef boeken als ëLiving in Hollandí en ëWrijfpunten, cultuurverschillen als bron van irritatie.í Warman geeft woensdag 4 oktober een lezing in de Blauwe Zaal over het soms wat eigenaardige Nederlandse volk. De lezing is in het Engels gegeven en in de eerste plaats bedoeld om buitenlandse gasten van de TU/e kennis te laten maken met kikkerland Nederland. Nederlanders zijn natuurlijk ook welkom. ëPecularities of the Dutchí begint om 11.45 uur in de Blauwe Zaal van het Auditorium.

/Pop@effenaar.nl

Effenaar goes interactive. Vroeger stapte je gewoon op een dj af om te zeuren om een liedje. Tegenwoordig doe je dat per email. Pop-o-fielen Xinix en R-kid draaien op deze interactieve en alternatieve pop en rock uitgaansavonden behalve hun eigen hits en tips ook verzoekjes die per email binnenkomen. Mail je favoriete nummers naar pop@effenaar.nl. Aanvang 23.30 uur. Tussen 23.30 en 24.00 uur is de toegang gratis. Daarna betaal je vijf piek.

/Twisted

De tentoonstelling Twisted in het Van Abbemuseum laat werk zien van een aantal jonge, internationale schilders. Kenmerkend voor deze kunstenaars is hun kleurige, figuratieve beeldtaal. Er worden zeventig schilderijen geÎxposeerd. De tentoonstelling loopt tot 26 november. Iedere zondag om 15.00 uur vindt er een gratis rondleiding plaats.














Website Cursor