Untitled Document
Thêta verliest de slag bij Houten
Eindhovense roeiers ten onder in Amsterdam-Rijnkanaal
Varsity/Gertjan Harberink
Foto's/Bram Saeys
Roeivereniging Thêta deed zondag 8 april voor het
eerst mee aan de Varsity, Nederlands oudste en belangrijkste studentenroeiwedstrijd.
De Eindhovenaren waren favoriet, de verwachtingen waren torenhoog.
Het zou anders lopen.
 Geconcentreerd
dragen de vier roeiers en hun stuurvrouw de lange gele boot. Coach
Rens Sanderse geeft korte aanwijzingen en dirigeert zijn ploeg
behoedzaam over het modderige Varsity-terrein in de richting van
het water. Het Amsterdam-Rijnkanaal bij Schalkwijk deint en klotst.
Af en toe dendert met oorverdovend geraas een trein voorbij. In
de verte klinkt het feestgedruis en het gekraak van de schelle
omroepinstallatie. Twintig meter verderop weten twee boten ternauwernood
een aanvaring te voorkomen. "Schande", klinkt het door
een megafoon. De roeiers zien of horen het niet. Ze zeggen geen
woord en leggen de veertigduizend gulden kostende boot geroutineerd
in het water waarna ze er voorzichtig inklimmen. Stuurvrouw Gerlinde
van Moorsel verdwijnt vrijwel helemaal in de boeg. Het is kwart
voor vier als ze met beheerste slagen de wal verlaten. Nog steeds
is er geen woord gezegd.
Nieuwkomer
Het is de 118e keer dat de Varsity, Nederlands belangrijkste en
oudste studentenroeiwedstrijd, gehouden wordt. De eerste Varsity
werd in Leiden verroeid in 1874 tussen de twee eerste studentenroeiverenigingen
van Nederland: het Delftse Laga en Njord uit Leiden. Lange tijd
stond de Varsity alleen open voor corporale roeiverenigingen.
Dat veranderde in '73, het jaar waarin de wedstrijd ook open stond
voor andere verenigingen.
Thêta deed nooit mee. Tot dit jaar. De ploeg die de Eindhovense
roeivereniging naar Houten stuurt, is bij voorbaat de grote favoriet.
De boot zal worden bemand door drie Olympische roeiers, waaronder
Gerard Egelmeers. De laatste werkt al enige tijd voor Philips
maar heeft zich voor de gelegenheid ingeschreven als student bij
de faculteit Scheikundige Technologie.
Het College van Bestuur schenkt de roeiclub een veertigduizend
gulden kostende boot en stuurt de ploeg op trainingskamp in Sevilla.
Verder staat de universiteit garant voor de schade die aangericht
wordt tijdens de 'kroegjool', het afsluitende feest dat traditioneel
gegeven wordt door de winnende roeivereniging. De wilde verhalen
die over de kroegjool de ronde doen, doen het ergste vermoeden.
Vernielingen aan het interieur van de Bunker worden niet uitgesloten.
Sterker nog, het CvB staat garant voor de herstelkosten. De Varsity
zal helpen Eindhoven als studentenstad en de TU/e als sportuniversiteit
definitief op de kaart te zetten.
Egelmeers
De roeiwereld roert zich behoorlijk vanwege de Eindhovense zet
om Egelmeers in te schakelen. Het terughalen van Egelmeers zou
indruisen tegen de aard van de Varsity. Op het prikbord van de
Varsity-website wordt geopperd de Oude Vier om te dopen in de
Bejaarde Vier. De commotie blijkt onnodig. De door de wol geverde
roeier doet niet mee vanwege een blessure. De blessure heeft een
tweede vervelend effect. Het Eindhovens kanaal waar Thêta
op traint, is zo plat als een dubbeltje en zo glad als een biljartlaken.
Hoewel het team nog had willen trainen op wilder water, zagen
ze daar vanwege Egelmeers' blessure voor de zekerheid maar vanaf.
Hoewel er de hele dag wedstrijden gevaren worden, is eigenlijk
alleen de 3000 meter tellende Oude Vier die om halfvijf begint
van belang. Hier gaat het om. Die ene wedstrijd die nog geen tien
minuten zal duren. De Oude Vier winnen is de Varsity winnen.
De voorwedstrijd die 's morgens gevaren werd, belooft veel. Thêta
ging als een speer. Coach Sanderse schat de kansen van zijn ploeg
optimistisch in. "Tachtig procent of negentig procent kans
dat ze winnen als de omstandigheden eerlijk zijn", zegt hij
als zijn ploeg wegroeit. "Wij hebben de sterkste ploeg. De
ploeg die het beste vaart op dit water wint. Zo simpel is het.
Dat er door de torenhoge verwachtingen die in Eindhoven geschept
zijn heel wat druk op de schouders van zijn ploeg ligt, ontkent
hij niet. De meeste druk legt de ploeg zich echter zelf op. "Ze
willen winnen. Dit is een wedstrijd die je niet voor jezelf roeit
maar voor Thêta." De ploeg moet het nu alleen doen.
Sanderse kan niet eens meer meefietsen. De overkant van het kanaal
is in verband met de Mond- en Klauwzeer-crisis tot verboden gebied
verklaard.
Het uitgestrekte Varsity terrein aan de oever van het kanaal
is verdeeld in twee helften. In het ene gedeelte starten de boten
en bereiden de roeiers zich in rust voor op de wedstrijden. Het
terrein is ontoegankelijk voor iedereen die niet het juiste stempeltje
heeft. Wie het toch probeert, loopt tegen een onverbiddelijke
muur van roodgejaste bewakers op. De beveiliging is niet onnodig.
Er hebben zich regelmatig incidenten voorgedaan waarbij rivaliserende
verenigingen elkaars boten onklaar probeerden te maken of te stelen.
Aan de andere kant van de hekken is het feest. Het bier vloeit
rijkelijk. Het kleurrijke publiek valt uiteen in burgers en verenigingsleden.
De laatste zijn onmiskenbaar te herkennen aan hun gekleurde stropdassen,
vlekkerige en gescheurde brasjasjes en bodywarmers-met-jaarclubnaam.
Ter hoogte van de biertent wordt met dikke klonten modder gegooid
terwijl een dixielandbandje onverstoorbaar doorspeelt.
Spanning
Als het bijna half vijf is, stijgt de spanning onder het publiek.
Een Groningse student gaat met kleren en al te water. Hij wordt
door zijn maten op het droge getrokken en haalt beteuterd een
natte Nokia-telefoon uit zijn binnenzak. Vervolgens stompt hij
zijn verenigingsgenoot tegen de schouder en neemt een slok wijn.
De omroeper geeft aan dat de boten van start gegaan zijn. De race
zal ongeveer tien minuten duren. Met verrekijkers wordt in de
verte getuurd. Op het water is nog niets te zien maar door de
speakers klinken voor Thêta onheilspellende woorden. Skadi
uit Rotterdam ligt op kop. Nieuwkomer Thêta ligt derde,
nieuwe boot, olympische roeiers en trainingskamp ten spijt. Een
paar minuten later zijn ze in zicht en ligt Skadi nog steeds op
kop. Even later is het voorbij. Skadi één, Nereus
twee en Thêta op een teleurstellende derde plaats.
Uit de hoek van Skadi klinkt oorverdovend gejuich. Het is twintig
jaar geleden dat de Rotterdammers de Varsity wonnen. En masse
duikt de achterban naakt -op de stropdas na- het ijskoude water
in om hun helden te eren. De andere boten druipen af. Twee feloranje
reddingsboten, compleet met duikers, cirkelen om de feestvierders
heen en pikken hier en daar zwemmers op. "Skadi heeft de
Varsity", klinkt het uit honderden Rotterdamse kelen. De
poort die toegang geeft tot het botenterrein wordt bestormd door
begeleiders, moeders, aanhang en ander volk. Als een bezopen student
zonder de broodnodige stempel toch naar binnen wil, geeft een
bewaker hem een hoekslag. "Skadi heeft de Varsity",
blijft het klinken. "Vanavond kroegjool in Rotterdam!!!",
klinkt het door de speakers. De dronken student wordt afgevoerd
door twee vrienden en inderhaast toegesnelde agenten.
Tranen
Een meter  of
twintig achter de poort staan de Eindhovense roeiers verkleumd
en bedroefd te kijken bij hun boot. De pet van stuurvrouw Gerlinde
van Moorsel bedekt haar betraande ogen. Gerard Egelmeers helpt
zwijgend met het afbreken van de roeiboot. Coach Sanderse haalt
een kleine Engelse sleutel uit zijn zak en begint ook met het
ontmantelen. De andere wedstrijdroeiers van Thêta staan
een eindje verderop bedremmeld bij elkaar. Het is afgelopen. Voorbij.
Waar het aan lag? "Het water was ruw, de golven waren hoog
en het waaide hard", zegt een teleurgestelde Jeroen Spaans
die vooral de omstandigheden de schuld geeft. "Het lag niet
aan de boot en niet aan de roeiers. Normaal ben je kapot wanneer
je finisht. Dat was nu niet het geval. Ik had nog kracht over."
De kroegjool blijft Eindhoven bespaard. De Bunker blijft heel.
Het gratis bier dat geschonken zou worden, blijft in de fusten.
Het is vijf uur. Alle activiteit op het water stopt, dat is
een ijzeren Varsity-regel. Terwijl het normale verkeer op het
water weer langzaam op gang komt, begeeft het publiek zich naar
hun auto's en fietsen. Het merendeel vertrekt richting Rotterdam.
De Thêtanen gaan naar huis. "Thêta zelfverzekerd
kopje onder", zal het Eindhovens Dagblad de volgende dag
koppen. Het dixielandbandje doet er het zwijgen toe. Waar zojuist
nog de fragiele wedstrijdboten voeren, schuift nu een enorme duwboot
door het kanaal. Het is afgelopen. De Varsity is voorbij./.
|
