/Voorpagina /Mensen /Nieuws /Opinie /Cultuur /Studentenleven /Achtergrond /English page /Onderzoek /Reportage /Bestuur /Ruis /Ranzigt /Colofon

/Faculteits Berichten /Vacatures /Mensa /Oude cursors /pdf formaat /TUE /Zoeken:

jaargang 43, 5 oktober 2000 Mensen

Hans Amman Management bij walking around kenmerkt nieuwe decaan TM Gertjan Harberink/Foto: Bram Saeys Prof.dr. Hans Amman verruilde op 1 oktober de UvA voor de TU/e. De nieuwe decaan van de faculteit Technologie Management studeerde, promoveerde en doceerde het grootste deel van zijn academische leven aan de UvA. De afgelopen paar jaar was hij er voorzitter van de afdeling Economie, onderdeel van de faculteit der Economische Wetenschappen en Econometrie. “Het was tijd voor verandering”, zegt Amman. Het is aangenaam rustig in Muiderberg, een pittoresk plaatsje onder de rook van Amsterdam. Ammans huis ligt op een steenworp afstand van de dijk. Achter de dijk begint het IJsselmeer. In de keuken van zijn huis maakt Amman cappuccino en beschuit met muisjes. Hij is net voor de tweede keer vader geworden. In de woonkamer staat een schilderij op de grond. Gekregen van zijn Amsterdamse collega’s bij zijn afscheid. Ze keken vreemd op van zijn besluit om naar Eindhoven te gaan. “Dat is Amsterdams. Bovendien vinden ze je bij de UvA al gek als je naar de VU gaat. Dat zegt genoeg”, lacht hij. Amman begon op Mavo 3 niveau en ontwikkelde zich beetje bij beetje tot de wetenschapper die hij nu is. “Economie kon ik het beste. Al doende werd ik steeds exacter en uiteindelijk leidde dat tot een doctoraat.” In 1997 werd Amman hoogleraar aan de UvA. Zijn expertisegebied: Computational Economics, een methodiek om economische problemen op te lossen met behulp van computers. Daarnaast speelde hij een belangrijke rol bij de oprichting van de Society for Computational Electronics en is hij hoofdredacteur van twee wetenschappelijke tijdschriften. Het is maar een kleine greep uit zijn cv dat vele pagina’s telt. Zijn stijl van besturen is losjes. <f"Scala-Italic">“Management by walking around<f$>, zo omschreef een colega het bij mijn afscheid treffend. Ik leg mijn oor te luister, praat veel met mensen. Ik wil weten wat er leeft. Daarom ga regelmatig in de kantine zitten om te kletsen met studenten. Daar leer je een hoop van.” Politiek is voor de nieuwe decaan niet weggelegd. “Het besturen van een faculteit wordt vaak geassocieerd met politiek. Zo’n functie is zo politiek als je het zelf wil maken. Ik wil proberen het politieke element zoveel mogelijk te beperken. Ik vind dat je heldere normen moet formuleren en de ruimte voor willekeur zo klein mogelijk moet zien te maken, ongeacht wie je voor je hebt.” Amman laat de wetenschap de komende vier jaar niet helemaal los voor zijn werk als decaan. Een deel van zijn week blijft hij besteden aan zijn hoofdredacteurschap en een aantal artikelen dat nog in de pijpleiding zit. Verhuizen richting Eindhoven zit er niet in. “Het Holliday Inn zal me regelmatig zien.” De nieuwe decaan heeft een paar flinke klussen voor de boeg. Zelf noemt hij het ‘beren op de weg’. De oprichting van de nieuwe faculteit Industrieel Ontwerpen bijvoorbeeld. De grootste beer op de weg is vooralsnog de integratie van het IPO in de faculteit TM. “Je moet iedereen naar eer en geweten inpassen. Het doel is uiteindelijk om mensen optimaal te laten functioneren. Dat is een moeilijke en tijdrovende operatie. Maar als ik naar het soort onderzoek kijk wat er gedaan wordt en hoor wat voor goede mensen er bij het IPO werken, kun je uiteindelijk alleen van een win/win-situatie spreken. Ik realiseer me dat het niet makkelijk is. Er zal heel veel gepraat moeten worden. Maar daar zie ik niet tegen op. Integendeel.”

De Week Van JOOST Zwemmer Joost de Hoogh, student Werktuigbouwkunde, vertrok gisteren naar Sydney voor de Paralympics. Dit Olympische evenement voor minder valide topsporters vindt plaats van 18 tot 28 oktober. Maandag:Van 7.00 tot 9.00 uur in mijn eentje trainen in de Tongelreep, de thuisbasis. Na lang twijfelen besluit ik de krachttraining van vandaag te laten schieten. ‘s Middags naar de TU/e om videometingen te verrichten aan een vallend balletje. Rond een uur of vijf weer naar het zwembad voor de dagelijkse portie chloor. Dinsdag: 5.32 uur. Ik sta op, kleed me aan en ga richting zwembad. Na de training zit ik om 8.00 uur thuis klaarwakker aan het ontbijt. ’s Middags moet ik even naar de universiteit om de metingen van gisteren te verwerken. De avondtraining mag er wezen en ik kom helemaal kapot thuis. Woensdag: Donderdag: Ik lig om 8.00 uur in het water en heb voor de afwisseling weer eens een loodzwaar programma. Het gaat aardig, maar daar is alles ook mee gezegd. De rest van de dag werken aan parameterschatten en inkopen doen voor de pannekoeken-eetavond. Vrijdag: Om 7.45 uur zit de laatste echt zware training erop. Na het ontbijt heb ik krachttraining en daarna moet ik naar de TU/e. Om 16.00 uur ben ik weer thuis en kan ik een uurtje ontspannen. Na anderhalf uur zwemmen speel ik de rest van de avond een computerspelletje. Zaterdag: De zwemtraining gaat niet echt slecht. Dit was de laatste training in de voorbereiding op de Paralympics. Boven het overzicht van de afgelopen twee weken staat: zwaarsteperiode ooit, het zijn dan ook de laatste loodjes. Vroeg naar bed, want ik ben doodop Zondag: Mijn koffer ingepakt voor de lange reis van woensdag. Na het avondeten neem ik afscheid van mijn ouders, die gaan ook naar Australië maar dan als supporters, en rijd ik naar Eindhoven.

[an error occurred while processing this directive]